مدافع حرمی که ظاهرش با بقیه فرق داشت

لحظه آخر وقت رفتن سرش را نزدیک پدر برد و در گوشش رازی را که قرار بود آن روز در مشهد بگوید، را گفت. برای پدر سوال شده بود، علی در آن شلوغی حرم امام رضا (ع) چه حرف مهمی داشت که به سختی خود را به ضریح چسباند تا حرف دلش را بزند، از پسر که پرسید او قول داد به وقتش به پدر بگوید. حالا که ساکش را دست گرفته گفت: آن روز از امام رضا خواستم به دل شما بیافتد و رضایت دهید به سوریه بروم.

خانواده حسینی تنها دو پسر داشت که علی آخرین فرزند بود و مادرش علقه زیادی به او داشت. دو سال بود که پای ماندن نداشت و می‌گفت الان اگر جوان‌هایی مثل من برای دفاع از حرم نرویم دیگر بودنمان چه فایده‌ای دارد. بنشینیم تا دشمن به بانه و مریوان برسد؟

هدف علی یک شبه به دلش نیافتاده بود. او ۱۰ سال در بسیج دوره دیده بود تا تک‌تیرانداز خوبی شود. حالا وقتش رسیده بود ثمره تلاشش را ببیند.