نامه کم سابقه مقتدا صدر خطاب به آمریکا

به گزارش تابناک، رهبر جریان صدر عصر روز شنبه در بیانیه ای که دفتر وی در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی فیسبوک منتشر کرد، نسبت به آن چه دخالت های روزافزون در امور داخلی عراق خواند، ابراز نگرانی کرده و برای حل و فصل مشکلات کشورش نیز ده پیشنهاد ارائه داد که تلاش برای بهبودی روابط ایران و عربستان، تعطیلی سفارت آمریکا در بغداد و خروج نیروهای عراقی از سوریه بخشی از آنها هستند.

 

 

 

در بیانیه صدر آمده است: مهم‌ترین چیز برای من، عراق و امنیت آن و رفاه و ایمنی ملت آن است.

به همین دلیل نیز من در رابطه با مسأله درگیری ایران با اتحاد دو جانبه (میان دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی) نگران هستم؛ اتحادی که وظیفه به زانو درآوردن ملت‌ها و گرسنه ساختن آن‌ها با شنیع‌ترین و پست‌ترین روش‌ها به بهانه تروریسم و موارد مشابه آن را بر عهده گرفته است.

من برای انتخاب میان پشتیبانی از ایران همسایه یا پشتیبانی از اتحاد دو جانبه این جا نیستم چرا که پشتیبانی دومی (ترامپ و نتانیاهو) در دین، عقیده و شرع ما ممنوع و حرام است و کمک گرفتن از آن‌ها نیز جایز نیست، چه برسد به پشتیبانی و سودرسانی به آنها.

با این حال همان گونه که گفتم، مهم‌ترین چیز برای من این است که عراق به کوره این درگیری از یک سو عقایدی و از سوی دیگر سیاسی کشانده نشود.

نگرانی من نیز در حالی که می‌بینم دخالت در امور داخلی عراق از هر دو طرف ریشه می‌یابد و عمیق‌تر می‌شود، روز به روز بیشتر می‌شود و افرادی نیز هستند که در این زمینه کمک می‌کنند و کمک می‌گیرند.

من در حالی که خواهان منفعت کشور و ملت خود و مستقل و سرافراز ماندن آن به دور از دخالت همگان هستم، همزمان می‌خواهم روابط مناسب با ایران همسایه را حفظ کنم، به گونه‌ای که سرزمین من پایگاهی برای تعرض به آن نباشد و سیاست این کشور نیز عامل آسیب رساندن به کشور و ملت من نباشد.

آن چه به دلیل جنگ صدامی با آن‌ها (ایران)، جنگ‌های پی در پی به ویژه اشغال همسایه عزیز کویت از سوی صدام، تسلط نیرو‌های اشغالگر (آمریکا بر عراق) و یورش تروریسم به آن تا به امروز نصیب عراق شده، از ملت، دولت احزاب، نیرو‌های امنیتی و حشد الشعبی عراق ایجاب می‌کند که کشور دور از این درگیری باشد، چون نه خاک عراق و نه ملت آن دیگر تحمل بیشتر از این را ندارند.

با این حال ناتوانی و اختلافات دولت و فساد بسیاری از افراد موجود در آن، منجر به تکیه بر هر دو طرف (ایران و آمریکا) شده، به گونه‌ای که نمی‌توانیم از آن‌ها دست بکشیم و یا این که به طرفی به ضرر طرف دیگر متمایل شویم و این همان چیزی است که مسأله را پیچیده‌تر کرده؛ جایی که مسائل در هم آمیخته شده و عراق و ملت آن از دست رفتند.

میان گاز ایران و دارایی‌های عراق (در بانک‌های خارج) و ترس از تحریم‌های جدید، عراق به یک کشور سرسپرده و ذلیل میان دو طرف درگیر تبدیل شده و این چیزی است که مرا بسیار ناراحت کرده و باعث شده سکوت خود و عدم دخالت دوباره در امور سیاسی را بشکنم.