چگونگی شهادت امام هادی (ع)

منابع معتبر و مورخان شیعه شهادت حضرت را در ماه رجب سال ۲۵۴ هجری قمری [۱۶]می‎دانند. مرحوم آیت الله مرعشی نجفی شهادت حضرت (ع) را در روز دوشنبه سوم رجب سال ۲۵۴ هجری قمری می‎داند [۱۷]اگر چه برخی منابع شهادت حضرت را در ماه جمادی الثانی [۱۸]یا ۲۷ رجب [۱۹]نیز ذکر کرده‎اند.

پی نوشت:

[۱]. شیخ مفید، الارشاد ج. ۲، ترجمه سید هاشم رسولی محلاّتی، ص. ۴۱۷ و ۴۱۸ – پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، چاپ ۱۳، ۱۳۸۱، موسسة امام صادق، ص ۵۶۷، طبرسی، امین الاسلام، اعلام الوری، چ. ۳، دار الکتاب الاسلامیه، ص. ۳۵۵.
[۲]. شیخ مفید همان، طبرسی همان.
[۳]. پیشوایی همان ص. ۶۱۲ به نقل از شبلنجی، نور الابصار، ص. ۱۶۶، شیخ مفید در الارشاد به جای شهادت از لفظ وفات استفاده کرده است.
[۴]. عقیقی بخشایشی، زندگانی پیشوای دهم امام هادی ـ. علیه السّلام ـ. انتشارات نسل جوان، ۱۳۵۷، ص. ۴۵- ۴۰ – عادل ادیب. زندگانی تحلیلی پیشوایان ما، ترجمه اسد الله مبشری، نشر فرهنگ اسلامی، چاپ ۱۶، ۱۳۷۶، ص ۲۵۸- ۲۵۶.
[۵]. سن امام را بین ۴۰ تا ۴۲ سال ذکر کرده‎اند و روز شهادت امام را یا ذکر نکرده‎اند یا سوم رجب یا بیست و هفتم رجب و یا در ماه جمادی الثانی ذکر کرده‎اند که خواهد آمد.
[۶]. ابو الفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، نجف، منشورات المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ ه. ق، ص. ۳۹۵ – پیشوائی، همان، ص. ۵۷۱ – عادل ادیب، همان، ص. ۲۵۶. – عقیقی بخشایشی، همان، ص. ۵۳ و ۵۴ – قرشی، باقر شریف، زندگانی امام علی الهادی، انتشارات اسلامی، ۱۳۷۱، ص. ۳۸۶
[۷]. شیخ مفید، همان، ص. ۴۳۵ – طبرسی، اعلام الوری، همان، ص. ۳۶۵ – قرشی، زندگانی امام علی الهادی، همان، ص. ۳۸۶.
[۸]. شیخ مفید، الارشاد، همان، ص ۴۳۸.
[۹]. قرشی، باقر شریف، زندگانی امام علی الهادی، همان، ص. ۳۸۶.
[۱۰]. قرشی، باقر شریف، همان، ص. ۳۸۷.
[۱۱]. قرشی، باقر شریف، همان، ص. ۳۸۷.
[۱۲]. ترجمه: من نزد خدا از ناقه حضرت صالح محترم ترم.
[۱۳]. سوره هود، آیه ۵۶، در خانه‎هایتان سه روز به آسایش و خوشگذرانی سپری کنید (سپس عذاب الهی خواهد رسید) آن وعده‎ای است که دروغ نخواهد بود.
[۱۴]. طبرسی، اعلام الوری، همان، ص. ۳۶۳ – عماد الدین طبری، مناقب الطاهرین، تهران، انتشارات رایزن، ۱۳۷۹، ج. ۲، ص. ۸۲۷.
[۱۵]. پیشوایی، سیره پیشوایان، همان، ص. ۶۱۲ به نقل از شبلنجی، نوار الابصار، ص. ۱۶۶.
[۱۶]. شیخ مفید. الارشاد، همان، ص. ۴۳۹ – طبرسی، اعلام الوری، همان، ص. ۳۵۵ – پیشوائی، همان ص. ۵۶۷.
[۱۷]. مرعشی نجفی، سید شهاب الدین، مجموعه نفیسه، ص. ۵۶.
[۱۸]. عقیقی بخشایشی، همان، ص. ۹۰ به نقل از قندوزی، شیخ سلیمان بلخی، نیابیع المودة چاپ بیروت، جلد ۳، ص ۱۴.
[۱۹]. عقیقی بخشایشی، همان، ص ۱۱۲.