کشف راهبرد درمانی جدیدی برای مهار سرطان روده بزرگ

به نقل از وب‌سایت رسمی "دانشگاه ناگویا" (Nagoya University) در ژاپن، پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که بافت‌های سرطان روده بزرگ حداقل دو نوع فیبروبلاست را شامل می‌شود که فیبروبلاست‌های تقویت‌کننده سرطان و فیبروبلاست‌های مهارکننده سرطان هستند و تعادل میان آنها، نقش زیادی در پیشروی سرطان روده بزرگ دارد. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که شاید تغییر دادن تعادل میان دو نوع سلول به صورت مصنوعی، بتواند از گسترش تومور‌های سرطان روده بزرگ پیشگیری کند و به یک راهبرد موثر برای جلوگیری از پیشروی سرطان تبدیل شود.
بافت‌های سرطانی هم سلول‌های سرطانی و سلول‌های غیر بدخیم مانند فیبروبلاست‌ها را در بر دارند. پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که تکثیر فیبروبلاست‌ها تا حد زیادی در پیشروی سرطان روده بزرگ نقش دارد که متداول‌ترین سرطان در ژاپن است. فیبروبلاست‌های موجود در بافت‌های سرطانی که "فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان" (CAF) نام دارند، به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ فیبروبلاست‌هایی که پیشروی سرطان را تقویت می‌کنند و فیبروبلاست‌هایی که به مهار پیشروی آن می‌پردازند. جلوگیری از عملکرد فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان می‌تواند یک روش امیدوارکننده برای جلوگیری از پیشروی سرطان باشد، اما عدم درک مکانیسم اساسی ناهمگن بودن فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان، مانع توسعه آن شده است.
در بافت‌های عادی روده بزرگ، پروتئین‌هایی موسوم به "پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی" (BMPs) وجود دارند که توسط "سلول‌های استروما" (stromal cells) ترشح می‌شوند و نقش مهمی در تنظیم هم‌ایستایی روده بر عهده دارند؛ در حالی که در بافت‌های سرطانی روده بزرگ، با پیشروی سرطان در ارتباط هستند. پژوهشگران دانشگاه ناگویا، پژوهشی را در این زمینه آغاز کردند تا تشخیص دهند که چگونه سلول‌های استروما، به دخالت پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی در پیشروی سرطان روده بزرگ منجر می‌شوند.
پژوهشگران ابتدا داده‌های جامع مربوط به بیان ژن را تجزیه و تحلیل کردند تا ژن‌های مربوط به پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی را که به طور خاص به فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان روده بزرگ بیان می‌شوند، شناسایی کنند. آن‌ها در بررسی‌های خود، دو نوع پروتئین "meflin" و "gremlin ۱" را شناسایی کردند که توسط چنین ژن‌هایی رمزگذاری می‌شوند. پژوهشگران در مرحله بعد برای بررسی ارتباط این پروتئین‌ها در پیشروی سرطان روده بزرگ، پژوهشی را با همکاری پژوهشگران "دانشگاه آدلاید" (University of Adelaide) و "موسسه تحقیقات پزشکی و بهداشتی جنوب استرالیا" (SAHMRI) انجام دادند.
این گروه پژوهشی، اهمیت بیان meflin و gremlin ۱ را در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ بررسی کردند. به علاوه، آزمایش‌هایی که روی موش‌ها انجام شد، نشان داد که تکثیر سلول‌های سرطانی روده بزرگ می‌تواند به واسطه تجویز پادتن خنثی‌کننده gremlin ۱ یا بیان بیش از اندازه meflin مهار شود.
پروفسور "آتسوشی انوموتو" (Atsushi Enomoto)، سرپرست این پژوهش گفت: فرضیه ما این است که فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان که به واسطه gremlin ۱ اصلاح شده‌اند، با کاهش سیگنال‌دهی پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی، پیشروی سرطان را تقویت می‌کنند؛ در حالی که فیبروبلاست‌های مرتبط با سرطان که با meflin اصلاح می‌شوند، با تقویت سیگنال‌دهی پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی، رشد سرطان را مهار می‌کنند. بنابراین، تقویت سیگنال‌دهی پروتئین‌های مورفوژنتیک استخوانی با استفاده از پادتن‌های خنثی‌کننده gremlin ۱ و یا بیان بیش از اندازه meflin، می‌تواند یک راهبرد درمانی جذاب برای سرطان روده بزرگ باشد.