اعمال پرفضیلت شهادت امام محمد تقی(ع)

امام محمد تقی (ع)، نهمین امام ما شیعیان و فرزند گرامی امام رضا (ع) است که پس از شهادت جانگداز حضرت رضا علیه السلام مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالأئمه (ع) انتقال یافت. دوره امامت امام محمد تقی (ع) ۱۷ سال بود و ایشان در در ۳۰ ذی القعده سال ۲۲۰ هجری در ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند. برای روز ۳۰ ذی القعده که مصادف با شهادت امام محمد تقی (ع) است، اعمالی ذکر شده که به آن می‌پردازیم.

برای شب و روز شهادت امام محمد تقی هیچ اعمال خاص و مشخصی سفارش نشده است برای همین انجام اعمال عمومی ماه ذی القعده برای بهره مندی هرچه بیشتر از این روز توصیه شده است؛ اعمالی که انجام آن در ۳۰ ذی القعده مثل دیگر روز‌های این ماه ثواب دارد، عبارتند از:
فرستادن ۱۰۰ بار صلوات بر محمد و آل محمد.
گفتن ۳۶۰ مرتبه الحمد لله رب العالمین
گفتن ۷۰ مرتبه استغفرالله، ۷۰ مرتبه اتوب الی الله، ۱۰۰ مرتبه سبحان الله، ۱۰۰ بار الحمدلله، ۱۰۰ مرتبه لا اله الا الله، ۱۰۰ مرتبه الله اکبر، ۱۰۰ مرتبه لا اله الا الله الملک الحق المبین، ۱۰۰ مرتبه لاحول ولاقوة الا بالله. (ارمغان مجلسی، ص ۲۳)
خواندن نماز جعفر طیار

خواندن آیت الکرسی پس از هر نماز (مفتاح الفلاح، شیخ بهایی، ص ۵۵)
خواندن تعقیبات نماز که امام صادق علیه السلام در این باره فرموده است:التعقیب ابلغ فی طلب الرزق من الضرب فی البلاد؛ تعقیبات، در جلب روزی از مسافرت‌های تجارتی مؤثرتر است. (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۱۵)
مبادرت بر تسبیح حضرت زهرا علی‌ها السلام که تأکید شده است تسبیح حضرت فاطمه علی‌ها السلام بعد از نماز بدون تکلم و بدون جابه جا کردن پا‌ها انجام شود. (بحارالانوار، ج ۸۵، ص ۳۳۲)
در روز شهادت امام محمد تقی (ع) و در هر روز و شب و ایام خاص دیگری می‌توانید " نماز حاجت معروف امام جواد (ع) " را به نحوی که در این مطلب گفته شده است بخوانید.

به مناسبت شهادت این امام بزرگوار به چند حدیث گهربار از ایشان اشاره میکنیم.
مَنِ استَحسَنَ قَبیحا کانَ شَریکا فیهِ
هر که کار زشتی را نیک بشمارد، در آن کار شریک است. (بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۸۲)
لا یَضُرُّکَ سَخَطُ مَن رِضاهُ الجَورُ
خشم کسی که خشنودی اش ستمگری است، به تو زیان نمی‌رساند. (بحار الأنوار، ج ۷۵، ص ۳۸۰)
مَنْ أتَمَّ رُکُوعَهُ لَمْ تُدْخِلْهُ وَحْشَةُ الْقَبْرِ.
امام جواد - علیه السلام - فرمود:هرکس رکوع نمازش را به طور کامل و صحیح انجام دهد، وحشت قبر بر او وارد نخواهد شد. (الکافی، ج ۳، ص ۳۲۱، ح ۷)
عَلَیْکُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَریضَةٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَةٌ، وَ هُوَ صِلَةُ بَیْنَ الاْخْوانِ، وَ دَلیلٌ عَلَی الْمُرُوَّةِ، وَ تُحْفَةٌ فِی الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِی السَّفَرِ، وَ أُنْسٌ فِی الْغُرْبَةِ.
امام جواد - علیه السلام - فرمود:بر شما باد به تحصیل علم و معرفت، چون فراگیری آن واجب و بحث پیرامون آن مستحبّ و پرفائده است. علم وسیله کمک به دوستان و برادران است، دلیل و نشانه مروّت و جوانمردی است، هدیه و سرگرمی در مجالس است، همدم و رفیق انسان در مسافرت است؛ و أنیس و مونس انسان در تنهائی می‌باشد. (حلیة الأبرار، ج ۴، ص ۵۹۹)