پرویز پورحسینی در اثر کرونا درگذشت +بیوگرافی
پرویز پورحسینی بازیگر مطرح ایران بامداد امروز جمعه ۷ آذر بر اثر ابتلا به کرونا و در سن ۷۹ سالگی چشم از جهان فروبست.
پرویز پورحسینی بازیگر باتجربه و پرسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون پس از یک دوره مبارزه با بیماری کرونا و بستری چندهفته ای در بیمارستان، سرانجام دار فانی را وداع گفت.
زندگینامه پرویز پورحسینی
پورحسینی متولد شهریور ۱۳۲۰، در سن ۷۹ سالگی و به دلیل ابتلا به کرونا چشم از جهان فروبست.
وی در سال ۱۳۴۸ وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و از رشته بازیگری در سال ١٣۵۴ فارغ التحصیل شد. او تاکنون بازی در بیش از صدها فیلم سینمایی و سریال در کارنامه خود دارد. او آموزش بازیگری را از سال 1339 در کلاسهای شبانه اداره هنرهای دراماتیک آغاز کرد و در سال 1340 نمایش «مرد گل بدهی» را به همراه فنی زاده و به کارگرانی سمندریان در تلویزیون اجرا کرد.
پرویز پورحسینی دانش آموخته بازیگری دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود که در عرصه تئاتر در آثار کارگردانهای مطرحی همچون پیتر بروک، آربی آوانسیان، حمید سمندریان، بهرام بیضایی و علی رفیعی به ایفای نقش پرداخت.
وی همچنین در عرصه تصویر نیز در فیلمهایی چون «کمالالملک» علی حاتمی، «کشتی آنجلیکا» محمد بزرگ نیا، «باشو غریبهای کوچک» بهرام بیضایی، «روز فرشته» بهروز افخمی، «قاتل اهلی» مسعود کیمیایی، «شب حادثه» سیروس الوند و «طلسم» داریوش فرهنگ به ایفای نقش پرداخته بود.
پورحسینی در حوزه تلویزیون نیز در مجموعههای ماندگاری چون «شب دهم» اثر حسن فتحی،«مختارنامه» داود میرباقری، «بی گناهان» احمد امینی، «سرزمین کهن» کمال تبریزی و «میکائیل» سیروس مقدم حضور داشته است. آخرین تجربه این بازیگر با سابقه در مجموعه تلویزیونی «بچه مهندس» علی غفاری رقم خورد.
فیلم های سینمایی پرویز پورحسینی
از جمله مهمترین آثار سینمایی پرویز پورحسینی می توان به فیلم های سینمایی زیر اشاره کرد:
صدای منو میشنوید؟ (۱۳۹۵)
قاتل اهلی (۱۳۹۵)
صله سحر (۱۳۹۴)
دوران عاشقی (۱۳۹۳)
رستاخیز (۱۳۹۱)
سفر مرگ (۱۳۸۷)
خواب لیلا (۱۳۸۶)
جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴)
مریم مقدس (۱۳۷۹)
کمیته مجازات (۱۳۷۷)
حرفهای (۱۳۷۵)
فصل پنجم (۱۳۷۵)
شیخ مفید (۱۳۷۴)
عاشق فقیر (۱۳۷۴)
بلندیهای صفر (۱۳۷۲)
روز فرشته (۱۳۷۲)
اوینار (۱۳۷۰)
دره شاپرکها (۱۳۷۰)
راه و بیراه (۱۳۷۰)
چاووش (۱۳۶۹)
رنو تهران - ۲۹ (۱۳۶۹)
دو سرنوشت (۱۳۶۸)
راز کوکب (۱۳۶۸)
سفر عشق (۱۳۶۷)
شب حادثه (۱۳۶۷)
کشتی آنجلیکا (۱۳۶۷)
ایستگاه (۱۳۶۶)
بهار در پاییز (۱۳۶۶)
باشو غریبه کوچک (۱۳۶۵)
رابطه (۱۳۶۵)
سراب (۱۳۶۵)
طلسم (۱۳۶۵)
میهمانی خصوصی (۱۳۶۵)
خط پایان (۱۳۶۴)
مردی که موش شد (۱۳۶۴)
کمال الملک (۱۳۶۲)
چشمه (۱۳۵۱)
پرویز پورحسینی در مختارنامه
"پرویز پور حسینی" ایفاگر نقش "میثم تمار" در مجموعه "مختارنامه" نقش یکی از یاران باوفای اهل بیت (ع) را بر عهده داشت و یکی از بخشهای تأثیرگذار آن سخنان شجاعانه "تمار" در مدح حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و مزمت یزیدبن معاویه در مسجد کوفه بود که مخاطبان به خوبی با آن ارتباط برقرار کردند.
"پورحسینی" در خصوص تأثیرگذاری چهرههای مذهبی در سریالها و فیلمهای مناسبتی در شناخت و معرفت یافتن مردم معتقد است که باید نویسندگان صلاحیت نگارش چهرههای مذهبی و تاریخی را داشته باشند و چون مخاطبان امروز تصور درستی از تاریخ مملکت خویش را ندارند بازیگر همزمان باید شخصیتها و دورههای تاریخی خود را هم به تصویر بکشد تا برای مخاطبان قابل پذیرش و باور باشد.
پرویز پورحسینی در تلویزیون
میکائیل (۱۳۹۴)
هفتسنگ (۱۳۹۳)
سرزمین کهن (۱۳۹۲)
تلهفیلم «نغمهٔ نوروز» (۱۳۹۱)
شیدایی (۱۳۹۰)
تلهفیلم «فرزند چهارم» (۱۳۸۹)
تلهفیلم «عصای پیری» (۱۳۸۹)
مثل هیچکس (۱۳۸۷)
شب میگذرد (۱۳۸۷)
تلهفیلم «در همین نزدیکی» (۱۳۸۷)
سایه تنهایی (۱۳۸۷)
نشانی (۱۳۸۷)
یک مشت پر عقاب (۱۳۸۶)
تلهفیلم «یکی از همین روزها» (۱۳۸۶)
بیگناهان (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
بیداری (۱۳۸۶–۱۳۸۷)
مختارنامه (۱۳۸۳–۱۳۸۸)
طلسمشدگان (۱۳۸۲)
تلهفیلم «هفتاد و سومین تن» (۱۳۸۲)
روزهای بیادماندنی (۱۳۸۱)
باران عشق (۱۳۸۰–۱۳۸۱)
شب دهم (۱۳۸۰)
مریم مقدس (۱۳۷۹)
همسفر (۱۳۷۹)
تلهتئاتر «به سوی دمشق» (۱۳۷۹)
روشنتر از خاموشی (۱۳۷۸–۱۳۸۱)
استنطاق (۱۳۷۸)
روز ایپریت (۱۳۷۸)
پزشکان (۱۳۷۷)
تلهتئاتر «همه پسران من» (۱۳۷۷)
تلهتئاتر «خانههای اجارهای» (۱۳۷۶)
بافتههای رنج (۱۳۷۶)
تلهتئاتر «قطار ارواح» (۱۳۷۶)
تلهتئاتر «جان گابریل بورکمن» (۱۳۷۶)
تصویر یک رؤیا (۱۳۷۷–۱۳۷۵)
تهران ۱۱–۵۹۵ ج ۴۸ (۱۳۷۶–۱۳۷۵)
دومین انفجار (۱۳۷۵)
دلیران خلیج فارس (۱۳۷۵)
جهان وارونه (۱۳۷۴-۱۳۷۵)
یک داستان (۱۳۷۴)
خورشید شب (شیخ مفید) (۱۳۷۴–۱۳۸۰)
آشپزباشی (۱۳۷۴)
تلهتئاتر «قاضی و رئیس دادگاه خانواده» (۱۳۷۴)
تلهتئاتر «خانه عروسک» (۱۳۷۴)
تلهتئاتر «نظم» (۱۳۷۳)
تلهتئاتر «پدرزن به سلمانی میرود» (۱۳۷۳)
تاریخ روابط ایران و انگلیس (۱۳۷۲)
سرزمین من و نقابداران (۱۳۷۲)
تابستانی سرشار از محبت (۱۳۷۱)
قافله این عمر (۱۳۷۱)
روزی روزگاری (۱۳۷۰–۱۳۷۱)
تلهتئاتر «عالیجناب داروغه» (۱۳۶۹)
آلبوم خانوادگی (۱۳۶۹)
مهر و ماه (۱۳۶۹)
تلهتئاتر «شوق» (۱۳۶۷)
با سلسله حکمت (۱۳۶۶–۱۳۶۸)
این شرح بینهایت (۱۳۶۶–۱۳۶۸)
امیرکبیر (۱۳۶۳–۱۳۶۴)
تلهتئاتر «دکتر فاستوس» (۱۳۶۴)
تلهتئاتر «آئینه خیال» (۱۳۶۳)
ز هر کوی (۱۳۶۱)
تلهتئاتر «ستارخان» (۱۳۶۱)
تلهتئاتر «به دنبال سیمرغ» (۱۳۶۱)
تلهتئاتر «شازده کوچولو» (۱۳۵۹)
هزاردستان (۱۳۵۸–۱۳۶۶)
نمایش «ارگاست» (۱۳۵۰)
تلهتئاتر «امولوس گنگ» (۱۳۴۶)
تلهتئاتر «تلافی» (۱۳۴۶)
تلهتئاتر «ارزش زغال» (۱۳۴۶)
تلهتئاتر «تصادف» (۱۳۴۱)
تلهتئاتر «مرد گل بر دهن» (۱۳۴۱)
تلهتئاتر «منطقهٔ جنگی» (۱۳۴۰)
پرویز پورحسینی در دورهمی
این بازیگر پیشکسوت در برنامه دورهمی نیز حضور داشت و آنجا درباره دوران جوانی اش گفت : من در تمام جوانی مشغول تئاتر بودم و به جوانها توصیه میکنم جسم و روحشان را بسازند چون الان وقت ساخت جسم و روحشان است و در این میان یادی از اقتدار و بنیه استاد داریوش اسدزاده کرد که در سنی نزدیک به 100 سال هنوز ایستاده و مقتدر است.
وی خاطره ای از تصادف و قرار گرفتن در رودربایستی مردم تعریف کرد و گفت :زمانی که از فیلمبرداری فیلم مریم مقدس به سمت خانه برمیگشتم تصادف کردم و عصبانی و برای دعوا از ماشین پیاده شدم و میخواستم داد و بیداد کنم که یکدفعه طرف مقابلم ذوق زده گفت :وای حضرت زکریا شما هستید و من هم در رودربایستی او قرار گرفتم و بدون گفتن کلمه ای و با خوشحالی تمام از تصادف از او خداحافظی کردم.