سندروم پاپاراتزی چیست؟
یک روانشناس اجتماعی درباره سندروم پاپاراتزی توضیحاتی داد.
منصوره نیکوگفتار روانشناس اجتماعی اظهار کرد: فضای رسمی جامعه را به سنگر گرفتن پشت نقابهایی سوق میدهد که اغلب با مشی و مرام خصوصی شان فاصله زیادی دارد.
وی افزود: فضای رسمی آدمها را به نوعی از ابراز وجود و موضعگیری وا میدارد که گاه ربط چندانی با مواضع قلبی و واقعی شان ندارد.
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: فضای رسمی، ریاکاری و تظاهر را میپسندد و پرورش میدهد. آدمها در فضای رسمی بروز و ظهور متفاوتی از فضای خصوصی و حریم امن خود دارند. فضای رسمی و فضای مجازی با معاونت و مشارکت یکدیگر، بخشی از جامعه را به سمت پاپاراتزی گری سوق داده اند.
نیکوگفتار گفت: پاپاراتزی به عکاسانی گفته میشود که کارشان تهیه عکسهای جنجالی از سلبریتیها و چهرههای سرشناس به ویژه هنرمندان و ورزشکاران و نیز خانواده و نزدیکان آنان و فروش این تصاویر به مجلات و سایتهاست.
وی افزود: معمولا پاپاراتزیها عکسهای موردنظر خود را در مکانهای عمومی تهیه میکنند. برای این منظور، پاپاراتزیها مانند جاسوسان حرفهای با به دست آوردن سرنخهایی از برنامههای عمومی یا خصوصی یک چهره سرشناس، ساعت ها، روزها و گاهی ماهها سوژه خود را تعقیب میکنند و سربزنگاه و مخفیانه عکسهای عامه پسندی از این شخصیتهای محبوب برای پاسخ دادن به عطش کنجکاوی طرفداران و کاربران فضای مجازی تهیه میکنند و از بابت آن پول زیادی به جیب میزنند.
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: از یک سو، فضای رسمی با تبلیغ و ترویج و تایید سبکی از زندگی که با ذایقه بسیاری از افراد جامعه همخوانی ندارد، ولی برای ادامه حیات اجتماعی و حفظ جایگاه شغلی ناگزیر از پذیرش آن شده اند در حالی که در خلوت و فضای خصوصی خود، سبک زندگی دلخواه و مطبوع خود را از پوشش گرفته تا مراودات و تعامالت و نظایر آن پیاده میکنند.
نیکوگفتار گفت: از سوی دیگر، فضای مجازی با ایجاد فرصت اختفای هویت و دسترسی نامحدود برای انتشار اطلاعات، امکان تخلیه و برون ریزی هیجانات سرکوب شده و خشم فروخورده آدمها را فراهم ساخته است. حاصل ضرب آن سیاست رسمی و این امکانات نامحدود غیر رسمی افزون بر همه گیر شدن گوشیهای هوشمندی که اغلب مجهز به دوربینهای قدرتمندی هستند میشود ورودی نامحسوس به ورطه پاپاراتزی گری.
وی افزود: امروزه گستره پاپاراتزی از یک صنعت و حرفه تخصصی، به یک اتفاق معمولی در تمام جامعه تسری یافته است و خبر بد اینکه همه ما در معرض ابتلا به سندرم پاپاراتزی هستیم وقتی اطلاعاتی را نشر میدهیم که از صحت و سقم آن بی خبریم، وقتی در بازنشر اطلاعات خصوصی افراد مشارکت میکنیم، وقتی پستهایی از این قبیل را لایک میکنیم!
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: اگر شما خواننده این سطور به هر دلیلی در جامعه شناخته شدهتر باشید یا بنا به دلایلی مورد خصومت و حقد و حسد فردی یا گروهی قرار گرفته اید این امکان همیشه قابل تصور است که حتی در لحظاتی بسیار شخصی و خصوصی که فکر میکنید فرد دیگری غیر از خودتان از آنها اطلاعی ندارد در معرض دوربینی قرار گرفته باشید و در کسری از ثانیه عکس و فیلم شما در شبکههای اجتماعی دست به دست شود و در معرض انبوهی از قضاوتها و کامتنهای ریز و درشت قرار بگیرید.
وی افزود: فضای رسمی آدمها را به نوعی از ابراز وجود و موضعگیری وا میدارد که گاه ربط چندانی با مواضع قلبی و واقعی شان ندارد.
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: فضای رسمی، ریاکاری و تظاهر را میپسندد و پرورش میدهد. آدمها در فضای رسمی بروز و ظهور متفاوتی از فضای خصوصی و حریم امن خود دارند. فضای رسمی و فضای مجازی با معاونت و مشارکت یکدیگر، بخشی از جامعه را به سمت پاپاراتزی گری سوق داده اند.
نیکوگفتار گفت: پاپاراتزی به عکاسانی گفته میشود که کارشان تهیه عکسهای جنجالی از سلبریتیها و چهرههای سرشناس به ویژه هنرمندان و ورزشکاران و نیز خانواده و نزدیکان آنان و فروش این تصاویر به مجلات و سایتهاست.
وی افزود: معمولا پاپاراتزیها عکسهای موردنظر خود را در مکانهای عمومی تهیه میکنند. برای این منظور، پاپاراتزیها مانند جاسوسان حرفهای با به دست آوردن سرنخهایی از برنامههای عمومی یا خصوصی یک چهره سرشناس، ساعت ها، روزها و گاهی ماهها سوژه خود را تعقیب میکنند و سربزنگاه و مخفیانه عکسهای عامه پسندی از این شخصیتهای محبوب برای پاسخ دادن به عطش کنجکاوی طرفداران و کاربران فضای مجازی تهیه میکنند و از بابت آن پول زیادی به جیب میزنند.
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: از یک سو، فضای رسمی با تبلیغ و ترویج و تایید سبکی از زندگی که با ذایقه بسیاری از افراد جامعه همخوانی ندارد، ولی برای ادامه حیات اجتماعی و حفظ جایگاه شغلی ناگزیر از پذیرش آن شده اند در حالی که در خلوت و فضای خصوصی خود، سبک زندگی دلخواه و مطبوع خود را از پوشش گرفته تا مراودات و تعامالت و نظایر آن پیاده میکنند.
نیکوگفتار گفت: از سوی دیگر، فضای مجازی با ایجاد فرصت اختفای هویت و دسترسی نامحدود برای انتشار اطلاعات، امکان تخلیه و برون ریزی هیجانات سرکوب شده و خشم فروخورده آدمها را فراهم ساخته است. حاصل ضرب آن سیاست رسمی و این امکانات نامحدود غیر رسمی افزون بر همه گیر شدن گوشیهای هوشمندی که اغلب مجهز به دوربینهای قدرتمندی هستند میشود ورودی نامحسوس به ورطه پاپاراتزی گری.
وی افزود: امروزه گستره پاپاراتزی از یک صنعت و حرفه تخصصی، به یک اتفاق معمولی در تمام جامعه تسری یافته است و خبر بد اینکه همه ما در معرض ابتلا به سندرم پاپاراتزی هستیم وقتی اطلاعاتی را نشر میدهیم که از صحت و سقم آن بی خبریم، وقتی در بازنشر اطلاعات خصوصی افراد مشارکت میکنیم، وقتی پستهایی از این قبیل را لایک میکنیم!
این روانشناس اجتماعی تصریح کرد: اگر شما خواننده این سطور به هر دلیلی در جامعه شناخته شدهتر باشید یا بنا به دلایلی مورد خصومت و حقد و حسد فردی یا گروهی قرار گرفته اید این امکان همیشه قابل تصور است که حتی در لحظاتی بسیار شخصی و خصوصی که فکر میکنید فرد دیگری غیر از خودتان از آنها اطلاعی ندارد در معرض دوربینی قرار گرفته باشید و در کسری از ثانیه عکس و فیلم شما در شبکههای اجتماعی دست به دست شود و در معرض انبوهی از قضاوتها و کامتنهای ریز و درشت قرار بگیرید.
ارسال نظرات