روزی به نام خبرنگار
۱۷ مردادماه سالروز شهادت محمود صارمی خبرنگار شهید است که به همین دلیل روز خبرنگار نیز نامیده شد.
روز خبرنگار چه روزی است؟
در هفدهم مرداد ماه سال ۱۳۷۷، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ جمهوری اسلامی، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید. به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مرداد ماه هر سال را به عنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد.
شهید محمود صارمی که بود؟
شهید محمود صارمی در خردادماه ۱۳۴۷ در شهرستان بروجرد در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه شهید باهنر بروجرد سپری کرد و دوران متوسطه را نیز در دبیرستان حضرت رسول (ص) در رشته علوم انسانی با موفقیت در سال‌های ۱۳۶۵-۱۳۶۶ پشت سر نهاد.
او همراه با تحصیل به‌دلیل علاقه شدید به ورزش کاراته در این رشته فعالیت خود را آغاز کرد و در فاصله کوتاهی با گذراندن دوره‌های مختلف در این رشته، موفق به کسب کمربند مشکی و کارت مربیگری در این حرفه شد. صارمی در سال ۱۳۶۷ در کنکور سراسری رشته علوم انسانی دانشگاه تهران پذیرفته شد و دوران تحصیلات دانشگاهی خود را به‌طور جدی با موفقیت و در سخت‌ترین شرایط زندگی - با کار کردن جهت امرار معاش و تأمین هزینه‌های تحصیل - طی کرد.
این شهید گرانقدر در دوران تحصیلات در دانشگاه بنا به وظیفه و احساس مسئولیت از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به جبهه‌های کردستان، حلبچه و جنوب خرمشهر اعزام و ۱۴ ماه در این جبهه‌ها در کنار سایر رزمندگان اسلام به دفاع از کیان و تمامیت ارضی کشور پرداخت.
شهید صارمی در سال ۱۳۷۱ با داشتن دانشنامه کارشناسی، به استخدام سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی درآمد و به‌عنوان کارشناس متون خبری فعالیت خود را آغاز کرد.
وی چندی پس از استخدام در سازمان ایرنا، تشکیل خانواده داد و در سال ۱۳۷۲ خداوند فرزندی به او عطا کرد که نامش را سینا نهاد. صارمی با پشتکار فراوان در حین اشتغال در خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، تحصیلات خود را در دوره کارشناسی ارشد ادامه داد و در سال ۱۳۷۴ موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه شهید بهشتی در رشته جغرافیای انسانی با گرایش روستایی شد.
صارمی در ۲۶ دی‌ماه سال ۱۳۷۵ به‌عنوان مسئول نمایندگی خبرگزاری جمهوری اسلامی راهی کابل در افغانستان شد، زیرا در شرایطی که این کشور درگیر جنگ‌های داخلی بود و به‌خوبی می‌دانست در این سرزمین آشوب‌زده خطر به اسارت درآمدن و حتی شهادت وجود دارد، اما برحسب وظیفه، رسالت و تکلیف این راه را انتخاب کرد.او با تنها سلاحش که ایمان و قلمش بود، در آن وضعیت بحرانی کشور مصیبت‌زده افغانستان توانست مظلومیت مردم ستم‌دیده، زجرکشیده و بی‌دفاع و بی‌گناه به‌ویژه مردم مزارشریف و جنایت طالبان را به‌طور صریح و سالم به گوش جهانیان برساند.صارمی حدود ۲۰ روز قبل از سقوط مزارشریف و آن حادثه تلخ، دچار بیماری آپاندیس می‌شود که با مشکلات فراوان و تلاش و پیگیری دوستانش به مدت پنج ساعت شبانه به دکتر رفته و با توجه به وضعیت نامساعد جسمی‌اش، در محیطی کاملاً غیربهداشتی با فقدان امکانات، بدون وجود نور کافی و برق تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد.
وی بعد از گذشت دو روز از این جراحی، به ایران اعزام می‌شود و با وجود سپری کردن دوران نقاهت در تهران، پس از اوج‌گیری جنگ در افغانستان برحسب تکلیف از طریق خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران و با توجه به احساس مسئولیت شرعی و حرفه‌ای خبرنگاری و رسالتی که بر دوش داشت؛ مجدداً چهاردهم مردادماه به محل کارش در مزارشریف اعزام می‌شود و در زمان بسیار کوتاهی به مدت سه روز - تا هفدهم مردادماه - خبر سقوط مزارشریف و به خاک و خون کشیدن، قتل‌عام زنان، مردان و کودکان بی‌گناه را به ایران و سراسر جهان مخابره کرد.
محمود صارمی به‌همراه دیپلمات‌های کنسولگری جمهوری اسلامی در هفدهم مردادماه ۱۳۷۷، غریب و بی‌گناه در زیرزمین کنسولگری ایران به‌شکلی فجیع و با بی‌رحمی تمام توسط طالبان به رگبار مسلسل بسته شد و به صف ره‌پویان قافله قلم‌داران شهید پیوست.
مجله اینترنتی تابناک جوان
ارسال نظرات