حسینیه‌ای تلویزیونی برای ایرانیان خارج از کشور
«روز حسین» عنوان ویژه‌برنامه‌ای است که در دهه نخست ماه محرم از شبکه جهانی «جام جم» پخش می‌شود. این برنامه که همچون سایر تولیدات محرمی سیما در محرم ۹۹ در تلاش است تا در قالب یک «حسینیه تلویزیونی» ساعاتی از معارف عاشورا بگوید، یک تفاوت قابل توجه با تولیدات مشابه دارد و آن هم حضور یک شاعر در مقام مجری است. هرچند حامد عسکری خود تأکید دارد علاقه‌ای به اجرا ندارد و در این برنامه به‌عنوان یک «شاعر» به گفتگو با مهمانانش می‌نشیند.
در این برنامه با تهیه کنندگی یوسف سلیمی نمین و کارگردانی محسن علم الهدی، عسکری در مقام مجری هر شب روایتی داستانی را برای مخاطبان تعریف می‌کند. همچنین گفتگو با آیت‌الله رضا رمضانی دبیر مجمع جهانی اهل بیت (ع) درباره برگزاری مراسم عزاداری در کشورهای اروپایی و ارائه گزارش از فعالیت گروه‌های مختلف اسلامی در سراسر جهان، گفتگو با شاعران مطرح کشور و شعرخوانی با موضوع عاشورا و محرم، گفتگو با هنرمندانی که با همکاری ستاد بازسازی عتبات عالیات در توسعه حرم مطهر امام حسین (ع) و ائمه معصومین (ع) در بخش‌های ساخت ضریح، طراحی، معماری، کاشی کاری و … همکاری داشته‌اند از دیگر بخش‌های برنامه است.
نمایش تعزیه خوانی و گفتگو با کارشناسان این رشته، خواندن بخش‌هایی از کتب عاشورایی و پخش نماهنگ‌های مرتبط با مضامین ایام محرم از جمله قسمت‌های تولیدی این برنامه است که هر شب ساعت ۳۰ دقیقه بامداد به وقت تهران، روی آنتن شبکه جام‌جم می‌رود.
رفتن به عزای امام حسین (ع) با عینک هنر
حامد عسکری شاعر کشورمان که اجرای «روز حسین» را بر عهده دارد درباره این تجربه خود به خبرنگار مهر گفت: برنامه «روز حسین» برای هموطنان خارج از کشور پخش می‌شود و با توجه به اینکه خیلی از این عزیزان سال‌هاست شاید ایران نیامده‌اند و بچه‌هایشان از این فضا دور بوده‌اند، سعی کردیم این فضای محرمی را برایشان مهیا کنیم.
وی اضافه کرد: این افراد شاید به فضای عزاداری دسترسی نداشته باشند و ما سعی کرده‌ایم با عینک هنر به این ماجرا نگاه کنیم و با تعزیه‌خوانی، شعر، متن و هنرهایی مثل گنبدسازی و هنر عاشورایی به این فضا بپردازیم.
این شاعر که در این برنامه در آیتمی با مهمانان نیز گفتگو می‌کند در این باره توضیح داد: ما در قسمت‌های مختلف این برنامه با تعزیه‌خوان، مقتل نویس و هنرمندانی که در حوزه گنبدسازی، گلدسته سازی و کاشی کاری فعالیت دارند گفتگو داشته‌ایم. گفتگوهایی که هم به مباحث فنی و اطلاعاتی درباره حرفه آنها مربوط می‌شود و هم مباحث ارادتی آنهاست و افتخاری که در این باره نصیبشان شده است.
وی درباره اینکه خودش برنامه را دیده است یا خیر؟ بیان کرد: از آنجایی که برنامه برای ایرانیان خارج از کشور است و ما ماهواره نداریم نمی‌توانم این برنامه را ببینم و از طریق تلوبیون هم وقت نمی‌کنم پیگیری کنم چون ایام عزاداری است و طبیعتاً من هم درگیر این ایام هستم.
شمرخوان ۳۸ ساله با مو و ریش سپید
عسکری درباره تجربه مصاحبه‌هایی که در این برنامه داشته است عنوان کرد: گفتگویی با یک تعزیه خوان داشتم که این فرد شخصیت عجیب و غریبی داشت. او سر و مویش سپید شده بود درحالیکه ۳۸ سال بیشتر نداشت وقتی از او دلیلش را پرسیدم خودش می‌گفت شمرخوان است و شمرخوانی آدمی را پیر می‌کند. او اسمش ثارالله بود و اتفاقاً اسمش را سردار حاج قاسم سلیمانی انتخاب کرده بوده است به واسطه پدرش که راننده سردار بوده است و در یک سفری این اسم را برایش انتخاب می‌کند.
وی اضافه کرد: هر یک از این گفتگوها برای من نکته‌ای داشت مثلاً با کاشی کار حرم حضرت علی (ع) پرسیدم تیشه‌ات را می‌فروشی که گفت اگر تمام دنیا را هم به او بدهند تیشه‌اش را با چیزی عوض نمی‌کند و فکر می‌کنم هر کسی در این فضا به گونه‌ای عرض ارادت و خاکساری به این آستان دارد.
این شاعر درباره نحوه گفتگوهای خود و اینکه چه بیوگرافی از افراد داشته است، بیان کرد: فقط قبل از ورودم به گفتگو به من گفته می‌شد که یک کاشی کار در مقابلم است و یا درباره ثارالله فقط اسم و حرفه او گفته شده بود و چیز دیگری نمی‌دانستم که اتفاقاً همین هم یک ویژگی جذابی است که گفتگو را جلو می‌برد.
حامد عسکری شاعر است که گفتگو می‌کند، نه یک مجری!
وی درباره اجرا و مصاحبه در برنامه نیز توضیح داد: من در این برنامه خودم بودم و مقام اجرا نداشتم. در واقع حامد عسکری شاعر و نویسنده در این برنامه حضور داشت و اگر سلام و علیکی هم ابتدای برنامه دارد با خویشتن شاعر من است و من شاعر با کسانی که اتفاقاً آنها هم هنرمند هستند گفتگو می‌کنم اینکه به طور مثال می‌گویم نگاه من شاعر درباره امام حسین (ع) این است نگاه تو به عنوان تعزیه‌خوان چیست.
عسکری درباره اینکه چرا به اجرا ورود نمی‌کند، تصریح کرد: من خود را در این برنامه مجری نمی‌دانم و البته تجربه‌هایی در حوزه اجرا داشته‌ام. با این حال فکر می‌کنم اجرا ضروریاتی دارد و یک تخصص است؛ اینکه بتوانید با مخاطب به گونه‌ای گفتگو کنید که اذیت نشود و یا اصولی را به کار ببرید که در ساختار همین حرفه باشد. البته اجرا گاهی هم تالیف است مثلاً محمد صالح‌علا را یک مجری نام نبرید اما او یک مجری- مولف است. او مختصات معمول مجری‌ها را ندارد؛ کت و شلوار نمی‌پوشد یا مدل موهای آنها را ندارد اما خودش است.
وی درباره اینکه چه منعی دارد که علی رغم دایره کلمات و تسلطی که به عنوان یک شاعر روی ادبیات و واژگان دارد به اجرا ورود نمی‌کند؟ بیان کرد: من پیشنهادهای زیادی برای اجرا داشته‌ام اما اگر در این برنامه حضور پیدا کردم صرفاً به خاطر ارادتی بود که به آستان حضرت سیدالشهدا داشتم. در خود برنامه هم می‌گویم به «حسینیه روز حسین» خوش آمدید چون به نظرم عرض ارادتی برای این آستان بود. اجرا دغدغه من نیست و عمدی دارم که به این حوزه ورود نمی‌کنم. اشکالی هم البته نمی‌بینم چون کسی که توانایی دارد و مثلاً برنامه ادبی را جز یک شاعر کسی دیگر نمی‌تواند اجرا کند. با این حال خود من سعی می‌کنم همین وجه اجرا را حفظ کنم تا اینکه خود را به عنوان مجری بپذیرم چون تخصص این حوزه را ندارم./مهر