۴ پیشنهاد حجت‌الاسلام پناهیان برای محرم امسال
با توجه به وضعیت خاصی که در اثر کرونا در جامعه ایجاد شده است، حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان، چند پیشنهاد در ارتباط با ماه محرم امسال و نحوه برگزاری مراسم عزاداری اباعبداللهالحسین(ع) ارائه داده است.
با توجه به وضعیت خاصی که در اثر کرونا در جامعه ایجاد شده است، حجت‌الاسلام علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه و سخنران مذهبی طی سخنرانی در هیأت روضه‌العباس (ع) چند پیشنهاد در ارتباط با ماه محرم امسال و نحوه برگزاری مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) ارائه داده است که در ادامه می‌خوانید:
پیشنهاد اول: قرائت زیارت عاشورا برای کم‌رونق نشدن محرم امسال
چند روزی تا محرم باقی مانده است. هر کسی می‌تواند، در این روز‌ها زیارت عاشورا بخواند؛ فقط برای این حاجت: «خدایا، امسال محرم، رونق عزاداری حسین (ع) را از ما نگیر! این بیماری‌ها و این موانع، مانع نشود.»
توسل به خود اباعبداللهالحسین (ع) را یک کار ضروری برای خودمان به‌حساب بیاوریم؛ آن‌هم با خواندن زیارت عاشورا.
خدایا تو را قسم می‌دهیم به حق امام‌حسین (ع)، به حق علی‌اصغر اباعبدالله الحسین (ع)، به حق دست‌های قلم‌شده اباالفضل‌العباس، محرم امسال ما را مثل ماه رمضانِ امسال قرار نده...
این را از خدا بخواهید، خواسته شما در عالم اثر دارد. اگر شما این کار را انجام بدهید، آن‌وقت می‌گویند: «این‌ها برای چه دارند گریه می‌کنند، چندین روز زیارت عاشورا می‌خوانند برای چه حاجتی؟» جواب می‌دهند: مجلسِ حسینش را می‌خواهند...
اگر به شما گفتند: «خُب هرکدامتان بروید یک گوشه‌ای گریه کنید» بگویید: «مگر فاطمیه است؟! عاشورا باید شلوغ باشد.»
پیشنهاد دوم: هیأت‌ها را در فضا‌های باز و پارک‌ها برگزار کنیم
اگر این گرفتاری‌ها و بحث فاصله‌گذاری اجتماعی و محدودیت تجمعات در زیر سقف و... تا ماه محرم باقی مانده بود، چه‌کار کنیم؟
اولاً هیأت‌ها را می‌شود در فضا‌های باز، برگزار کرد. همه پارک‌ها را می‌شود تبدیل به تکیه کرد و به عزاداری پرداخت. هیأت‌ها می‌توانند از زیر سقف، بیرون بروند. بالاخره باید همت کنند و ممکن است لازم باشد از یک‌مقدار از عشق خودشان بزنند؛ مثلاً اینکه در محیط مأنوس و مألوف همیشگی خودشان نباشند.
شاید اگر ما برویم در یک گوشه‌اش دور هم بنشینیم و گریه کنیم، قشنگی خاصی داشته باشند و هیأتی‌ها به این شیوه خیلی اُنس گرفته‌اند و خیلی هم تسکین‌دهنده است، ولی مهم این است که رونق هیأت‌ها را کم نکنیم.
پیشنهاد سوم: اگر محدودیت تجمعات در زیر سقف باقی ماند، دسته‌های عزاداری را رونق بدهیم
ثانیاً اینکه دسته‌های عزاداری را بیشتر رونق بدهیم؛ با رعایت فاصله، توی خیابان‌ها راه برویم، ماشین‌ها و بلندگو‌ها هم بیایند؛ مثل همین اعیاد ماه شعبان امسال که ماشین‌ها یک چنین حرکتی انجام دادند. در ماه محرم هم می‌توانیم برای امام‌حسین (ع) دسته راه بیندازیم.
همان‌طور که مردم هر روز صبح به خیابان می‌آیند برای اینکه به سرِ کارشان بروند، ما هم می‌توانیم شب‌ها بیاییم برای دسته. ضمن اینکه شب‌ها تا صبح، خیابان‌ها خلوت‌تر است و می‌توانند اتوبان‌ها را بگیرند و دسته‌های عزاداری از کنار اتوبان‌ها و خیابان‌ها حرکت کنند.
در این صورت اتفاقاً محرم امسال، رونقش بیشتر خواهد شد. در بدترین شرایط هم می‌توان این کار را انجام داد. ما می‌توانیم با دو متر فاصله از همدیگر، در خیابان‌ها راه برویم، یک نفر هم پشت بلندگو بخواند و دسته‌ها حرکت کنند و اگر یک جایی تراکم جمعیت زیاد بود، برای اینکه همسایه‌ها اذیت نشوند، آرام‌تر بخواند. حتی بدون صوت بلندگو هم می‌شود زیباترین دسته‌های عزاداری را راه انداخت. دیدن همان هیأت عزاداران اشک انسان را جاری می‌کند.
اگر هم کسی خواست سخنرانی کند، یا حدیث بخواند، همان‌جا می‌تواند بخواند، در وسط سینه‌زنی و زنجیرزنی یا قبل و بعد از آن، در حالی‌که مردم دارند راه می‌روند، می‌تواند حدیث بخواند. اصلاً منبر آن‌قدر اهمیت ندارد که اصل روضه و عزاداری اهمیت دارد. حضرت امام (ره) فرمود: ۱۴۰۰سال است که این منبر‌ها و روضه‌ها، اسلام را حفظ کرده‌اند. بعد فرمود: منبر‌ها را هم روضه‌ها حفظ کرده‌اند. (صحیفه امام/ ج۸ / ص۵۲۹)
به خیابان‌ها بیاییم تا همه، عزاداری و روضه ما را ببینند. اتفاقاً این وضعیت، یک مزیت‌هایی نسبت به عزاداری داخل حسینیه‌ها و تکایا دارد. این خیلی بهتر است که همه، عشق شما به امام‌حسین (ع) را ببینند. این دیدن خیلی مهم است، همان اتفاقی که در اربعین می‌افتد. اگر مهم نبود، مقدّر نمی‌شد از کربلا تا شام، بچه‌های امام‌حسین (ع) را توی بیابان‌ها ببرند. این ظلم دشمنان به اهل‌بیت (ع) از الطاف خفیه الهی بود که منجر به انتشار پیام امام‌حسین (ع) شد.
حتما به بیانات حضرت امام (ره) درباره دسته‌های عزاداری توجه کنید. بی‌دلیل نبود و بلکه بسیار پُرحکمت بود که امام (ره) خیلی به دسته‌های عزاداری اهمیت می‌دادند. (صحیفه امام/ ج۸ / ص۵۲۷) (صحیفه امام/ ج۱۵ /ص۳۳۳)
ان‌شاءالله ماه محرم امسال به‌خاطر رونق بیشتر دسته‌های عزاداری، جلوه دیگری پیدا خواهد کرد و این خیلی زیباست. حتی اگر شما عادت داشتید که در یک محیط محدود، دور هم بنشینید و عزاداری کنید، محرم امسال بروید توی خیابان اشک بریزید و راحت نباشید!
برویم توی خیابان‌ها، برویم توی محوطه‌های باز، برویم توی بیابان‌ها برای حسین (ع) گریه کنیم و مهدیِ حسین (ع) را صدا بزنیم. اگر او بیاید، همه این بلا‌ها ریشه‌کن می‌شود.
پیشنهاد چهارم: هرکاری که می‌توانید برای «غدیر» انجام بدهید
آخرین پیشنهاد بنده هم این است که هرکسی می‌خواهد ماه محرمش پررونق بشود، غدیر را فراموش نکند. برنامه شما برای غدیر چیست؟ یک کاری برای غدیر انجام بدهید. هرکسی هرکاری که می‌تواند برای غدیر انجام بدهد، کم نگذارد. غدیر غریب است که ما از عاشورا‌های خودمان آن نتیجه‌ای که باید را نمی‌گیریم. ما از عاشورا باید به غدیر برسیم.
پیشنهاد اول: قرائت زیارت عاشورا برای کم‌رونق نشدن محرم امسال
چند روزی تا محرم باقی مانده است. هر کسی می‌تواند، در این روز‌ها زیارت عاشورا بخواند؛ فقط برای این حاجت: «خدایا، امسال محرم، رونق عزاداری حسین (ع) را از ما نگیر! این بیماری‌ها و این موانع، مانع نشود.»
توسل به خود اباعبداللهالحسین (ع) را یک کار ضروری برای خودمان به‌حساب بیاوریم؛ آن‌هم با خواندن زیارت عاشورا.
خدایا تو را قسم می‌دهیم به حق امام‌حسین (ع)، به حق علی‌اصغر اباعبدالله الحسین (ع)، به حق دست‌های قلم‌شده اباالفضل‌العباس، محرم امسال ما را مثل ماه رمضانِ امسال قرار نده...
این را از خدا بخواهید، خواسته شما در عالم اثر دارد. اگر شما این کار را انجام بدهید، آن‌وقت می‌گویند: «این‌ها برای چه دارند گریه می‌کنند، چندین روز زیارت عاشورا می‌خوانند برای چه حاجتی؟» جواب می‌دهند: مجلسِ حسینش را می‌خواهند...
اگر به شما گفتند: «خُب هرکدامتان بروید یک گوشه‌ای گریه کنید» بگویید: «مگر فاطمیه است؟! عاشورا باید شلوغ باشد.»
پیشنهاد دوم: هیأت‌ها را در فضا‌های باز و پارک‌ها برگزار کنیم
اگر این گرفتاری‌ها و بحث فاصله‌گذاری اجتماعی و محدودیت تجمعات در زیر سقف و... تا ماه محرم باقی مانده بود، چه‌کار کنیم؟
اولاً هیأت‌ها را می‌شود در فضا‌های باز، برگزار کرد. همه پارک‌ها را می‌شود تبدیل به تکیه کرد و به عزاداری پرداخت. هیأت‌ها می‌توانند از زیر سقف، بیرون بروند. بالاخره باید همت کنند و ممکن است لازم باشد از یک‌مقدار از عشق خودشان بزنند؛ مثلاً اینکه در محیط مأنوس و مألوف همیشگی خودشان نباشند.
شاید اگر ما برویم در یک گوشه‌اش دور هم بنشینیم و گریه کنیم، قشنگی خاصی داشته باشند و هیأتی‌ها به این شیوه خیلی اُنس گرفته‌اند و خیلی هم تسکین‌دهنده است، ولی مهم این است که رونق هیأت‌ها را کم نکنیم.
پیشنهاد سوم: اگر محدودیت تجمعات در زیر سقف باقی ماند، دسته‌های عزاداری را رونق بدهیم
ثانیاً اینکه دسته‌های عزاداری را بیشتر رونق بدهیم؛ با رعایت فاصله، توی خیابان‌ها راه برویم، ماشین‌ها و بلندگو‌ها هم بیایند؛ مثل همین اعیاد ماه شعبان امسال که ماشین‌ها یک چنین حرکتی انجام دادند. در ماه محرم هم می‌توانیم برای امام‌حسین (ع) دسته راه بیندازیم.
همان‌طور که مردم هر روز صبح به خیابان می‌آیند برای اینکه به سرِ کارشان بروند، ما هم می‌توانیم شب‌ها بیاییم برای دسته. ضمن اینکه شب‌ها تا صبح، خیابان‌ها خلوت‌تر است و می‌توانند اتوبان‌ها را بگیرند و دسته‌های عزاداری از کنار اتوبان‌ها و خیابان‌ها حرکت کنند.
در این صورت اتفاقاً محرم امسال، رونقش بیشتر خواهد شد. در بدترین شرایط هم می‌توان این کار را انجام داد. ما می‌توانیم با دو متر فاصله از همدیگر، در خیابان‌ها راه برویم، یک نفر هم پشت بلندگو بخواند و دسته‌ها حرکت کنند و اگر یک جایی تراکم جمعیت زیاد بود، برای اینکه همسایه‌ها اذیت نشوند، آرام‌تر بخواند. حتی بدون صوت بلندگو هم می‌شود زیباترین دسته‌های عزاداری را راه انداخت. دیدن همان هیأت عزاداران اشک انسان را جاری می‌کند.
اگر هم کسی خواست سخنرانی کند، یا حدیث بخواند، همان‌جا می‌تواند بخواند، در وسط سینه‌زنی و زنجیرزنی یا قبل و بعد از آن، در حالی‌که مردم دارند راه می‌روند، می‌تواند حدیث بخواند. اصلاً منبر آن‌قدر اهمیت ندارد که اصل روضه و عزاداری اهمیت دارد. حضرت امام (ره) فرمود: ۱۴۰۰سال است که این منبر‌ها و روضه‌ها، اسلام را حفظ کرده‌اند. بعد فرمود: منبر‌ها را هم روضه‌ها حفظ کرده‌اند. (صحیفه امام/ ج۸ / ص۵۲۹)
به خیابان‌ها بیاییم تا همه، عزاداری و روضه ما را ببینند. اتفاقاً این وضعیت، یک مزیت‌هایی نسبت به عزاداری داخل حسینیه‌ها و تکایا دارد. این خیلی بهتر است که همه، عشق شما به امام‌حسین (ع) را ببینند. این دیدن خیلی مهم است، همان اتفاقی که در اربعین می‌افتد. اگر مهم نبود، مقدّر نمی‌شد از کربلا تا شام، بچه‌های امام‌حسین (ع) را توی بیابان‌ها ببرند. این ظلم دشمنان به اهل‌بیت (ع) از الطاف خفیه الهی بود که منجر به انتشار پیام امام‌حسین (ع) شد.
حتما به بیانات حضرت امام (ره) درباره دسته‌های عزاداری توجه کنید. بی‌دلیل نبود و بلکه بسیار پُرحکمت بود که امام (ره) خیلی به دسته‌های عزاداری اهمیت می‌دادند. (صحیفه امام/ ج۸ / ص۵۲۷) (صحیفه امام/ ج۱۵ /ص۳۳۳)
ان‌شاءالله ماه محرم امسال به‌خاطر رونق بیشتر دسته‌های عزاداری، جلوه دیگری پیدا خواهد کرد و این خیلی زیباست. حتی اگر شما عادت داشتید که در یک محیط محدود، دور هم بنشینید و عزاداری کنید، محرم امسال بروید توی خیابان اشک بریزید و راحت نباشید!
برویم توی خیابان‌ها، برویم توی محوطه‌های باز، برویم توی بیابان‌ها برای حسین (ع) گریه کنیم و مهدیِ حسین (ع) را صدا بزنیم. اگر او بیاید، همه این بلا‌ها ریشه‌کن می‌شود.
پیشنهاد چهارم: هرکاری که می‌توانید برای «غدیر» انجام بدهید
آخرین پیشنهاد بنده هم این است که هرکسی می‌خواهد ماه محرمش پررونق بشود، غدیر را فراموش نکند. برنامه شما برای غدیر چیست؟ یک کاری برای غدیر انجام بدهید. هرکسی هرکاری که می‌تواند برای غدیر انجام بدهد، کم نگذارد. غدیر غریب است که ما از عاشورا‌های خودمان آن نتیجه‌ای که باید را نمی‌گیریم. ما از عاشورا باید به غدیر برسیم.
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
به نظرم پیشنهادهایی مثل جمع شدن در فضای باز و کلا جمع شدن بهتر است با حضور مستقیم خود ایشان همراه باشد که صفای بیشتری داشته باشد، دادن پیشنهاد و در منزل ماندن یا در جایی که در معرض خطر ابتلا نباشند ولی عزاداران باشند خیلی جالب نیست.