رازگشایی از اعصاب خردکن‌ترین گل جادوگر!
نبرد ایران و عراق همواره از حساسیت بالا و پر از کری و درگیری بوده و حساسیت این بازی هم مثل همیشه بالاست.
تیم ملی ایران بعداز شکست سوریه بار سفر بست و به دوحه رفت تا در دیداری که عراق میزبان است در قطر به مصاف این کشور همسایه و رقیب برود. نبرد تیم‌های ایران و عراق در طول تاریخ از حساسیت بالایی برخوردار بوده است و هر دو تیم در برابر هم با تمام توان صف آرایی می‌کنند. دو تیم ایران و عراق در دیدار‌های رسمی و دوستانه تا کنون ۲۹ بار به مصاف هم رفته اند که در این دیدار‌ها ایران با ۱۶ برد برتری خود را برابر ۶ برد عراقی‌ها به حریف تحمیل کرده است و ۷ دیدار دو تیم هم به تساوی رسیده است. این آمار در دیدار‌های رسمی با ۱۳ برد ایران و سه برد عراق و ۵ تساوی باز هم از برتری ایران حکایت می‌کند، برتری که در طول تاریخ به همراه ایران بوده است. تیم ملی ایران تاکنون دو بازی در عراق برگزار کرده است و یک برد و یک تساوی در خاک عراق به دست آورده است. بردی که ایران در برابر عراق به دست آورد، یکی از شیرین‌ترین برد‌های تاریخ فوتبال ایران است و تا ابد از ذهن هواداران ایرانی پاک نخواهد شد.
قرار است ایران و عراق در ۱۶ شهریور به مصاف هم بروند. نبردی که تاریخ تکراری ۲۰ سال قبل است. ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ و رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن برگزار می‌شد و تیم ملی ایران باید در خاک عراق و بغداد به مصاف عراق می‌رفت. جنگ تحمیلی به پایان رسیده بود و این بازی برای مردم ایران خیلی مهم بود. ورزشگاه الشعب بغداد میزبان دو تیم بود و کیپ تا کیپ ورزشگاه مملو از هواداران عراقی بود. هوادارانی که از ساعت‌ها قبل ورزشگاه را به تسخیر خود در آورده بودند و سرود پیروزی را قبل از سوت آغاز بازی می‌خواندند.
بازی با گل زود هنگام عراقی‌ها و روی شروع مجدد بد ابراهیم میرزاپور و گل عماد محمدرضا عراقی در دقیقه ۲۰ به نفع عراق شد. نفس‌ها در سینه حبس شده بود. شاید اغراق نباشد بگوییم، هیچ صدایی از هیچ خانه‌ای در نمی‌آمد. مردم ایران دوست نداشتند این بازی را در عراق ببازند. بعد از جنگ فوتبالیست‌ها به نمایندگی ایران به عراق رفته بودند و کسی دوست نداشت آن‌ها شکست خورده به تهران برگردند. بازی به دقیقه ۳۰ رسیده بود و سمت چپ زمین عراق علی رضا نیکبخت واحدی صاحب توپ شد، نیکبخت تا درون هجده قدم پا به توپ حرکت کرد و توپ را روی خط شش قدم به ستاره آن سال‌های فوتبال ایران علی کریمی سپرد. از زمان صاحب توپ شدن کریمی تا گل مساوی ایران یکی از ماندگارترین لحظات تاریخ فوتبال ایران رقم خورد.
قرار است ایران و عراق در ۱۶ شهریور به مصاف هم بروند. نبردی که تاریخ تکراری ۲۰ سال قبل است. ۱۶ شهریور ۱۳۸۰ و رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن برگزار می‌شد و تیم ملی ایران باید در خاک عراق و بغداد به مصاف عراق می‌رفت. جنگ تحمیلی به پایان رسیده بود و این بازی برای مردم ایران خیلی مهم بود. ورزشگاه الشعب بغداد میزبان دو تیم بود و کیپ تا کیپ ورزشگاه مملو از هواداران عراقی بود. هوادارانی که از ساعت‌ها قبل ورزشگاه را به تسخیر خود در آورده بودند و سرود پیروزی را قبل از سوت آغاز بازی می‌خواندند.
بازی با گل زود هنگام عراقی‌ها و روی شروع مجدد بد ابراهیم میرزاپور و گل عماد محمدرضا عراقی در دقیقه ۲۰ به نفع عراق شد. نفس‌ها در سینه حبس شده بود. شاید اغراق نباشد بگوییم، هیچ صدایی از هیچ خانه‌ای در نمی‌آمد. مردم ایران دوست نداشتند این بازی را در عراق ببازند. بعد از جنگ فوتبالیست‌ها به نمایندگی ایران به عراق رفته بودند و کسی دوست نداشت آن‌ها شکست خورده به تهران برگردند. بازی به دقیقه ۳۰ رسیده بود و سمت چپ زمین عراق علی رضا نیکبخت واحدی صاحب توپ شد، نیکبخت تا درون هجده قدم پا به توپ حرکت کرد و توپ را روی خط شش قدم به ستاره آن سال‌های فوتبال ایران علی کریمی سپرد. از زمان صاحب توپ شدن کریمی تا گل مساوی ایران یکی از ماندگارترین لحظات تاریخ فوتبال ایران رقم خورد.
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
چرا ماست ها رو قاطی قرمه ها کردین؟ کدوم بعد جنگ عامو؟ کدوم رازگشایی رو‌کردین. باورم نمیشه یه نوشته اینقدر میتونه بی سر و نه باشه. خوبه این بازی رو دیدم خودم
چه جالب. همین متن دو روز پیش تو سایت varzesh3 نوشته شده
خیلی گزارش خنکی بود