واکنش بازیگر دیگر مختارنامه به پخش هرساله سریال

حبیب دهقان نسب سابقه زیادی در زمینه بازی در آثار تاریخی دارد. او تا به حال در نقش‌های مثبت و منفی مختلفی نیز دیده شده و تصویری کلیشه‌ای از خود به جا نگذاشته است. این بازیگر آخرین بار با سریال «از سرنوشت ۲» در نقش شخصیت منفی «نگهدار» در تلویزیون دیده شد و اکنون بازپخش سریال ماندگار «مختارنامه» را از شبکه قرآن روی آنتن دارد. به همین بهانه روزنامه خراسان درباره حضور در «مختارنامه» و همکاری هایش با داوود میرباقری با حبیب دهقان نسب گفتگو کرده است.

می‌توانم بگویم بیشتر شخصیت و حضور خود آقای میرباقری به عنوان نویسنده و کارگردان کار باعث شد که دعوت ایشان را قبول کنم، البته شخصیت هم فراز و نشیب‌هایی داشت. «یزید بن اَنس» از بزرگان کوفه بوده و زمانی که امام حسین (ع) به کمک نیاز داشته، ایشان را یاری نکرده و بعد‌ها وقتی مختار افراد را برای خونخواهی امام حسین (ع) دعوت کرد، او نیز قبول کرد مختار را همراهی کند و جان خود را هم برای عهد و پیمانی که با او بسته بود، گذاشت.

من معمولا برای آثار تاریخی که نیاز به تحقیق و تفحص دارد، مطالعه می‌کنم. البته بستگی به نوشته و نویسنده هم دارد، مثلا آقای میرباقری بسیار تحقیق و کتاب‌های زیادی را مطالعه می‌کند و با یکدیگر تطبیق می‌دهد و از دل تحقیقات، متن خودش را به رشته تحریر درمی‌آورد، این طور نیست که همه‌اش بر اساس تخیل باشد. اگر فهرست منابع تحقیق ایشان را در تیتراژ سریال نگاه کنید، می‌بینید که فهرست بسیار بلندبالایی است. با همه این‌ها، چون اشاره‌های کوتاهی به شخصیت من شده، جست وجو و کتابی را پیدا کردم که یک مقدار درباره او نوشته بود. البته مرگش در ابهام بود و خیلی روشن نبود. وقتی «یزید بن انس» از طرف مختار مامور می‌شود که به جنگ برود، در همان جنگ از دنیا می‌رود، اما مشخص نیست که آیا مریض بوده یا به دلیل کهولت سن و مسیر طولانی که با اسب طی کرده، درگذشته است. نه در آن کتاب مشخص بود، نه آقای میرباقری به نحوه فوتش دست پیدا کرده بود، اما نظر بر این بود که، چون سن بالایی داشته و مسیر طولانی بوده، به علت کهولت سن درگذشته است.
به تازگی خانم فریبا کوثری گفتند مخالف بازپخش «مختارنامه» هستند و آقای شریفی‌نیا گفتند اتفاقا هر سال باید پخش شود. نظر شما چیست؟
به نظر من هم نباید یک سریال را زیاد پخش کرد، وقتی کاری پشت سرهم تکرار شود، دیگر ارزش خودش را نزد بیننده از دست می‌دهد. گاهی سریالی از شبکه‌های سراسری پخش می‌شود و یکی، دو سال بعد شبکه دیگری تکرارش را پخش می‌کند. این بد نیست، چون برای کسانی که سریال را ندیدند یادآوری می‌شود، اما این که هر سال پخش شود، به نظرم مناسبت درستی ندارد و منطقی نیست. من بیشتر با خانم کوثری موافق هستم. اگر پخش تکرار سریال با فاصله باشد اشکالی ندارد، ولی با این که هر سال از شبکه‌های مختلف پخش شود، موافق نیستم.

آقای میرباقری در آثار سینمایی و تلویزیونی شان نشان داده‌اند که بر ابزار کارشان مسلط هستند و شناخت خوبی از کار و تکنیک سینما دارند. به ویژه روی بازی بازیگران حساسیت دارند و می‌بینیم که اگر نگوییم همه، بسیاری از بازیگران در سریال‌های ایشان، بازی‌های شاخصی از خود به نمایش می‌گذارند. توجه و شناخت شان درخصوص بازیگری، شناخت به ابزار کار و تحقیق و تفحص در کتاب‌های مختلف برای نگارش فیلم نامه، از نظر من مجموع این‌ها اتفاقات مثبتی است و برای هر بازیگری، کار با ایشان موقعیت خوبی است.

فعلا که صحبتی نشده است.
سریال «امام علی (ع)»، «ولایت عشق» و «مختارنامه» آثار تاریخی و مذهبی ماندگار کارنامه شما هستند، تجربه بازی در کدام سریال را بیشتر دوست دارید؟

همه این کار‌ها برای من به عنوان بازیگر، جذابیت‌هایی داشته‌اند و مهم بوده‌اند که پذیرفتم و کار کردم. هرکدام یک سری فاکتور‌هایی داشته‌اند که من را جذب کرده‌اند.

مثبت یا منفی بودن نقش برای من به عنوان بازیگر فرقی نمی‌کند. کارنامه بازیگری‌ام در سینما، تئاتر و تلویزیون نشان می‌دهد که هر موقع لازم شده هر دو نقش را بازی کردم، مهم خود نقش است که بازیگر را جذب کند. شخصیت پردازی نقش برایم مهم‌تر از مثبت یا منفی بودن است. بعضی همکاران من به نقش منفی حساسیت دارند و فکر می‌کنند اگر بازی کنند، وجهه خودشان را از دست می‌دهند یا خدشه‌ای به آن‌ها وارد می‌شود، ولی از نظر من این طور نیست. هردو نقش منفی و مثبت را بازی کردم و تماشاگر هیچ وقت مرا از خودش نرانده. مهم پرداخت درست نقش است و بازیگر باید از پس آن بربیاید.

هزینه‌های این کار‌ها زیاد و تلویزیون به لحاظ بودجه در مضیقه است. من ۴، ۵ ماه در سریالی بازی کردم، اما به خاطر نبود پول نصفه نیمه رها شده و معطل مانده، چندین ماه است که هیچ کدام از عوامل پولی دریافت نکرده‌اند. غیر از کار ما، شنیدم چند سریال دیگر هم به دلیل بودجه معطل مانده‌اند. کار‌های تاریخی به دلیل وسعتی که دارند، دکور، لباس و تعداد زیادی بازیگر، بودجه‌های کلانی را طلب می‌کنند و برای تلویزیون سنگین است بخواهد مثلا سالی ۳-۴ تا «مختارنامه»، «سلمان فارسی» و «موسی (ع)» بسازد، در این صورت دیگر بودجه‌ای برایش باقی نمی‌ماند که صرف سریال‌های دیگر کند، به همین دلیل دست به عصا حرکت می‌کند. مگر این که یک‌سری نهاد‌ها و سازمان‌ها بتوانند کمک کنند و از لحاظ مالی و تجهیزات، باری از دوش سریال‌های تاریخی که هزینه بالایی دارند، بردارند.