راهکاری هایی برای داشتن سفری لذت بخش

کوتاه بیایید!
همیشه در جمعی که با هم سفر می‌کنند، اختلاف‌نظر و سلیقه هست؛ یکی دوست دارد زود بخوابد، یکی دیر. یکی می‌خواهد غذا بخورد اما آن‌یکی گرسنه نیست. اگر می‌خواهید به شما خوش بگذرد، تابع نظر جمع باشید. این به این معنی نیست که برای سلیقه خودتان ارزشی قائل نباشید؛ حرف و نظرتان را بگویید، حتی شاید هم استقبال شد. ولی اگر این طور نشد لازم نیست زمین و آسمان را به هم بدوزید! از چیزهایی که مسافرت مخصوصاً با جمع‌های غیردوستانه به آدم یاد می‌دهد ملاحظه حال دیگران، گذشت و احترام نسبت به سلیقه جمع و تصمیماتی است که جمع به آن توافق می‌کند.

همکاری کنید!
وقتی سفر می‌کنید، باید به همه خوش بگذرد؛ نباید یکی خسته شود تا بقیه خوش بگذرانند. اگر خانوادگی در حال سفر هستید هوای مادر و همسر را بیشتر داشته باشید. اگر هم که با دوستان در حال سفرید، باز هم حواس‌تان باشد که یک نفر بیشتر از بقیه خسته نشود. بین خودتان تقسیم کار کنید و بپذیرید که هرکس وظیفه‌ای داشته باشد؛ یکی مسئول خرید باشد، یکی دو نفر غذا بپزند، یکی ظرف‌ها را بشوید، یکی هم که هیچ کدام از این کارها ازش برنمی‌آید در سفره انداختن و جمع کردن کمک کند. علاوه‌بر این‌که باید در سفر روحیه همکاری‌تان را تقویت کنید، مسئولیت‌پذیری‌تان نسبت به اطرافیان و خودتان را هم بالا ببرید. این طوری هم باری از روی دوش دیگران برداشته‌اید و هم خودتان.

از مسیر لذت ببرید!
از لحظه‌لحظه سفر باید نهایت استفاده را کرد، لحظه‌هایی که شاید هیچ‌وقت دیگر تکرار نشود. اگر در مسیر به جایی رسیدید که می‌شود توقف کرد، حتماً این کار را بکنید؛ اگر جاده را بند نمی‌آورید، کمی آرام‌تر برانید تا از جاده هم استفاده کنید. تخت‌گاز رفتن و دو ساعته به مقصد رسیدن قدیم‌ترها که امکانات نبود مد بود، نه الان! امروز، سلانه‌سلانه پیمودن و غرق لذت شدن رو بورس است. می‌گوئید نه؟ امتحان کنید! دو ساعت بعد از این‌که از خانه راه افتادید حتماً جایی توقف کنید و چیزی بخورید. موسیقی‌های خوب انتخاب کنید و گوش بدهید؛ یادتان نرود که در سفر هستید، چیزی گوش ندهید که دپ بزنید!

رانندگی را تقسیم کنید!
رانندگی همین‌طوری‌اش کار زیاد آسانی نیست، چه برسد به این‌که در جاده هم باشد. رانندگی، حواس جمع و دقت زیاد می‌خواهد. راننده نباید خوابش بیاید؛ راننده نباید برای رسیدن بیش از اندازه عجله داشته باشد؛ اولین چیزی که باید در رانندگی‌های جاده‌ای رعایت کرد، رانندگی امن و مطمئن است. یعنی این‌که هر جا راننده پایش خسته شد، گوشه‌ای توقف کند و پیاده شود و راه برود یا اگر خوابش می‌آید چندساعتی سفر را متوقف کند تا بخوابد یا طوری برنامه‌ریزی کند که مجبور نباشد وقت‌هایی که عادت به خواب و چرت‌زدن دارد را رانندگی کند و به جای سردرآوردن از تخت هتل، از تخت بیمارستان سردربیاورد. اگر کسی دیگر هم می‌تواند جای شما رانندگی کند، نوبتی رانندگی کنید. در طول رانندگی یک آدم خواب‌آلود را کنار دست‌تان ننشانید. نشستن کسی که همه‌اش سایلنت است و چشم‌هایش مثل گارفیلد دنبال بالش و پتوست، اگر کنار راننده بنشیند خیلی خطرآفرین است! مواظب باشید از آن‌طرف بام هم نیفتید؛ اگر جانتان را دوست دارید، یکی که روی صندلی‌اش بند نمی‌شود و یک لحظه آرام و قرار ندارد را هم کنار راننده مستقر نکنید! ممکن است آنقدر راننده را بخنداند که دیگر هیچ‌وقت جایی را نبیند!

دست پر باشید!
قبل از این‌که برسید آمار جاهای دیدنی، آدم‌های معروف، محصولات فرهنگی و آداب و رسوم آن‌جا را در بیاورید. اگر قبل از سفر، در مورد مقصد اطلاعاتی کسب کنید، قدرت تصمیم‌گیری‌تان خیلی بیشتر می‌شود. اگر مقصد را بشناسید می‌توانید بدون معطلی سراغ جاهای دیدنی، مراکز فرهنگی و تفریحی‌اش بروید. نقشه راه هم داشته باشید که رویش همه جاده‌های اصلی و فرعی پیدا باشد و بشود فهمید از فلان نقطه تا نقطه دیگر چند کیلومتر راه است. اخبار جاده‌ها را هم خوب پیگیری کنید؛ نکند جاده‌ای بسته باشد، یک طرفه شده باشد یا هر اتفاق دیگری که شما را در جاده معطل کند.

یادداشت بردارید!
از وقتی راه می‌افتید تا به مقصد برسید و برگردید، اتفاقات زیادی می‌افتد که مسلماً همه‌اش تا ابد در ذهن شما نمی‌ماند. یک مداد و یک دفترچه یادداشت داشته باشید که نت بردارید. مسیر سفر و توقف‌گاه‌ها را بنویسید. اتفاقات جالب توجه مسیر و توقف‌گاه‌ها را بنویسید، مسائل و مشکلات و اتفاقات و حرف‌های خنده‌دار را جایی یادداشت کنید. از آداب و رسوم مردم آن ناحیه، غذاهای محلی‌شان، پوشش و… یادداشت‌برداری کنید. خوب است اگر می‌توانید از مناظر بین راه هم عکس تهیه کنید. وقایع را شماره گذاری کنید و پراکنده ننویسید. وقتی به خانه برگشتید در اولین فرصت، با حوصله بنشینید و همه را منظم کنید. نسبت به محصولات فرهنگی آن منطقه بی‌تفاوت نباشید. نقشه یا کتاب راهنمایی از مناطق دیدنی آن‌جا تهیه کنید؛ اگر آن‌جا با گویش یا لهجه خاصی صحبت می‌کنند حتماً برای یادگاری هم که شده، یک سی‌دی ترانه‌های فولکلور آن‌جا را پیدا کنید و با خودتان به خانه بیاورید. وقتی گذر زمان شامل حال سفر بشود، این نوشته‌ها و عکس‌ها یادآور خوبی از خاطرات سفر است.

بهداشتی باشید!
رعایت بهداشت در سفر کار سختی است، به هر حال خانه خود آدم که نیست. در طول سفر و جاده، مایع شوینده دست همراه داشته باشید و علاوه بر آب برای خوردن مقداری هم برای شستن دست با خود همراه داشته باشید. فکر نکنید که این کارها سوسول‌بازی است و با دست کثیف غذاخوردن یک حال مضاعفی دارد، نه‌خیر، اصلاً هم این طور نیست. وقتی بیمار شوید و در برنامه سفر همه را دچار استرس کنید حالتان جا می‌آید و دیگر هوس نمی‌کنید با دست کثیف از ده فرسخی غذا هم رد شوید. مسواک و خمیردندان همیشه همراه آدم هستند، ولی معمولاً محض پز و افه تمیزی و بچه مثبتی استفاده می‌شوند. شما این کار را نکنید! روزی یکی دو بار استفاده کنید، ضرر که ندارد هیچ خیلی هم فایده دارد. حمام را هم دست کم نگیرید. در سفر که فعالیت آدم از حد معمول بیش‌تر است، روزی یک‌بار اکیداً توصیه می‌شود. حمام‌های طولانی که دو ساعت و نیم خودتان را بشویید نه! در واقع یک دوش مختصر بگیرید. بعد از حمام هم سعی کنید لباس‌هایتان را عوض کنید.

سبک سفر کنید
چه خبر است؟ پنج جفت کفش، ٤ دست کت و شلوار، هفت‌تا شال و روسری… مهمانی که نمی‌روید! فقط برای بچه‌ها باید همه‌چیز برد؛ چند دست لباس بیرون، چندین دست لباس خانه، وسیله بازی، حمام و داروهای ساده مثل قرص‌های سرماخوردگی و ضدحساسیت. اگر قرار است خودتان آشپزی کنید، وسایل آشپزخانه، مثل یک قابلمه، یک ماهیتابه و یک سبد حتماً همراهتان باشد. به تعداد نفرات هم که ظروف غذاخوری احتیاج دارید. بهترین حالت سفر که به آدم اتفاقاً خیلی هم خوش می‌گذرد، سفرهایی فقط با یک کوله‌پشتی است.