این زن در برف خانه آورد

تازه پروژه خانه محروم روستای قلعه‌سر را به اتمام رسانده بود و بدهی باقیمانده از این پروژه و طلبکارانی که گاه و بیگاه تماس می‌گرفتند آزارش می‌داد، اما نمی‌توانست چشم از نگاه‌های منتظر برای ساخت خانه محروم جدید در روستای کوات بکشد.

انرژی مثبتی که از ساخت خانه محروم در شهر ساری برای خانواده سه کودک معلول اهل اروت چهاردانگه دریافت کرده بود کمک کارش شده بود و هر وقت با تماس‌های مکرر طلبکاران مواجه می‌شد، دفتر خاطرات زمان تحویل کلید خانه محروم کودکان اروت را مرور می‌کرد و شادی که در نگاه این کودکان موج می‌زد از جلوی چشمش رژه می‌رفت.

براساس برنامه ریزی‌های که در مجتمع خیریه اهل بیت چهاردانگه ترسیم کرده بود قرار نبود اصلا به عنوان خیر مسکن‌ساز ورود پیدا کند، هدف‌گذاری کرده بود که از ظرفیت افراد توانمند اهل چهاردانگه برای کمک به خانواده‌ها کم برخودار در تامین حداقل‌های زندگی استفاده کند، اما حجم محرومیت‌ها و مشکلاتی که وجود داشت سرنوشت دیگری برایش رقم زد و ناخواسته در لیست خیران مسکن‌ساز منطقه چهاردانگه قرار گرفته است.

در حال حاضر ساخت خانه محروم هم به کارنامه کار‌های خیرخواهانه‌اش اضافه شد، با پروژه ساخت منزل مسکونی برای سه معلول اروت به عنوان خیر مسکن‌ساز اعتماد مردم چهاردانگه و خیران را جلب کرده به وقت ساخت منزل مسکونی در روستای قلعه‌سر به تعداد خیران که با او همراه شدند اضافه شد و با همین پشتوانه پروژه مسکن محروم روستای کوات را بهار سال گذشته کلید زد و در بهار آزادی لبخند رضایت بر روی خانواده نیازمند ایجاد کرد و کلید خانه را به صاحبش تحویل داد.

صحبت از خانم معصومه علیزاده مدیر مجموعه خیریه اهل بیت چهاردانگه است که با توکل به خدا و عزم مردانه در مدت حدود سه سال سه خانه محروم را احداث کرده است.

 

اگرچه پا به سن گذاشته، اما دغدغه کار خیر و نگرانی افراد کم بضاعت مجال نمی‌دهد که به روز‌های بازنشستگی‌اش فکر کند.

خانم علیزاده در روز مراسم افتتاحیه سر از پا نمی‌شناخت، مهربانی مادرانه‌اش حسابی گل کرده بود، با دست خالی، اما اراده‌ای قوی در شرایط سخت اقتصادی زمانی که بسیار از پروژه‌های بزرگ مسکن در کشور به خاطر گرانی مصالح ساختمانی تعطیل شده بود کارش را آغاز کرده بود در بهار انقلاب اسلامی شعار ما می‌توانیم عملیاتی کرد.

روز کلنگ‌زنی این پروژه افراد اهل حساب و کتاب و دودو تا چهارتا در خوشبینانه‌ترین حالت زمان بهره‌برداری این پروژه را سه سال آینده پیش‌بینی کرده بودند اماخانم علیزاده در واکنش به این اظهارات محکم چادرش را در جمع مردانه گره زد و نیم نگاهی به آسمان انداخت و گفت به امید خدا و با حمایت خیریان این پروژه را به زودی به سرانجام می‌رسانیم.

در بهار سال ۹۹ پروژه آغاز شد در وانفسای کرونا و جنگ اقتصادی عقب ننشست، به پائیز رسیده نوید بهره‌برداری این پروژه را داده و در بهار انقلاب بسیاری از مسؤولان را دور هم جمع کرد و به آن‌ها ثابت کرد که اگر اراده وجود داشته باشد کاری بر روی زمین نمی‌ماند.

زمانی که پای صحبتش نشستم از دوری راه فاصله بیش از ۱۲۰ کیلومتری ساری تا روستای کوات، از مشقت‌هایی که برای دریافت مجوز ساخت این واحد مسکونی متحمل شد "به جهت بروکراسی سنگین اداری که در کشور وجود دارد" صحبت به میان نیاورد، اما ورد زبانش کمک‌های خیرانی بود که در این مدت همراه و همگام با او همراه شدند تا این مجموعه به بهره‌برداری برسد.

دغدغه داشت که در این گزارش حتما تقدیری از زحمات، بنا، برق‌کار، لوله‌کش، شیشه‌بر، آرماتوربند انجام شود و در تکمیل زحمات آرماتور بند این طور ادامه داد: مبلغ ۴ میلیون تومان دستمزدش بود که ۲ میلیون تومان را بخشید و این ۲ میلیون را هم بابت کارگری که از ساری به روستا آورد دریافت کرد.

خانم علیزاده، گفت: با اجرای این پروژه چند فنی‌کار خیر با بنده همراه شدند که قول دادند در دیگر پروژه با او همراه و همگام باشند.

درباره میزان خرج‌کرد و کمک‌های که خیران انجام دادند، پرسیدم، گفت: حدود ۳۰ میلیون تومان از خیران جمع آوری کردم و نزدیک ۲۰ میلیون تومان کمک غیرنقدی مثل تامین کاشی و سرامیک و سیمان انجام شده و مبلغ ۲۰ میلیون تومان هم برای این پروژه بدهی دارم.

این بانوی خیر صحبتش را این طور ادامه داد: بدهی جوشکار ۸ میلیون تومان است که باید پرداخت کنم، مبلغ ۴ میلیون تومان به یکی از بستگان بدهکار هستم، حدود ۲ میلیون تومان به برق کار و یک میلیون تومان هم بابت تامین آهن بدهکار هستم.

پروژه خانه محروم روستای کوات با همه فراز و نشیب‌ها به اتمام رسید و خانم علیزاده مسؤول موسسه خیمه‌گاه اهل بیت چهاردانگه باقیماند با ۲۰ میلیون تومان بدهی که او را نگران نمی‌کند چرا که وی معتقد است ذوقی که به کودک این خانه داده راه را برای پرداخت بدهی‌هایش باز می‌کند...