سختی و گرفتاریها بر روی انسان چه تاثیری دارد؟
تفسیر اجمالی آیه ۶۳ سوره انعام را در این گزارش بخوانید.
قرآن کریم مشتمل بر معانی دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا درباره حقیقت خلقت و اسرار هستی است که عمده مردم در عصر رسالت از درک آن ناتوان بودند. از این رو پیامبر اکرم (ص) و پس از ایشان مفسران به تبیین و شرح جزئیات آیات قرآن کریم پرداختند.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ مَنْ یُنَجِّیکُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ
بگو: آن کیست که شما را از تاریکیهای بیابان و دریا نجات میدهد گاهی که او را به تضرع و زاری و از باطن قلب میخوانید که اگر ما را از این مهلکه نجات داد پیوسته شکرگزار او خواهیم بود؟
تفسیر آیه ۶۳ سوره انعام
کلمه «تَضرُّع» به معنای دعای آشکار و کلمه «خُفْیَهً» به معنای دعای پنهان است. پیامبر اکرم (ص) در روایتی فرمودند:بهترین دعا، دعای با صدای آهسته و خُفیه است و از جمعی که با صدای بلند دعا میخواندند، انتقاد کردند و فرمودند:خداوند شنوا و نزدیک است. در آیه ۱۲ سوره یونس نیز آمده است:انسان هنگام خطر، به یاد خدا میافتد و او را میخواند، امّا «فَلَمّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ» همین که مشکلش حل شد، سرش را پایین انداخته و میرود، گویا ما را اصلاً صدا نزده است.
شداید برای انسان، چهار حالت به وجود میآورد:احساس نیاز، تضرّع، اخلاص و التزام به شکرگزاری. آری، شداید و سختیها و قطع شدن اسباب مادّی، روح خداجویی را شکوفا میکند و انسان در مشکلات، دست خدا را میبیند.
پیامهای آیه ۶۳ سوره انعام
۱-یکی از شیوههای تبلیغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَنْ یُنَجِّیکُمْ»
۲-یادآوری و توجّه دادن انسان به خلوص، از بهترین روشهای خداشناسی است. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً»
۳-انسان در سختیها و شداید، دست از کفر و شرک برداشته و موحّد میشود. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً»
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
قُلْ مَنْ یُنَجِّیکُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْیَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرِینَ
بگو: آن کیست که شما را از تاریکیهای بیابان و دریا نجات میدهد گاهی که او را به تضرع و زاری و از باطن قلب میخوانید که اگر ما را از این مهلکه نجات داد پیوسته شکرگزار او خواهیم بود؟
تفسیر آیه ۶۳ سوره انعام
کلمه «تَضرُّع» به معنای دعای آشکار و کلمه «خُفْیَهً» به معنای دعای پنهان است. پیامبر اکرم (ص) در روایتی فرمودند:بهترین دعا، دعای با صدای آهسته و خُفیه است و از جمعی که با صدای بلند دعا میخواندند، انتقاد کردند و فرمودند:خداوند شنوا و نزدیک است. در آیه ۱۲ سوره یونس نیز آمده است:انسان هنگام خطر، به یاد خدا میافتد و او را میخواند، امّا «فَلَمّا کَشَفْنا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یَدْعُنا إِلی ضُرٍّ مَسَّهُ» همین که مشکلش حل شد، سرش را پایین انداخته و میرود، گویا ما را اصلاً صدا نزده است.
شداید برای انسان، چهار حالت به وجود میآورد:احساس نیاز، تضرّع، اخلاص و التزام به شکرگزاری. آری، شداید و سختیها و قطع شدن اسباب مادّی، روح خداجویی را شکوفا میکند و انسان در مشکلات، دست خدا را میبیند.
پیامهای آیه ۶۳ سوره انعام
۱-یکی از شیوههای تبلیغ و موعظه، سؤال از وجدان مردم است. «مَنْ یُنَجِّیکُمْ»
۲-یادآوری و توجّه دادن انسان به خلوص، از بهترین روشهای خداشناسی است. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً»
۳-انسان در سختیها و شداید، دست از کفر و شرک برداشته و موحّد میشود. «تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً»
ارسال نظرات