معلمی که بیمارستان را به کلاس درس تبدیل کرد
فاطمه زهرا شیرسوار معلم حق‌التدریسی است که در شرایط بحرانی جسمی هم دست از فعالیت آموزشی خود برنداشت، وی حین تدریس آنلاین دچار سانحه شکستگی پا شد و بعد از بستری در بیمارستان و عمل جراحی کماکان به تدریس ادامه می دهد.
از زمان شیوع کرونا پای مشکلات و دردسر‌های بسیاری به میان جوامع باز شد که با ادامه روز‌های کرونایی نگرانی‌ها در ارتباط با همه مسائل ازجمله درس و مشق دانش‌آموزان روز به روز بیشتر می‌شد و وارد مرحله جدیدی از نگرانی‌ها شد.
اسفند ماه که ویروس پرسروصدای کرونا مشکلات را بیشتر و بیشتر کرد، باتوجه به اینکه دو ماه تا پایان تحصیلی باقی مانده بود معلمان توانستند با تکیه برفضای مجازی سال آموزشی را طی کنند، اما تابستان و ادامه دردسر‌های کرونایی دغدغه خانواده‌ها را بیشتر کرد به‌طوری‌که برخی از خانواده‌ها به این موضوع فکر می‌کردند که حتی اگر فرزندشان یک سال از درس عقب بماند بهتر است تا به بیماری مبتلا شود، ولی به پشتوانه معلمان دلسوز و ایثارگر این دغدغه نیز رفع شد.
این مجاهدان با علم اینکه آموزش هیچ گاه نباید تعطیل شود لحظه‌ای از آن غافل نشدند چرا که می‌دانند جبرانش سخت است به‌ویژه آموزش برای دانش‌آموزان در مقاطع ابتدایی که بیشتر نیازمند آموزش و پیگیری هستند و با این فداکاری البته همراهی با خانواده‌ها توانستند بخشی از نگرانی‌ها را کاهش دهند.
در این گزارش به سراغ معلم محمودآبادی رفتیم، این معلم با وجود اینکه دی ماه امسال در زمان امتحان دانش‌آموزان و برای آنتن‌دهی مناسب در فضای منزلش دچار حادثه شد، اما نگذاشت درس و امتحان تعطیل شود و بعد از انتقال به بیمارستان و باوجود عمل جراحی بیمارستان را تبدیل به کلاس درس کرد و معتقد است حضورش در کلاس درس توانسته درد‌ها و رنج‌هایش را کاهش دهد.
فاطمه زهرا شیرسوار معلم حق‌التدریس هنرستان بعثت و دبیرستان متوسطه دوم پروین در شرایط بحرانی جسمی هم دست از فعالیت آموزشی خود برنداشت، وی حین تدریس آنلاین دچار سانحه شکستگی پا شد و بعد از بستری در بیمارستان شهدای محمودآباد و عمل جراحی کماکان تدریس آنلاین و برگزاری آزمون را در فضای مجازی سرلوحه مسؤولیت خویش قرارداد.
فاطمه زهرا شیرسوار معلم حق‌التدریس مقطع متوسطه مازندرانی می‌گوید: روز چهارشنبه ۱۰ دی ماه امسال که آن روز دانش‌آموزان امتحان داشتند و باتوجه به اینکه برخی از نقاط منزل آنتن‌دهی ضعیف بود به بهترین نقطه منزل که آشپزخانه خواستم بروم که پایم پیچ خورد و شکست همان لحظه تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که دانش‌آموزانم آزمون دارند و باید حتما امتحان دهند و نباید از آزمون جا بمانند به همین دلیل برای مدیر مدرسه تماس گرفتم و برایش توضیح دادم که چه اتفاقی برایم افتاده و سوالات را برایش ارسال کردم و پس از آن برای اورژانس تماس گرفتم.
اورژانس مرا به بیمارستان منتقل کردند و با معاینه پزشکان مشخص شد که باید جراحی روی پایم صورت گیرد با این تصور که جراحی ساده است بعد از پایان معاینه از همسرم خواستم که تلفنم همراهم را به من بدهد تا جویای وضعیت دانش‌آموزان شوم و فهمیدم که بچه‌ها آزمون دادند که خیالم راحت شد.
وی اضافه می‌کند: باتوجه به انجام عمل جراحی و همچنین سپری کردن دوره نقاهت حدود ۱۰ تا ۱۲ روز در بیمارستان بستری بودم، اما طی این مدت لحظه‌ای از دانش‌آموزانم غافل نشدم.
طی این مدت کلاس درس را در بیمارستان برگزار کردم و کلاس‌ها را تعطیل نکردم؛ چراکه اجازه نمی‌دهم دانش‌آموزان عقب بیفتند.
این معلم بیان می‌کند: کارم را عاشقانه دوست دارم و همواره اعتقاد داشته و دارم وظیفه‌ای که به من محول شده را به‌درستی انجام دهم به‌ویژه در روز‌های کرونایی که دوست دارم تلاش‌های خانواده‌ها هم به نتیجه برسد.
همواره شروع کارم با توکل به خداوند است و این اتفاق را به نیت خیر گرفتم، چون کار با بچه‌ها را خیلی دوست دارم به همین دلیل شکستگی پایم نمی‌تواند مانع کارم شود؛ البته برخی مواقع شرایط برایم سخت و دردآور بود که در تمام این مدت با توکل به خدا توانستم از این مشکلات گذر کنم.
شیرسوار تصریح می‌کند: روز‌هایی که در بیمارستان بستری بودم باوجود اینکه عمل جراحی را پشت سر گذاشتم، اما نمی‌خواستم کلاس درس کنسل شود با این وجود درد را تحمل می‌کردم، لحظاتی که در کنار دانش‌آموزانم هستم بهترین لحظات زندگی من است و شاید این موضوع باورتان نشود، اما در زمان تدریس اصلا درد برایم بی‌معنا بود.
طی ایام کرونایی همواره دل‌تنگ حضور دانش‌آموزانم هستم و دوست دارم با پایان یافتن این دوران، بچه‌ها با ذوق و شوق به مدرسه بیایند، زنگ تفریح و در کنار بودن‌ها دوباره تکرار شود؛ همین که حضور در کنار دانش‌آموزان به ما معلمان هم انگیزه می‌دهد درست است کلاس‌های مجازی برای معلمان سخت‌تر است، ولی ما می‌توانیم از این مشکل گذر کنیم.
این معلم یادآور می‌شود: درمان پایم دو سال زمان خواهد برد چرا که بعد از آتل و خوابیدن ورم پا کمتر از یک سال آینده دوباره عمل جراحی انجام می‌دهم، اما همین که دانش‌آموزانم پیگیر و جویای احوالم هستند حالم خوب می‌شود.
اسفند ماه که ویروس پرسروصدای کرونا مشکلات را بیشتر و بیشتر کرد، باتوجه به اینکه دو ماه تا پایان تحصیلی باقی مانده بود معلمان توانستند با تکیه برفضای مجازی سال آموزشی را طی کنند، اما تابستان و ادامه دردسر‌های کرونایی دغدغه خانواده‌ها را بیشتر کرد به‌طوری‌که برخی از خانواده‌ها به این موضوع فکر می‌کردند که حتی اگر فرزندشان یک سال از درس عقب بماند بهتر است تا به بیماری مبتلا شود، ولی به پشتوانه معلمان دلسوز و ایثارگر این دغدغه نیز رفع شد.
این مجاهدان با علم اینکه آموزش هیچ گاه نباید تعطیل شود لحظه‌ای از آن غافل نشدند چرا که می‌دانند جبرانش سخت است به‌ویژه آموزش برای دانش‌آموزان در مقاطع ابتدایی که بیشتر نیازمند آموزش و پیگیری هستند و با این فداکاری البته همراهی با خانواده‌ها توانستند بخشی از نگرانی‌ها را کاهش دهند.
در این گزارش به سراغ معلم محمودآبادی رفتیم، این معلم با وجود اینکه دی ماه امسال در زمان امتحان دانش‌آموزان و برای آنتن‌دهی مناسب در فضای منزلش دچار حادثه شد، اما نگذاشت درس و امتحان تعطیل شود و بعد از انتقال به بیمارستان و باوجود عمل جراحی بیمارستان را تبدیل به کلاس درس کرد و معتقد است حضورش در کلاس درس توانسته درد‌ها و رنج‌هایش را کاهش دهد.
فاطمه زهرا شیرسوار معلم حق‌التدریس هنرستان بعثت و دبیرستان متوسطه دوم پروین در شرایط بحرانی جسمی هم دست از فعالیت آموزشی خود برنداشت، وی حین تدریس آنلاین دچار سانحه شکستگی پا شد و بعد از بستری در بیمارستان شهدای محمودآباد و عمل جراحی کماکان تدریس آنلاین و برگزاری آزمون را در فضای مجازی سرلوحه مسؤولیت خویش قرارداد.
فاطمه زهرا شیرسوار معلم حق‌التدریس مقطع متوسطه مازندرانی می‌گوید: روز چهارشنبه ۱۰ دی ماه امسال که آن روز دانش‌آموزان امتحان داشتند و باتوجه به اینکه برخی از نقاط منزل آنتن‌دهی ضعیف بود به بهترین نقطه منزل که آشپزخانه خواستم بروم که پایم پیچ خورد و شکست همان لحظه تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود که دانش‌آموزانم آزمون دارند و باید حتما امتحان دهند و نباید از آزمون جا بمانند به همین دلیل برای مدیر مدرسه تماس گرفتم و برایش توضیح دادم که چه اتفاقی برایم افتاده و سوالات را برایش ارسال کردم و پس از آن برای اورژانس تماس گرفتم.
اورژانس مرا به بیمارستان منتقل کردند و با معاینه پزشکان مشخص شد که باید جراحی روی پایم صورت گیرد با این تصور که جراحی ساده است بعد از پایان معاینه از همسرم خواستم که تلفنم همراهم را به من بدهد تا جویای وضعیت دانش‌آموزان شوم و فهمیدم که بچه‌ها آزمون دادند که خیالم راحت شد.
وی اضافه می‌کند: باتوجه به انجام عمل جراحی و همچنین سپری کردن دوره نقاهت حدود ۱۰ تا ۱۲ روز در بیمارستان بستری بودم، اما طی این مدت لحظه‌ای از دانش‌آموزانم غافل نشدم.
طی این مدت کلاس درس را در بیمارستان برگزار کردم و کلاس‌ها را تعطیل نکردم؛ چراکه اجازه نمی‌دهم دانش‌آموزان عقب بیفتند.
این معلم بیان می‌کند: کارم را عاشقانه دوست دارم و همواره اعتقاد داشته و دارم وظیفه‌ای که به من محول شده را به‌درستی انجام دهم به‌ویژه در روز‌های کرونایی که دوست دارم تلاش‌های خانواده‌ها هم به نتیجه برسد.
همواره شروع کارم با توکل به خداوند است و این اتفاق را به نیت خیر گرفتم، چون کار با بچه‌ها را خیلی دوست دارم به همین دلیل شکستگی پایم نمی‌تواند مانع کارم شود؛ البته برخی مواقع شرایط برایم سخت و دردآور بود که در تمام این مدت با توکل به خدا توانستم از این مشکلات گذر کنم.
شیرسوار تصریح می‌کند: روز‌هایی که در بیمارستان بستری بودم باوجود اینکه عمل جراحی را پشت سر گذاشتم، اما نمی‌خواستم کلاس درس کنسل شود با این وجود درد را تحمل می‌کردم، لحظاتی که در کنار دانش‌آموزانم هستم بهترین لحظات زندگی من است و شاید این موضوع باورتان نشود، اما در زمان تدریس اصلا درد برایم بی‌معنا بود.
طی ایام کرونایی همواره دل‌تنگ حضور دانش‌آموزانم هستم و دوست دارم با پایان یافتن این دوران، بچه‌ها با ذوق و شوق به مدرسه بیایند، زنگ تفریح و در کنار بودن‌ها دوباره تکرار شود؛ همین که حضور در کنار دانش‌آموزان به ما معلمان هم انگیزه می‌دهد درست است کلاس‌های مجازی برای معلمان سخت‌تر است، ولی ما می‌توانیم از این مشکل گذر کنیم.
این معلم یادآور می‌شود: درمان پایم دو سال زمان خواهد برد چرا که بعد از آتل و خوابیدن ورم پا کمتر از یک سال آینده دوباره عمل جراحی انجام می‌دهم، اما همین که دانش‌آموزانم پیگیر و جویای احوالم هستند حالم خوب می‌شود.
ارسال نظرات