بالاخره پاستیل بخوریم یا نه

پاستیل یکی از محبوب‌ترین‌ها خوراکی‌ها برای همه سنین به خصوص کودکان است که با شکل‌ها و طعم‌های گوناگون در بازار وجود دارد و به اعتقاد بعضی‌ها اعتیادآور است. احتمالا کسی نیست که تاکنون پاستیل نخورده باشد.در مطلب زیر نکاتی در مورد پاستیل بیان شده است. 

پاستیل از ژلاتین، شکر و مواد افزودنی تشکیل شده است که طعم‌های متفاوتی دارد. البته از نوعی واکس برای براق کردن پاستیل استفاده می‌کنند که با سلامت فرد منافاتی ندارد. یک کارگر ساده که تجربه زیادی در شیرینی پزی داشت رمز درست کردن پاستیل را کشف کرد و نام این آبنبات‌های خرسی خود را هاریبو گذاشت و سپس برای ایجاد تغییر در مزه و طعم و حتی حالت آن‌ها از مقداری طعم دهنده میوه‌ای و ژلاتین استفاده کرد و آبنبات‌هایی درست کرد که عین نرمی، کمی هم سفت بودند، کش می‌آمدند.پاستیل‌های امروزی غیر از شکل و شمایل خرس، در قالب‌های متعددی مانند شکل حیوانات قورباغه و مرغ و زرافه گرفته تا میوه‌هایی مثل آلبالو و توت فرنگی و سیب و پرتقال و انار و اشیایی، چون خودرو و بطری نوشابه و... با تنوع زیادی در مزه و رنگ و شکل تولید می‌شوند.

ژلاتین ماده‌ای بدون بو و مزه و قند و چربی است که از مقدار زیادی پروتئین تشکیل شده و از کلاژن یا پوست و استخوان حیوانات مانند گاوها، خوک‌ها و گاهی ماهی‌ها به دست می‌آید. برای درست کردن ژلاتین کارخانجات تولید محصولات غذایی کلاژن حیوانات را هیدرولیز می‌کنند و دو نوع ژلاتین که برحسب غلظت متفاوتند را به دست می‌آورند. یک نوع از آن به شیوه اسیدی و نوع دیگر به شیوه قلیایی به دست می‌آید.

مصرف پاستیل مخالفان و موافقان زیادی در بین متخصصان تغذیه دارد. یکی از علت‌هایی که متخصصان مصرف پاستیل را مناسب نمی‌دانند این است که در برخی کشور‌ها از خوک‌ها هم برای تولید ژلاتین بهره می‌برند و مخالفت دیگر آن‌ها بر سر نحوه خاص استخراج ژلاتین از استخوان گاو است که متخصصان می‌گویند حتما باید از روش آنزیمی صحیحی استخراج شود وگرنه مشکل ساز خواهد بود.

این خوراکی خوشمزه در بین افراد طرفداران زیادی دارد و گروهی از متخصصان تغذیه با مصرف آن موافقند و نه تنها خوردن آن را در حد معمول نه تنها مضر نمی‌دانند.پاستیل خواص ضدالتهابی دارد و درد‌های مفصلی را کاهش می‌دهد و از ابتلا به پوکی استخوان هم پیشگیری می‌کند.ژلاتین منبعی سرشار از پروتئین است که فرد می‌تواند با خوردن پاستیل یا ژلاتین بخشی از این ماده معدنی مورد نیاز برای کارکرد بهینه بدن را تامین کند.گلایسین موجود در پاستیل سبب تقویت سیستم گوارش و بهینه کردن روند هضم و جذب غذا در بدن می‌شود.

مصرف پاستیل به کاهش کلسترول خون کمک می‌کند.
پاستیل حاوی اسید فولیک است و برای زنان مفید است.
برای پیشگیری از نازکی مو، می‌توان از پاستیل استفاده کرد.
پاستیل ویتامین B دارد و برای افسردگی مفید است.
آمینواسید‌های موجود در پاستیل سبب بهبود بافت‌های پوستی می‌شود.
نباید پاستیل و خوراکی‌هایی مانند آن با وعده‌های غذایی جایگزین کرد، زیرا این خوراکی مواد مورد نیاز بدن را تامین نمی‌کنند خیلی زود با ذائقه فرد به دلیل طعم شیرین و چربشان سازگار می‌شوند.

پاستیل جزو خوراکی‌های با ارزش غذایی صفر و پرکالری محسوب می‌شود و آنچه در این ماده خوراکی، بخصوص در پاستیل به کار رفته بیشتر طعم دهنده و اسانس مصنوعی است که برای سلامت مضر است.

اغلب متخصصان تغذیه توصیه می‌کنند خوردن هر ماده خوراکی، حتی تنقلات پرکالری و بی خاصیت هم اگر در حد عقلانی باشد، مشکلی پیش نخواهد آورد؛ یعنی اگر تعادل حفظ شود و مسائل بهداشتی رعایت شود و پاستیل جایگزین مواد خوراکی با ارزش غذایی نشود مشکلی به وجود نمی‌آید. باید بدانید نباید پاستیل و سایر شکلات‌ها و شیرینی‌ها را بیشتر از ۵۰ گرم در روز مصرف کنند.

برای تولید پاستیل‌های بدون قند به جای قند‌های طبیعی مانند ساکاروز از شیرین کننده‌های مصنوعی که بسیار شیرین‌تر از قند‌های طبیعی هستند و برای افراد دیابتی مضرند. ساکاروز و قند‌های مصنوعی کبد را به فعالیت بیشتر برای سم زدایی از آن وا می‌دارد و به دلیل نیاز به آب بیشتر، کلیه هم در این روند شرکت می‌جوید.میزان قند مصرفی یک فرد دیابتی با یک فرد سالم تفاوت دارد و او برای انتخاب خوراکی‌های شیرین با محدودیت مواجه است. یک فرد سالم می‌تواند روزانه ۴۰ تا ۵۰ گرم از انواع خوراکی‌های شیرین استفاده کند.