دفاع یک آهو از فرزندش در برابر شغال سمج + فیلم
یک غزال، فرزندش را از حمله یک شغال گرسنه نجات داد.
یک شغال در پارک ملی ماسای مارای کنیا به یک بچه غزال حمله کرد. مادر این بچه غزال به دفاع از فرزندش پرداخت و شغال سمج را فراری داد.
آهو (به عربی: غزال) شامل گونههای زیادی از بزکوهی و سرده غزال است یا در گذشته چنین در نظر گرفته میشد. آهوها به عنوان جانورانی چابک شناخته میشوند. آنها میتوانند ناگهانی سرعت خود را به ۹۷ کیلومتر یا ۶۰ مایل در ساعت برساند یا هنگام دویدن سرعت خود را در ۴۸ کیلومتر (۳۰ مایل) در ساعت نگه دارد. غزالها بیشتر در صحراها، مرغزارها (زمینهای چمن) و ساوانای آفریقا، جنوب غرب آسیا، آسیای میانه و شبهقاره هند دیده میشوند. این جانور بیشتر به صورت گلهای زندگی میکنند و از گیاهان نرم و لطیف و برگها میخورد و کمتر به گیاهان خشک رو میآورد.
غزالها اندام به نسبت کوچکی دارند. بلندی بیشتر آنها تا شانه، میان ۶۱ تا ۱۱۰ سانتیمتر (۲ تا ۳٫۵ پا) است و رنگ آنها قهوهای مایل به زرد است.
غزالها اندام به نسبت کوچکی دارند. بلندی بیشتر آنها تا شانه، میان ۶۱ تا ۱۱۰ سانتیمتر (۲ تا ۳٫۵ پا) است و رنگ آنها قهوهای مایل به زرد است.
شُغال به سه گونه از سگسانان گفته میشود: شغال پشتسیاه و شغال پهلونواری که هر دو در آفریقای جنوب صحرا زندگی میکنند و خویشاوند نزدیک یکدیگر هستند و شغال زرد که بومی شمال آفریقا و آسیا و اروپا است. شغال زرد هرچند از نظر ظاهری به دو گونهٔ دیگر شغال شبیه است، اما خویشاوند نزدیکتر گرگ و سگ است. البته واژهٔ شغال تعریف دقیقی ندارد و گاهی کایوت نیز شغال آمریکایی نامیده میشود.
همهٔ انواع شغال رژیم غذایی همهچیزخوار و فرصتطلبانهای دارند. آنها در شکار جانوران کوچک و متوسط تخصص دارند و لاشهخواران کارآمدی هستند. پاهای بلند و دندانهای نیش منحنی آنها برای شکار پستانداران کوچک، پرندگان و خزندگان تخصص یافته و کف پای بزرگ و شکل استخوانهای آنها مناسب دویدن در مسافتهای طولانی است. شغالها پگاهرو هستند و بیشتر در صبح و غروب فعال میشوند. زندگی اجتماعی آنها معمولاً به صورت زوجهای تکهمسر است که همیشه با هم زندگی میکنند و از قلمرو خود در مقابل شغالهای دیگر دفاع میکنند. آنها گاهی به صورت گروهی هم دیده میشوند به خصوص در هنگام خوردن لاشههایی بزرگ، اما اغلب «تک رو» یا «دو تایی» شکار میکنند.
همهٔ انواع شغال رژیم غذایی همهچیزخوار و فرصتطلبانهای دارند. آنها در شکار جانوران کوچک و متوسط تخصص دارند و لاشهخواران کارآمدی هستند. پاهای بلند و دندانهای نیش منحنی آنها برای شکار پستانداران کوچک، پرندگان و خزندگان تخصص یافته و کف پای بزرگ و شکل استخوانهای آنها مناسب دویدن در مسافتهای طولانی است. شغالها پگاهرو هستند و بیشتر در صبح و غروب فعال میشوند. زندگی اجتماعی آنها معمولاً به صورت زوجهای تکهمسر است که همیشه با هم زندگی میکنند و از قلمرو خود در مقابل شغالهای دیگر دفاع میکنند. آنها گاهی به صورت گروهی هم دیده میشوند به خصوص در هنگام خوردن لاشههایی بزرگ، اما اغلب «تک رو» یا «دو تایی» شکار میکنند.
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
این روباه است نه شغال!