«دورآموز» به جای «دانش‌آموز»!
واژه «دور» البته غالبا در کلماتی به کار می‌رود که در اصل آن «تِله» وجود داشته باشد. هر چند «تلفن و تلویزیون» که در واقع « تله‌فون و تله‌ویزیون یا تله‌ویژن» هستند به «دورگو» و « دور‌نما» برگردانده نشدند اما برای «تله‌فکس»، «دورنگار» به عنوان معادل انتخاب و رایج شد.
کرونا، نظام آموزشی آنلاین را به ساختار سنتی آموزش و پرورش ما تحمیل و دانش‌آموزان را به «دورآموزان»ی بدل کرده که بسیاری از تجارب آموزش فیزیکی و نزدیک را کسب نمی‌کنند و جالب این که پاره‌ای از مدارس با دورآموزان امروز مانند دانش‌آموزان دیروز برخورد می‌کنند و انگار نه انگار که هیچ اتفاقی افتاده و در برخی از مدارس حتی به این شکل، درس ورزش و آزمایشگاه را هم ارایه می‌دهند!
حال آن که واقعیت این است که دورآموزی اقتضائات و محدودیت‌ها و البته امکانات و امتیازات خاص خود را دارد و نمی‌توان همۀ قوانین خاص کلاس‌ها و مدارس فیزیکی را بر آن بار کرد.
این چند سطر را پس از گفت و گو با دوست پژوهش‌گر و نکته سنج- ایلیا دیانوش- می‌نویسم و «دورآموز» را از اول بار از زبان او و از البته از راه دور و از طریق دورگو ( تله‌فون) شنیدم!