سرود حماسی لبنانی‌ها برای نفتکش‌های ایرانی + فیلم
لبنانی‌ها برای نفتکش‌های ایرانی سرود ساختند.
لبنانی‌ها که این روز‌ها با معضل سوخت در کشورشان مواجه هستند، برای نفتکش‌های ایرانی سرود ساختند. «دریای لبنان را مزین کردی، به سلامت و در حمایت رسیدی، خدا به همراهت، چشم آمریکا کور، بیروت به تو خوش آمد می‌گوید،ای نفتکش ایرانی». ویدیویی از این سرود را ببینید.
روابط ایران و لبنان
در دوره‌ای که شیعیان لبنان تحت حکومت سُنی مذهب عثمانی قرار داشتند و در آزار و اذیت این حکومت بودند، شماری از عالمان «جبل عامل» به ایران عزیمت کردند و مورد استقبال شایسته قرار گرفتند و با حکومت شیعی مذهب صفوی در عرصه‌های دینی و فرهنگی همکاری کردند.
نخستین کنسولگری ایران در لبنان در سال ۱۹۱۲ میلادی گشایش یافت و در سال ۱۹۲۷ به سرکنسولگری کل ایران در سوریه، لبنان و فلسطین به مرکزیت بیروت ارتقا یافت.در دهه ۱۹۳۰ میلادی «کامیل شمعون» رییس حزب «آزادگان» و «پی یر جمیل» موسس حزب «کتائب لبنان» با «امیر عباس هویدا» رییس حزب «ایران نوین» که در بیروت درس می‌خواند، دیدار و روابط نزدیک برقرار کردند.
ایران در سال ۱۹۴۳ و پس از دستیابی لبنان به استقلال، این کشور را به رسمیت شناخت و نمایندگی سیاسی در بیروت تاسیس کرد. کامیل شمعون در ۱۹۵۳ رییس جمهوری لبنان شد و هویدا نیز از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ میلادی نخست وزیر ایران بود. روابط دو کشور در این دوره گسترده‌تر شد و از سال ۱۹۵۵ سطح نمایندگی سیاسی به سفارت ارتقا یافت.شمعون طرفدار پیمان بغداد – تهران علیه «پان عربیسم ناصری» بود، زیرا در درگیری‌های به وجود آمده در لبنان در سال ۱۹۵۸ میان طرفداران حزب ناصری و مخالفان آن، حزب یاد شده در صدد تجزیه و تقسیم لبنان به دو بخش مسلمان نشین و مسیحی نشین بود؛ موضوعی که مورد قبول و پسند رییس جمهوری این کشور نبود.
روابط بیروت – تهران در سال‌های ۱۹۶۸ و ۶۹ میلادی به سردی گرایید و در نهایت به قطع روابط منجر شد، زیرا لبنان درخواست شاه برای تسلیم «تیمور بختیار» رییس وقت سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) را رد کرد.بختیار چند سال پیش از این درخواست، از مقامش برکنار شده بود. او در سال ۱۹۶۸ در بیروت دستگیر شد. روابط سیاسی و اقتصادی و پرواز هواپیما‌ها میان دو کشور متوقف شد و لبنان و ایران سفیران خود را فراخواندند.پس از دو سال تیرگی روابط، کامیل شمعون رییس جمهوری لبنان در سال ۱۹۷۱ با هدف تجدید روابط به ایران سفر کرد و تهران و بیروت روابط خود را از سرگرفتند.
وقوع انقلاب اسلامی، انقلابی در روابط ایران و لبنان به وجود آورد. پیش از انقلاب، روابط بیروت – تهران روابط دیپلماتیک و رسمی بود، اما پس از آن، روابط دو بُعد یا جنبه پیدا کرد: بُعد سیاسی که روابط دولت ایران با دولت لبنان را شامل می‌شد و بُعد مذهبی که مردم مسلمان لبنان به ویژه شیعیان و در صدر آنان «جنبش حزب الله» را در برگرفت.رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۲ میلادی به لبنان تجاوز و این اقدام روابط بیروت – تهران را متحول کرد. جمهوری اسلامی ایران با محکوم کردن حمله صهیونیست‌ها از مقاومت اسلامی حمایت و داوطلبانی را از طریق سوریه وارد استان شیعه نشین بقاع در شرق لبنان کرد.
با پیروزی انقلاب، ایده و اندیشه برپایی دولت اسلامی از دید بسیاری از شیعیان لبنان واقعی به نظر رسید. از این رو جمعی از روحانیان جوان و پرشور این کشور رهسپار استان بقاع شدند و هسته اولیه تشکیلات حزب الله را ایجاد کردند که حاصل پیوند انقلابی شیعیان لبنان با ایران بود. این پدیده به تدریج رشد کرد و به جنبش اصولگرای شیعه به نام حزب الله تبدیل شد.
نخستین کنسولگری ایران در لبنان در سال ۱۹۱۲ میلادی گشایش یافت و در سال ۱۹۲۷ به سرکنسولگری کل ایران در سوریه، لبنان و فلسطین به مرکزیت بیروت ارتقا یافت.در دهه ۱۹۳۰ میلادی «کامیل شمعون» رییس حزب «آزادگان» و «پی یر جمیل» موسس حزب «کتائب لبنان» با «امیر عباس هویدا» رییس حزب «ایران نوین» که در بیروت درس می‌خواند، دیدار و روابط نزدیک برقرار کردند.
ایران در سال ۱۹۴۳ و پس از دستیابی لبنان به استقلال، این کشور را به رسمیت شناخت و نمایندگی سیاسی در بیروت تاسیس کرد. کامیل شمعون در ۱۹۵۳ رییس جمهوری لبنان شد و هویدا نیز از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۷ میلادی نخست وزیر ایران بود. روابط دو کشور در این دوره گسترده‌تر شد و از سال ۱۹۵۵ سطح نمایندگی سیاسی به سفارت ارتقا یافت.شمعون طرفدار پیمان بغداد – تهران علیه «پان عربیسم ناصری» بود، زیرا در درگیری‌های به وجود آمده در لبنان در سال ۱۹۵۸ میان طرفداران حزب ناصری و مخالفان آن، حزب یاد شده در صدد تجزیه و تقسیم لبنان به دو بخش مسلمان نشین و مسیحی نشین بود؛ موضوعی که مورد قبول و پسند رییس جمهوری این کشور نبود.
روابط بیروت – تهران در سال‌های ۱۹۶۸ و ۶۹ میلادی به سردی گرایید و در نهایت به قطع روابط منجر شد، زیرا لبنان درخواست شاه برای تسلیم «تیمور بختیار» رییس وقت سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) را رد کرد.بختیار چند سال پیش از این درخواست، از مقامش برکنار شده بود. او در سال ۱۹۶۸ در بیروت دستگیر شد. روابط سیاسی و اقتصادی و پرواز هواپیما‌ها میان دو کشور متوقف شد و لبنان و ایران سفیران خود را فراخواندند.پس از دو سال تیرگی روابط، کامیل شمعون رییس جمهوری لبنان در سال ۱۹۷۱ با هدف تجدید روابط به ایران سفر کرد و تهران و بیروت روابط خود را از سرگرفتند.
وقوع انقلاب اسلامی، انقلابی در روابط ایران و لبنان به وجود آورد. پیش از انقلاب، روابط بیروت – تهران روابط دیپلماتیک و رسمی بود، اما پس از آن، روابط دو بُعد یا جنبه پیدا کرد: بُعد سیاسی که روابط دولت ایران با دولت لبنان را شامل می‌شد و بُعد مذهبی که مردم مسلمان لبنان به ویژه شیعیان و در صدر آنان «جنبش حزب الله» را در برگرفت.رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۸۲ میلادی به لبنان تجاوز و این اقدام روابط بیروت – تهران را متحول کرد. جمهوری اسلامی ایران با محکوم کردن حمله صهیونیست‌ها از مقاومت اسلامی حمایت و داوطلبانی را از طریق سوریه وارد استان شیعه نشین بقاع در شرق لبنان کرد.
با پیروزی انقلاب، ایده و اندیشه برپایی دولت اسلامی از دید بسیاری از شیعیان لبنان واقعی به نظر رسید. از این رو جمعی از روحانیان جوان و پرشور این کشور رهسپار استان بقاع شدند و هسته اولیه تشکیلات حزب الله را ایجاد کردند که حاصل پیوند انقلابی شیعیان لبنان با ایران بود. این پدیده به تدریج رشد کرد و به جنبش اصولگرای شیعه به نام حزب الله تبدیل شد.
پس از جنگ ۱۹۸۲ جمهوری اسلامی ایران با سیاست دفاع از حقوق شیعیان و آزاد کردن مناطق شیعه نشین جنوب لبنان از اشغال رژیم صهیونیستی، حمایت و روابط خود را با حزب الله گسترش داد.جنگ یاد شده با توافق نامه ۱۷ می‌متوقف شد، اما جمهوری اسلامی ایران در برابر این توافقنامه لبنانی – اسراییلی ایستاد و به آن اعتراض کرد. دولت وقت لبنان ایران را به دخالت در امور داخلی خود متهم کرد و یک سال بعد در ۱۹۸۳ روابط دیپلماتیک بیروت – تهران قطع شد و تا چهار سال بعد بهبود نیافت، اما روابط با حزب الله ادامه داشت.احزاب لبنانی مانند حزب الله، جنبش شیعی امل به رهبری «نبیه بری» و «جنبش سوسیالیست ترقی خواه» به رهبری «ولید جنبلاط» و برخی گروه‌های فلسطینی در اعتراض به توافقنامه ۱۷ می‌تظاهرات گسترده‌ای در بیروت برگزار کردند و خواستار عقب نشینی نیرو‌های رژیم اسراییل از این شهر و دیگر مناطق لبنان و از سرگیری روابط با ایران شدند.
پس از لغو توافقنامه یاد شده رژیم صهیونیستی از بیروت و برخی مناطق جنوبی لبنان عقب نشینی کرد و روابط این کشور با ایران تجدید شد.
پس از پایان جنگ تحمیلی و نیز جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۹۰ میلادی، در زمان ریاست جمهوری «اکبر هاشمی رفسنجانی»، روابط رسمی تهران با دولت لبنان رو به بهبودی گذاشت و ایران اعلام کرد که تمام طوایف لبنان اعم از شیعه، سنی و مسیحی برای ایران یکی است و به دنبال وحدت ملی در لبنان است.اعلام صریح این سیاست و تداوم آن در دولت اصلاحات موجب توسعه بیش از پیش روابط تهران – بیروت در حوزه‌های مختلف شد و این توسعه روابط تاکنون ادامه داشته است.
پس از لغو توافقنامه یاد شده رژیم صهیونیستی از بیروت و برخی مناطق جنوبی لبنان عقب نشینی کرد و روابط این کشور با ایران تجدید شد.
پس از پایان جنگ تحمیلی و نیز جنگ داخلی لبنان در سال ۱۹۹۰ میلادی، در زمان ریاست جمهوری «اکبر هاشمی رفسنجانی»، روابط رسمی تهران با دولت لبنان رو به بهبودی گذاشت و ایران اعلام کرد که تمام طوایف لبنان اعم از شیعه، سنی و مسیحی برای ایران یکی است و به دنبال وحدت ملی در لبنان است.اعلام صریح این سیاست و تداوم آن در دولت اصلاحات موجب توسعه بیش از پیش روابط تهران – بیروت در حوزه‌های مختلف شد و این توسعه روابط تاکنون ادامه داشته است.
منبع : ایرنا- خبرآنلاین
ارسال نظرات