ماه رهایی از خویشتن
اگر بخواهيم پرنده وجودمان در ماه رمضان اوج خوبي بگيرد. ناچاريم از ماه رجب و شعبان شروع خوبي را آغاز كنيم. مانند هواپيمايي كه روي باند قرار مي گيرد تا سرعت بگيرد و رفته رفته از روي زمين برخيزد؛ ماه رجب و شعبان فرصت داريم كه خودمان را براي اين اوج بلند آماده كنيم كه اگر اين گونه شد، پروازي خواهيم داشت كه تا روز عرفه ادامه خواهد داشت.
گرچه اين سال ها ابتداي ماه رمضان، مصادف است با آوازه گري براي سريال ها و فروشگاه هاي زنجيره اي و بازارها كه ظاهرا قرار است همه كسادي بازار خود را در فصل نيايش جبران كنند، سر زدن به مفاتيح و مواريث مكتوب اسلامي درباره حال و هواي ورود به ماه رمضان و عبور از ماه شعبان ضروري است. آنجا كه هر روز بايد بخوانيم: خدايا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشته مرا نيامرزيدي، در آنچه باقي مانده مرا مورد بخشش خود قرار بده.يا مناجات شعبانيه، اين فراز بلند و ميراث جاودانه تشيع كه علما و بزرگان بويژه امام راحل(ره) بدان تاكيد داشته اند.
آنجا كه خداوند را همزبان با علي و اولاد علي عليهم السلام با مفاهيمي عالي و درخواست هايي متعالي مي خوانيم و از اين همزباني و تبعيت در كلام، اميد ايجاد همدلي و به بيان شهيد مطهري، هماهنگي روح بطلبيم و در مقام نيايش به تعبير شيخ بهائي در كشكول از او بخواهيم كه در بازار جهان بد و خوب را با هم بخرد و به مقام راستي پاكاني كه اين گونه او را ستوده اند، نداي روسياهان و ناراستان را نيز بشنود. يا به بيان سيدالشهدا كه جان عالم بفداي او باد آنقدر خوبي ها را بر خود تكرار كنيم كه عامل آن گرديم.
از زبان عاشقان او را بخوانيم تا عاشق شويم و بگوئيم:
ان اخذتني بجرمي اخذتك بعفوك... (اگر مرا به سبب گناهانم بگيري، تو را به موجب بخشايشت خواهم گرفت...) و فارغ از بهشت و جهنم فرياد زنيم:
و ان ادخلتني النار اعلمت اهلها اني احبك...( و اگر مرا به آتش وارد كني به همه دوزخيان خبر مي دهم كه عاشق توام)!
و از او بخواهيم كه در مسير خود، از غير خويش رهايمان كند. (هب لي كمال انقطاع اليك).
آري، چه خوب است كه در روزهاي باقي مانده از ماه شعبان به اين مواريث سري بزنيم و بدانيم كه روح بزرگي كه شايسته نزول ملائكه در شب هاي قدر باشد بدون توجه به پاك نمودن جان و آمادگي وجود بر كالبد آدمي حلول نخواهد كرد.
يك بار دعاهاي اين ماه با فضيلت بويژه مناجات عظيم شعبانيه را مرور كنيم كه خواجه نيك فرموده: فرصت شمار صحبت،كز اين دو راهه منزل / چون بگذريم ديگر، نتوان بهم رسيدن.
محمد صادق دهنادي