آیا ضریب هوشی در طول زندگی ثابت می ماند؟

چند سال پیش گزارش عجیبی توسط اساتید دانشگاه UCL در غول ژورنالهای علمی دنیا یعنی مجله NUTURE به چاپ رسید؛ نتایج این پژوهش تمام معادلات را به هم زد!
اگر بخواهم به زبان ساده بگویم محقق ها طی چندین سال، بطور پیوسته تغییرات مغز بچه‌ها را از سن خیلی پایین تا بزرگسالی‌ با MRI بررسی کردند تا اینکه به یک نکته خیلی عجیبی برخوردند! انها متوجه شدن کودکانی که در طول دوره کودکی والدین "پرحرفی" داشتند که مداوم با انها ارتباط کلامی داشتند، ان قسمت از مغزشون که مسئول گفتار هست در دوره نوجوانی رشد بیشتری از همسالان آن ها داشته و این رشد بیشتر، دقیقا عامل افزایش "هوش کلامی" انها در ادامه زندگی بوده است . در ضمن بچه‌هایی که در اوایل زندگی والدین "فعال به لحاظ فیزیکی و پرتحرکی" داشتند و دائم انها را به بازی و فعالیت وا می داشتند، در دوره نوجوانی "هوش غیرکلامی" بالاتری از مابقی رفقاشون داشتند. خیلی عجیبه اما واقعا محرکهای محیطی باعث شده بودند که مغز انها در مقایسه با همسالانشون رشد بیشتری کند و هوش کلامی و غیر کلامی انها بدلیل تحریکهای محیطی افزایش پیدا کند، دقیقا بر عکس اون چیزی که همیشه ادعا می شد، همیشه ادعا می شد که ضریب هوشی کاملا پدیده ژنتیکیه و‌ قرار نیست بعد تولد تغییری داخل آن ایجاد بشود!

شاید باورتون نشود اما یافته‌های این پژوهش نشون دادند محرکهای محیطی در طول زمان می تواند تا ۳۳ درصد ضریب هوشی یا همون IQ رو افزایش بدهد و فقر محرک محیطی می تواند تا این اندازه هوش رو کاهش بدهد. نکته عجیب تر اینکه اهمیت محیط در میزان هوش کلامی خیلی مهمتر از هوش غیرکلامی بوده است، یعنی اگر کودکی دارید که هوش کلامی بالایی نداره و ضعفهای اساسی در برقراری مهارتهای ارتباط اجتماعی دارد، باید بدونید که تا ۴۰ درصد احتمال داره که با آموزش های درست IQ فرزندتون به طرز محسوسی افزایش پیدا کند.