صفحه نخست

دیگه چه خبر

فرهنگ و هنر

خانواده و جامعه

چند رسانه ای

صفحات داخلی

۲۲ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۵:۱۶
رپورتاژ

خطرات اختلال شخصیت مرزی چیست؟

بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در مرز روان نژندی و روان‌پریشی قرار دارند و مشخصه آن‌ها ناپایداری حالت عاطفی، خلق، رفتار، روابط ابژه‌ای، و خودانگاره آن‌هاست.
کد خبر: ۳۷۳۷۹
میخواهیم از بخش سخت اختلال شخصیت شروع کنیم. از آن زمانی که می‌دانی اوضاع خوب نیست، یا خودت درگیر هستی یا عزیزی در کنارت به این مشکل دچار است. موضوع درگیری با «اختلال شخصیت مرزی BPD» آنقدر‌ها ساده نیست که بشود خیلی ساده از کنارش گذشت و فکر کرد «خودش خوب میشود». سرماخوردگی نیست که با قرص آسپرین یا حتی سپری شدنِ دورهاش، درمان شود. بیثباتیِ عاطفی و رفتاری، زندگی را مختل میکند و اگر آن را درمان نکنید، اوضاع ممکن است بدتر هم بشود و حتی با مرگ خاتمه یابد.
البته شاید مشکل آنقدر‌ها هم حاد نباشد و تازه اول راه باشید، اما بد نیست بدانید انتهای این راه کجاست و این بیثباتی تا کجا‌ها پیش میرود و چه ممکن است بر سر فرد و اطرافیانش بیاورد. نگران نشوید، همیشه راه درمانی وجود دارد. اختلال شخصیت مرزی هم جزو بیماری‌های قابل درمان است. تمام اطلاعات لازم در متن وجود دار!

چه علائمی در اختلال شخصیت میبینید؟

در میان اختلالات شخصیت، اختلال شخصیت مرزی، مبتلایان زیادی دارد. اما نگران نباشید، قابل درمان است و پایین‌تر به تمام شیوه‌های درمان اشاره خواهیم کرد. بیایید از علایم شروع کنیم. کدام یکی از این علایم را در خود یا اطرافیانتان میبینید؟
•بروز رفتار پرخطر و بدون فکر؛ مثل رابطه جنسی پرخطر، قمار یا پرخوری
•مشکل در کنترل احساسات
وسواس فکری
•احساس بد در مورد خود (خود پوچ انگاری)
•اغلب خود آزاری مانند خودزنی یا تلاش برای خودکشی
•احساس تو خالی بودن
•شروع سریع یک رابطه (دوستی یا عاطفی) و از دست دادنِ آن به سرعت
•احساس گاهبهگاه سوظن (پارانویید) یا افسردگی در زمان استرس
•شنیدن صدا از داخل ذهن، تحت فشار روانی
•بروز خشم به صورت شدید و متناوب
•پارانویای مقطعی به خاطر استرس
هرکدام از این علایم را ببینید، یعنی با این اختلال شخصیت دست به گریبان هستید.
افرادی که به اختلال شخصیت مرزی دچارند، دنیا را سیاه و سفید میبینند. یعنی همه چیز یا در نهایت خوب است یا در نهایت بد. اغلب افرادی که از این اختلال رنج میبرند، دارای روابط اجتماعی ناقص هستند.
 

اختلال شخصیت دوقطبی، اسکیزوفرنی یا شخصیت مرزی؟

بد نیست بدانید تشخیص اختلال شخصیت مرزی کمی سخت است. چون این علایم در اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی نیز دیده میشود. اختلال شخصیت مرزی مبتلایان زیادی دارد و خانم‌ها بیشتر از آقایان به آن دچار میشوند و البته تشخیص در خانم‌ها سریعتر و راحتتر از آقایان اتفاق میافتد برای همین شاید تصور میشود خانم‌ها بیشتر مبتلا میشوند. تعداد قابل توجهی از مراجعان به مراکز مشاوره و روانپزشکی مثل سیمیاروم (simiaroom.com) هم، از همین اختلال رنج می‌برند.
افراد مبتلا طیف وسیعی را پوشش میدهند. یعنی ممکن است فردی مبتلا باشد و از کار‌های روزانه باز بماند، اما در نقطهی مقابل، فرد مبتلا بیش از حد در طول روز فعال باشد. بعضی بیماران ممکن است در تمام طول زندگیشان از وجود این اختلال در شخصیتشان مطلع نشوند و تمامِ مشکلاتشان را به شیو‌های توجیه کنند.
برخی از بیماران ممکن است در تمام زندگی غافل از وجود این اختلال شخصیتی در خود باشند و هیچ گاه نتوانند مشکلات مربوط به آن را درمان کنند. این را هم بدانید که این بیماری، قابل درمان است.
نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی را بالاتر گفتیم. اگرچه این اختلال تا پایان عمر همراه فرد خواهد بود، اما میشود با درمان‌ها مستمر بسیاری از علایم آن را کنترل و حتی درمان کرد.
در اختلال دو قطبی فرد دچار نوسان احساسات است. یعنی مثلا در یک بازه زمانی ۴-۵ روز به شدت خوشحال یا به شدت زودرنج و ناراحت است. یا بسیار میخوابد یا خوابش کم میشود. در این دوران فرد احساس جنون یا احساس افسردگی دارد. مثلا کسی که دوره جنون را تجربه میکند، ممکن است شب بیدار بماند و خانه را تمیز و مرتب کند. این رفتار می‌تواند بسیار خطرناکتر شود و فرد در نهایت در بیمارستان بستری شود.
فردی که در این دوره دچار افسردگی میشود؛ احساس گناه میکند، دست و دلش به انجام هیچ کاری نمیرود و این حالش ممکن است تا جایی پیش برود که دست به خودکشی بزند.
افرادی که به اسکیزوفرنی مبتلا هستند، روان پریشی یا ناتوانی در تمایز بین باور‌ها و واقعیت را تجربه میکنند. یعنی فرد دچار توهم است یا مدام خیالاتی میشود. این علایم رویِ خوب قضیه هستند و میتوان به کمک دارو درمانش کرد.
اما اگر فرد در این اختلال دچار محدودیت در پاسخ‌های احساس یا سرکوبی عاطفی شود، قضیه کمی سخت می‌شود. برای درک بهتر؛ مثلا وقتی شما با کسی که دچار اسکیزوفرنیست صحبت میکنید، متوجه میشوید که آن‌ها لبخند نمیزنند، خیره شدنشان ناخوشایند یا ناراحت کننده است، حس شوخ طبعی که از آن‌ها انتظار دارید را ندارند و متوجه اشارات اجتماعی نمیشوند. یادتان باشد که این نشانه‌ها هم قابل درمان است، اما مشکل‌تر و البته کمی طولانیتر.
 
برای درمان اختلال شخصیت چه کنیم؟

درمان افراد با اختلالات شخصیتی  مرزی می‌تواند بر پایه روانشناسی (صحبت درمانی) و یا جسمی (دارو درمانی) باشد.
یعنی فرد بیمار می‌تواند به مشاور روانشناس مراجعه کند که یا فقط با او صحبت کند یا روان‌درمانگر شیوه‌ای را جلو ببرد که منجر به تغییر سبک رفتاری بیمار شود. به این صورت، بسیاری از نشانه‌های اختلال، کنترل و در نهایت اصلاح می‌شود. با توجه به شرایطِ این روز‌های کرونا، بهترین گزینه برای شروع، مرکز روانشناسی آنلاین سیمیاروم است. هم لازم نیست از خانه خارج شوید و هم صمیمی‌تر و بسیار خصوصی‌تر با معالج مواجه می‌شوید.
از طرفی اگر اختلالی که فرد با آن دست و پنجه نرم می‌کند، بسیار سخت باشد، نیاز به دارو درمانی است.
مثلا دارو‌های ضد روانپریشی (در مقدار اندک) می‌تواند اختلال شخصیت مرزی را درمان کند. البته این دارو برای بیمارانی ست که دارای سوظن شدید هستند یا صدای می‌شنوند.برای این افراد از دارو‌های ضد افسردگی هم استفاده می‌شود. این دارو‌ها به مقدار زیادی به مبتلا کمک می‌کند که نوسانات خلقی‌اش کمتر شود مثلا خشم لحظه‌ای‌اش را درمان می‌کند.
انتخاب نوع درمان بستگی به شرایط مختلفی دارد. مثلا اگر شدت اختلال شخصیت مرزی در فرد زیاد نباشد، احتمالا با مشاوره درمانی، همه چیز حل شود. اما اگر اختلال قوی‌تر و در مراحل سختی باشد، قطعا نیاز به درمان دارویی وجود دارد.
بستری شدن در بیمارستان، مرحله آخر و در شرایطِ بسیار حاد استفاده می‌شود. مثلا برای فردی با اختلال شخصیت مرزی که اقدام به خودکشی کرده. در چنین زمانی نیاز به بستری در بیمارستان است، اما فقط برای مدت کوتاهی.
انچه مهم است، اینکه این اختلال را باید جدی بگیرید. حتا همین امروز و همین ساعت، بسیار بهتر از یک ساعت یا یک روز دیگر است...
 
ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.