تاریخچه تابوت
صنعت تابوت ریشه هایش به مصر باستان و بین النهرین باز می گردد .
صنعت تابوت ریشه‌های خود را به مصر باستان و بین النهرین بازمی گرداند، جایی که از چوب، پارچه و کاغذ برای تهیه جعبه‌های دفن به سبک سارکوفاگوس استفاده می‌شد.در ایالات متحده، صنعت اولیه از مبلمان محلی و سازندگان کابینت که دو برابر شده بودند، تکامل یافت. آن‌ها بر اساس نیاز خود، تابوت چوبی ساختند. در طول جنگ داخلی، هزاران تابوت به حمل و نقل سربازان مرده احتیاج داشتند، که نشانگر آغاز دوره تولید انبوه بود.
تدفین در عصر سنگ
نئاندرتال‌های ساکن در اوراسیا ۶۰۰۰۰۰ سال پیش مردگان خود را در قبر‌های کم عمق با چند یادداشت شخصی مانند ابزار دفن کردند. این دفن‌ها بسیار ساده بودند. اکتشافات اخیر نشان می‌دهد که بعد‌ها نئاندرتال‌ها مراسم دفن باستانی را انجام دادند. یک اسکلت ۵۰ هزار ساله کشف شده در غاری در فرانسه، دانشمندان را به این باور رسانده است که مردم حتی در دوران عصر سنگ، مردگان خود را در گور دفن کنند. بعضی از نئاندرتال‌ها خود را با جواهرات خانگی متشکل از رنگدانه‌های مختلف، پر‌ها و پوسته‌ها تزئین می‌کردند.
مصریان باستان و مومیایی کردن اجساد
مصری‌ها متخصص ساختن همه چیز بودند، از انسان گرفته تا تمساح. آن‌ها اعتقاد جدی داشتند که مرگ صرفاً مانعی برای زندگی پس از مرگ است و آن‌ها بدن را حفظ می‌کردند تا روح "Ka" بتواند آن‌ها را به بهشت راهنمایی کند. جدا از قلب، که برای تالار قضاوت لازم بود، تمام اندام‌ها بیرون آورده شده و جسد را آغشته کرده و در ملافه‌ها پیچیدند. تقریباً مانند امروز، انواع بسته‌های مومیایی سازی وجود داشته است تا همه از افراد ثروتمند تا افراد محروم بتوانند عزیزان خود را مومیایی کنند و اطمینان حاصل کنند که آن‌ها سفری ایمن به زندگی پس از مرگ داشته اند.
ساخت تابوت قرون وسطایی
تابوت‌های ساخته شده از سرب و سنگ برای ثروتمندان یا افراد مهم بود. شکل این‌ها کاملاً متفاوت از تابوت‌های امروزی است. آن‌ها یک شکل مستطیلی شاخته شده از سنگ بودند و دایره‌ای گرد در بالای سر داشت. نمونه‌ای از این را می‌توان در گورستان گریفریس در لستر، جایی که ریچارد سوم کشف شد، یافت. تابوت سرب که توسط یک تابوت سنگی بزرگتر محصور شده بود، حاوی بدن پیرزنی بود که گفته می‌شود یک خیرخواه مهم گرایفریاس بین سال‌های ۱۲۰۰ تا ۱۴۰۰ است.
جنگ داخلی آمریکا و ساخت تابوت
اگرچه فرانسوی‌ها اولین کسی بودند که اصطلاح تابوت را از اصطلاح یونانی "سبد" گرفته اند، اما تا زمان آغاز جنگ داخلی آمریکا در سال ۱۸۶۱، تابوت‌ها به طور گسترده مورد استفاده قرار نگرفتند. آمریکایی‌ها با استفاده از آن‌ها برای انتقال ایمن سربازان کشته شده، تابوت امروزی را که می‌شناسیم شروع به تولید انبوه کردند. تابوت‌های جنگ داخلی آمریکا معمولاً در صورت نیاز از مبلمان قدیمی چوبی ساخته می‌شدند. تابوت‌های اصلی "صندوقچه های" ساده‌ای هستند با این تفاوت که تابوت‌ها دارای شش ضلع و چهار پاکت هستند.
تابوت‌های ویکتوریا
اولین موزه کارخانه تابوت اخیراً در بیرمنگام افتتاح شد. پیش از این یکی از مشهورترین سازندگان تابوت انگلیس، کارخانه مبلمان تابوت برادران نیومن از «وسواس» ویکتوریا‌ها با مرگ حمایت می‌کرد. در دوره ویکتوریا، مراسم تشییع جنازه یک رویداد عظیم بود و مردم هزینه‌های زیادی را برای این رویداد خرج می‌کردند - از جمله لوازم برقی مانند دستگیره برنجی، کفن، سینه بند و زیور آلات قبر. طاق‌های خاکسپاری بسیار محبوب بودند و تابوت‌های مقرر برای طاق‌ها از سه لایه تشکیل شده بود، یکی از آن‌ها سرب. وزن این تابوت‌ها غیر معمول نبوده است.
تابوت امروزی
تشییع جنازه‌های مدرن به عنوان فرصتی برای تجلیل از زندگی و فرصتی برای هدیه دادن شخص به فرد متناسب با سبک و شخصیت آن‌ها دیده می‌شود. امروزه بیش از ۷۵ ٪ از تابوت افراد شبیه هم شده اند، اما تابوت روشی مهم برای بازتاب و به یاد آوردن شخصیت آن مرحوم است. خواه یک تابوت براق سیاه و سفید یا تابوت با الهام از باشگاه فوتبال مورد علاقه فرد باشد، گزینه‌های گوناگونی در دسترس خانواده‌ها است. همچنین تعداد فزاینده‌ای از مردم مشغول انتخاب تابوت‌های سازگار با محیط زیست و حتی غلاف‌های دفن ارگانیک هستند که در آن از رشد درخت حمایت می‌کنند.
منبع : سلام نو
ارسال نظرات