نجات عقاب طلایی توسط دوستداران محیط زیست

یک بهله عقاب طلایی به علت جراحت از ناحیه بال توانایی پرواز نداشته که توسط یکی از دوستداران حیات وحش جهت تیمار و درمان تحویل حفاظت محیط زیست شهرستان زیرکوه گردید. در حال حاضر اقدامات درمانی لازم جهت تیمار و تغذیه این بهله عقاب صورت گرفته تا پس از طی مراحل تیمار اقدام لازم به منظور رهاسازی پرنده در دامن طبیعت صورت پذیرد.

رنگ این پرندگان قهوه‌ای تیره، به همراه پر‌هایی به رنگ قهوه‌ای روشن یا طلایی در سر و گردن است. به‌طور متوسط طول بال‌های آن‌ها ۷ فوت (بیش از ۲ متر) و طول خود آن‌ها ۳ فوت (۱ متر) است. وزن آن به‌طور متوسط، ۳–۶/۵ کیلوگرم می‌باشد و صدای این پرنده به صورت صدای بلند شبیه «کلیاک – کلیاک kliak» شنیده می‌شود.
این پرنده معمولاً در ارتفاع ۳۶۰۰ متری زندگی می‌کند و لانهٔ خود را بر روی درختان بلند، در صخره‌ها و ... می‌سازد. عقاب طلایی به‌طور معمول سالی یک یا دو جوجه می‌آورد. این پرنده تمام عمر با جفت خود زندگی می‌کند. عقاب‌های طلایی ماده جثهٔ بزرگتری نسبت به جنس نر دارند. عقاب‌های طلایی به دلیل داشتن بال‌های بزرگ نیاز زیادی به بال زدن در آسمان ندارند و روی لایه‌های هوا سر می‌خورند. سرعت معمولی این پرندگان ۹۳ کیلومتر می‌باشد، اما هنگام شیرجه زدن می‌توانند سرعتشان را تا ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت افزایش دهند.
عقاب طلایی بعضاً به عنوان بهترین پرنده در میان سایر عقاب‌ها و دیگر پرندگان شکاری شناخته شده‌است.