ماجرای حفره‌های مرگ داعش در نینوی عراق
یک نماینده سابق استان نینوی در پارلمان عراق درباره سرنوشت هزاران مفقود الاثر این استان در دوران اشغالگری داعش، گفت که دو حفره مرگ معروف «الخسفة» و «علو عنتر»، پیکرهای این قربانیان را در خود جای داده‌اند.
«عبدالرحمن اللویزی» نماینده سابق استان نینوی در پارلمان عراق و از شرکت‌کنندگان در عملیات آزادسازی موصل، امروز از سرنوشت هزاران نفر از ساکنان مفقود شده این استان در صفحه شخصی‌اش در فیس‌بوک نوشت.
وی گفت: هر چه قدر که زمان نبرد آزادسازی موصل نزدیک‌تر می‌شد، عناصر داعش حلقه محاصره را بر ساکنان موصل تنگ‌تر کردند و به نظر می‌رسد که تصمیم گرفتند با سپر‌های انسانی، از شدت بمباران‌ها بکاهند و ماموریت یگان‌های آزادی‌بخش را پیچیده‌تر و به تاخیر اندازند.
این شخصیت سیاسی عراق در ادامه نوشت که سایه مرگ در سکوت بر سر ساکنان موصل سنگینی می‌کرد و حدود و احکام شرعی داعش جان آن‌ها را می‌گرفت. داعش برای رهایی از اجساد این قربانیان، بدون اطلاع خانواده‌هایشان، آن‌ها در یک حفره و چاه عمیق در جنوب غرب این شهر پرت می‌کرد. چاهی که به «الخسفه» (حفرۀ مرگ) معروف بود.
اللویزی در ادامه به نقل از یک شاهد عینی می‌نویسد که روزانه ۳۰ نفر در این حفره انداخته می‌شدند و انتظار می‌رود که در روز‌های اوج درگیری برای آزادسازی موصل، شمار این قربانیان بیشتر هم شده باشد.
وی در ادامه به وجود حفره‌های مرگ دیگری در استان نینوی از جمله چاه «علو عنتر» در جاده «تلعفر - عیاضیه» که قطر آن به ۵۰ متر می‌رسد، اشاره می‌کند و می‌نویسد که علاوه بر این حفره‌های مرگ شمار زیادی گور جمعی کشف شده در این استان وجود دارد. به عنوان مثال گور جمعی متعلق به نیرو‌های پلیس «حمام العلیل» که در مقر دانشکده کشاورزی در ناحیه حمام علیل در ۳۰ کیلومتری جنوب موصل کشف شد خود بیانگر حجم توحش داعش علیه ساکنان موصل است.
این نماینده سابق پارلمان عراق می‌گوید که داعش به صورت میانگین،۳۰ نفر را روزانه در این دو حفره مرگ پرت می‌کرد و شمار این قربانیان در روز‌های اوج درگیری برای آزادسازی شهر موصل به صد‌ها نفر در روز نیز می‌رسد.
پیشتر رسانه‌های عراقی، روایت‌های وحشتناکی از کشتار داعش در یک گودال در یک منطقه صحرایی واقه در جنوب غربی فرودگاه موصل، منتشر کرده بودند.
بر اساس این اخبار، داعش برخی از این قربانیان را مجبور می‌کرد تا بر لبه گودال بایستند برخی را زنده زنده در داخل این گودال می‌انداختند و برخی دیگر را پس از شلیک گلوله به این گودال پرت می‌کردند. مقامات عراقی می‌گویند که بعید نیست که هزاران نفر در این گودال کشته شده باشند و شناسایی آن‌ها سال‌ها طول خواهد کشید.
درست است که تاکنون گور‌های جمعی زیادی در استان نینوی شناسایی شده است، اما می‌توان گفت خسفه بزرگترین گور دسته‌جمعی داعش است که پیکر هزاران شهروند عراقی را بلعیده است.
نیرو‌های عراقی در ژوئیه سال ۲۰۱۷ شهر موصل را پس از ماه‌ها عملیات مستمر، آزاد کردند و تکفیری‌ها را از این شهر به عقب راندند و با اطلاعاتی که ساکنان این شهر در اختیار نیرو‌های عراقی قرار دادند چندین گور جمعی شناسایی شد. بزرگترین گور جمعی پیدا شده در موصل مربوط به مهرماه سال ۹۶ بود. تیم‌های ویژه تفحص عراقی، دو گور جمعی شامل پیکر ۵۰۰ تن از زندانیان زندان «بادوش» را شناسایی کردند که در هنگام اشغال شهر موصل، از سوی داعش از زندان خارج شدند و شیعیان پس از جدا شدن از اهل تسنن، به ضرب گلوله در چند کیلومتری بادوش، در صحرا، اعدام شدند. در یکی از این گور‌های جمعی یافته شده، پیکر ۳۰ تن و در دیگری ۴۷۰ نفر دفن شده بود.
وی گفت: هر چه قدر که زمان نبرد آزادسازی موصل نزدیک‌تر می‌شد، عناصر داعش حلقه محاصره را بر ساکنان موصل تنگ‌تر کردند و به نظر می‌رسد که تصمیم گرفتند با سپر‌های انسانی، از شدت بمباران‌ها بکاهند و ماموریت یگان‌های آزادی‌بخش را پیچیده‌تر و به تاخیر اندازند.
این شخصیت سیاسی عراق در ادامه نوشت که سایه مرگ در سکوت بر سر ساکنان موصل سنگینی می‌کرد و حدود و احکام شرعی داعش جان آن‌ها را می‌گرفت. داعش برای رهایی از اجساد این قربانیان، بدون اطلاع خانواده‌هایشان، آن‌ها در یک حفره و چاه عمیق در جنوب غرب این شهر پرت می‌کرد. چاهی که به «الخسفه» (حفرۀ مرگ) معروف بود.
اللویزی در ادامه به نقل از یک شاهد عینی می‌نویسد که روزانه ۳۰ نفر در این حفره انداخته می‌شدند و انتظار می‌رود که در روز‌های اوج درگیری برای آزادسازی موصل، شمار این قربانیان بیشتر هم شده باشد.
وی در ادامه به وجود حفره‌های مرگ دیگری در استان نینوی از جمله چاه «علو عنتر» در جاده «تلعفر - عیاضیه» که قطر آن به ۵۰ متر می‌رسد، اشاره می‌کند و می‌نویسد که علاوه بر این حفره‌های مرگ شمار زیادی گور جمعی کشف شده در این استان وجود دارد. به عنوان مثال گور جمعی متعلق به نیرو‌های پلیس «حمام العلیل» که در مقر دانشکده کشاورزی در ناحیه حمام علیل در ۳۰ کیلومتری جنوب موصل کشف شد خود بیانگر حجم توحش داعش علیه ساکنان موصل است.
این نماینده سابق پارلمان عراق می‌گوید که داعش به صورت میانگین،۳۰ نفر را روزانه در این دو حفره مرگ پرت می‌کرد و شمار این قربانیان در روز‌های اوج درگیری برای آزادسازی شهر موصل به صد‌ها نفر در روز نیز می‌رسد.
پیشتر رسانه‌های عراقی، روایت‌های وحشتناکی از کشتار داعش در یک گودال در یک منطقه صحرایی واقه در جنوب غربی فرودگاه موصل، منتشر کرده بودند.
بر اساس این اخبار، داعش برخی از این قربانیان را مجبور می‌کرد تا بر لبه گودال بایستند برخی را زنده زنده در داخل این گودال می‌انداختند و برخی دیگر را پس از شلیک گلوله به این گودال پرت می‌کردند. مقامات عراقی می‌گویند که بعید نیست که هزاران نفر در این گودال کشته شده باشند و شناسایی آن‌ها سال‌ها طول خواهد کشید.
درست است که تاکنون گور‌های جمعی زیادی در استان نینوی شناسایی شده است، اما می‌توان گفت خسفه بزرگترین گور دسته‌جمعی داعش است که پیکر هزاران شهروند عراقی را بلعیده است.
نیرو‌های عراقی در ژوئیه سال ۲۰۱۷ شهر موصل را پس از ماه‌ها عملیات مستمر، آزاد کردند و تکفیری‌ها را از این شهر به عقب راندند و با اطلاعاتی که ساکنان این شهر در اختیار نیرو‌های عراقی قرار دادند چندین گور جمعی شناسایی شد. بزرگترین گور جمعی پیدا شده در موصل مربوط به مهرماه سال ۹۶ بود. تیم‌های ویژه تفحص عراقی، دو گور جمعی شامل پیکر ۵۰۰ تن از زندانیان زندان «بادوش» را شناسایی کردند که در هنگام اشغال شهر موصل، از سوی داعش از زندان خارج شدند و شیعیان پس از جدا شدن از اهل تسنن، به ضرب گلوله در چند کیلومتری بادوش، در صحرا، اعدام شدند. در یکی از این گور‌های جمعی یافته شده، پیکر ۳۰ تن و در دیگری ۴۷۰ نفر دفن شده بود.
ارسال نظرات