4 روش طبیعی برای درمان آکنه

آکنه یک بیماری پوستی شایع است که تقریبا 85 درصد افراد را در برخی از مراحل زندگیشان تحت تاثیر قرار می دهد. علائم شامل جوش هایی مزاحم می شوند که خلاص شدن از آنها می تواند دشوار باشد.

 روش های درمان رایج برای آکنه اغلب با عوارض جانبی مانند تحریک و خشکی پوست همراه هستند.

از این رو، افراد بسیاری جایگزین های طبیعی را برای درمان آکنه مد نظر قرار می دهند. اگرچه درمان های طبیعی بسیاری برای آکنه وجود دارند، از نظر علمی تنها تعداد محدودی ثابت شده است که به بهبود این شرایط کمک می کنند.

روغن درخت چای

روغن درخت چای از برگ های درخت Melaleuca Alternifolia که بومی استرالیا است، استخراج می شود. این ماده به واسطه توانایی خود برای مبارزه با باکتری ها و کاهش التهاب پوست مشهور است. به طور خاص، روغن درخت چای به مبارزه با پروپیونی باکتریوم آکنس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، دو نوع باکتری که موجب بروز جوش ها می شوند، کمک می کند.

نتایج یک مطالعه نشان داد که ژل روغن درخت چای 5% نسبت به دارونما در کاهش ضایعات آکنه تقریبا چهار برابر و در کاهش شدت آکنه تقریبا شش برابر موثرتر بوده است.

در مطالعه ای دیگر، ژل حاوی روغن درخت چای 5% کارایی تقریبا مشابه در کاهش جوش ها را با یک لوسیون حاوی بنزوئیل پراکسید 5%، یک داروی رایج برای آکنه، داشته است.

همچنین، درمان با روغن درخت چای با بروز عوارض جانبی کمتر از جمله خشکی، تحریک و سوزش همراه بود.

باید به این نکته اشاره داشته که روغن درخت چای ماده ای بسیار قوی است و زمانی که به طور مستقیم روی پوست استفاده شود می تواند موجب قرمزی و تحریک آن شود. به همین دلیل، باید ابتدا این روغن را با یک روغن حامل رقیق کرد.

پیش از استفاده از روغن درخت چای ابتدا آن را روی بخش کوچکی از پوست آزمایش کنید زیرا استفاده از آن می تواند بسیار تحریک کننده باشد و هرگز نباید پیش از رقیق شدن روی پوست استفاده شود.

چگونگی استفاده از روغن درخت چای برای آکنه

یک قطره روغن درخت چای را با یک قاشق چایخوری روغن حامل ترکیب کنید.

یک تکه پنبه را در این ترکیب فرو برده و آن را به صورت مستقیم روی جوش ها بمالید.

در صورت تمایل، از یک مرطوب کننده استفاده کنید.

در صورت لزوم، این روند را یک تا دو بار در روز انجام دهید.

روغن های اساسی دیگر

افزون بر روغن درخت چای، بسیاری از روغن های اساسی دیگر که دارای خواص ضد باکتری و ضد التهاب هستند را می توانید برای کمک به بهبود سریع‌تر جوش ها استفاده کنید.

یک بررسی بزرگ علمی نشان داد که روغن های اساسی دارچین، رز، اسطوخودوس، و میخک می توانند با باکتری های مسبب آکنه پروپیونی باکتریوم آکنس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقابله کنند.

رزماری و علف لیمو نیز توانایی خود در مهار پروپیونی باکتریوم آکنس را نشان داده اند.

در یک مطالعه پژوهشگران توانایی های روغن میخک-ریحان، بنزوئیل پراکسید و یک دارونما را در مبارزه با آکنه مقایسه کردند. روغن های 2% و 5% میخک-ریحان نشان دادند که در کاهش جوش ها موثرتر و سریع‌تر از بنزوئیل پراکسید عمل می کنند.

مطالعه ای دیگر نشان داد که ژل حاوی اسید استیک، و روغن های اساسی ریحان شیرین و پرتقال به افزایش 75 درصدی سرعت بهبود جوش ها کمک کرده است.

همانند روغن درخت چای، این روغن های اساسی بسیار غلیظ هستند و در صورت استفاده مستقیم روی پوست می توانند موجب تحریک آن شوند. پیش از استفاده، روغن های اساسی را با یک روغن حامل رقیق کنید و آن را ابتدا روی بخش کوچکی از پوست خود امتحان کنید و استفاده را در صورت بروز تحریک متوقف کنید.

چگونگی استفاده از روغن های اساسی برای آکنه

10 قطره روغن اساسی را با یک اونس (30 میلی لیتر) روغن حامل ترکیب کنید.

یک تکه پنبه را در این ترکیب فرو برده و سپس به صورت مستقیم روی جوش ها بمالید.

در صورت تمایل، از یک مرطوب کننده استفاده کنید.

در صورت لزوم، این روند را یک تا دو بار در روز انجام دهید.

چای سبز

افراد بسیاری برای بهره‌مندی از فواید چای سبز این نوشیدنی را مصرف می کنند اما از آن می توان برای استفاده موضعی روی پوست نیز استفاده کرد.

چای سبز حاوی فلاونوئیدها و تانن ها است که به مبارزه با التهاب و باکتری های مسبب جوش ها کمک می کنند.

همچنین، چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان اپی‌گالوکاتچین-3-گالات است که توانایی خود در مبارزه با التهاب، کاهش تولید سبوم یا چربی پوست و مهار رشد پروپیونی باکتریوم آکنس در افرادی با پوست مستعد ابتلا به آکنه را نشان داده است.  

مطالعات مختلفی نشان داده اند که افراد مبتلا به آکنه پس از استفاده از عصاره چای سبز 2 تا 3% روی پوست خود، کاهش چشمگیر تولید سبوم و جوش ها را تجربه کرده اند.

چگونگی استفاده از چای سبز برای آکنه

چای سبز را برای 3 تا 4 دقیقه در آب جوش قرار دهید.

اجازه دهید چای سرد شود.

آن را با کمک پنبه روی پوست صورت مالیده یا با کمک بطری اسپری روی آن بپاشید.

اجازه دهید برای 10 دقیقه یا یک شب به همان صورت باقی بماند و سپس صورت خود را با آب بشویید.

در صورت لزوم، یک تا دو بار در روز این کار را انجام دهید. شما می توانید چای سبز را برای دو هفته در یخچال نگهداری کنید.

آلوئه ورا

آلوئه ورا یک گیاه گرمسیری با برگی هایی است که ژلی شفاف را تولید می کنند.

زمانی که روی پوست استفاده می شود، ژل آلوئه ورا توانایی خود در کمک به مبارزه با باکتری ها، کاهش التهاب، و تقویت روند بهبود زخم را نشان داده است.

بر همین اساس، آلوئه ورا درمانی محبوب برای انواع مختلفی از شرایط پوستی از جمله سوریازیس، راش ها، بریدگی ها و سوختگی ها است.

مطالعات محدودی درباره توانایی آلوئه ورا در مبارزه با جوش ها وجود دارند اما موارد موجود امیدوارکننده هستند.

آلوئه ورا حاوی لوپئول، اسید سالیسیلیک، نیتروژن اوره، اسید سینامونیک، فنول ها، و گوگرد است که همگی باکتری هایی که ممکن است موجب جوش شوند را مهار می کنند.

در یک مطالعه غلظت های مختلف ژل آلوئه ورا به روغن میخک-ریحان اضافه و خواص ضد آکنه آن ارزیابی شد. پژوهشگران دریافتند که هرچه غلظت آلوئه ورا در لوسیون بیشتر باشد، در کاهش جوش ها موثرتر عمل می کند.

مطالعه ای دیگر نشان داد که استفاده از ژل آلوئه ورا 50% با کرم ترتینوئین به طور قابل توجهی در پاکسازی جوش ها موثرتر از استفاده تنها از کرم ترتینوئین بوده است.

اگرچه ژل آلوئه ورا به تنهایی در درمان جوش ها موثر نبود، اما خواص ضد آکنه روغن میخک-ریحان و کرم ترتینوئین را افزایش داد.

در شرایطی که ژل آلوئه ورا ممکن است به تنهایی نیز به پاکسازی جوش ها کمک کند، اما امکان دارد در ترکیب با درمان ها یا داروهای دیگر کارایی بیشتری داشته باشد.

چگونگی استفاده از ژل آلوئه ورا برای آکنه

ژل را با کمک یک قاشق از برگ آلوئه ورا جدا کنید.

زمانی که درمان دیگر برای آکنه را روی پوست خود استفاده کرده اید، ژل را روی آن اعمال کنید.

شما می توانید ژل را با گزینه های درمان دیگر خود ترکیب کرده و سپس این ترکیب را روی پوست استفاده کنید یا ابتدا درمان های دیگر را روی پوست خود استفاده کرده و سپس ژل آلوئه ورا را روی آن اضافه کنید.

این روند را یک تا دو بار در روز یا به میزان دلخواه انجام دهید.

درمان های بلند مدت آکنه

برخی روش های دیگر درمان آکنه نشان داده اند که در صورت استفاده مداوم و بلند مدت موثر هستند.

اگرچه روش های درمان زیر ممکن است به سرعت موجب از بین رفتن جوش ها نشوند، اما با گذشت زمان می توانند به پیشگیری و درمان آکنه کمک کنند.

مصرف مکمل روی

ماده معدنی روی در بهود زخم نقش دارد و می تواند به کاهش التهاب کمک کند.

از این رو، روی به عنوان یک گزینه درمان برای جوش ها مورد مطالعه قرار گرفته است.

پژوهش ها نشان داده اند که افراد مبتلا به آکنه نسبت به افرادی فاقد آکنه معمولا دارای سطوح پایین روی در خون خود هستند.

مصرف مکمل روی نشان داده است که می تواند به بهبود این شرایط کمک کند. چندین مطالعه نشان داده اند که مصرف 30 تا 45 میلی گرم روی در روز می تواند به طور قابل توجهی جوش ها را کاهش دهد.

در یک مطالعه با حضور 48 شرکت کننده که مکمل روی مصرف می کردند، پس از گذشت هشت هفته، 38 نفر از آنها 80 تا 100 درصد کاهش در جوش ها را تجربه کردند.

بدون در نظر گرفتن نوع مکمل انتخابی، توصیه می شود که بیش از مقدار مصرف توصیه شده 40 میلی گرم در روز از این ماده مصرف نکنید.

مصرف بیش از حد روی ممکن است موجب برخی عوارض جانبی از جمله معده درد و تحریک روده شود.

مصرف مخمر آبجو

یک سویه خاص از مخمر آبجو به نام Saccharomyces cerevisiae Hansen CBS زمانی که به صورت خوراکی مصرف شود به نظر می رسد به کاهش جوش ها کمک می کند.

مخمر آبجو به طور معمول منبع خوبی برای ویتامین های B، کروم، مس، آهن، و روی است. با این وجود، توانایی بهبود جوش ها بیشتر احتمال دارد به واسطه آثار ضد باکتریایی آن باشد.

در یک مطالعه تاثیر مخمر آبجو در برابر یک دارونما طی دوره ای پنج ماهه مقایسه شد.

در بیش از 80 درصد افرادی که مخمر دریافت کرده بودند، جوش ها از بین رفته یا به میزان قابل توجهی بهبود یافته بودند، در شرایطی که تنها 26 درصد افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، بهبود در شرایط خود را تجربه کردند.

مطالعات هیچ گونه عوارض جانبی مرتبط با مصرف مخمر آبجو را گزارش نکرده اند اما افراد کمی گاز خفیف، نفخ، یا سردرد پس مصرف آن را گزارش کرده اند.

مصرف مکمل روغن ماهی

روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا-3 است. مطالعات نشان داده اند که مصرف ائیکوزاپنتائنوئیک اسید (EPA) می تواند به مدیریت تولید چربی، پیشگیری از جوش ها و حفظ هیدراتاسیون کافی کمک کند.

همچنین، سطوح بالای اسیدهای چرب ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید (DHA) نشان داده اند که عوامل منجر به التهاب که ممکن است در نهایت خطر بروز جوش ها را افزایش دهند، کاهش می دهند.

شما می توانید با مصرف گردو، دانه های چیا، پودر بذر کتان، ماهی سالمون، ماهی ساردین و ماهی آنچووی نیز اسیدهای چرب امگا-3 را دریافت کنید.

با این وجود، منابع گیاهی فوق بیشتر حاوی اسید آلفا لینولئیک هستند و میزان ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید در آنها کم یا فاقد این دو اسید چرب هستند.

مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا-3 می تواند به دریافت مقادیر بیشتر از ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید برای درمان بهتر جوش ها کمک کند.

روش های دیگر برای کاهش جوش ها

روش های درمان زیر نیز ممکن است برای پوست های مستعد آکنه مفید باشند:

فندق افسونگر. استفاده موضعی از فندق افسونگر روی پوست توانایی آن در مبارزه با باکتری ها و کاهش التهاب را نشان داده است که می تواند به پیشگیری از جوش ها کمک کند.

سرکه سیب. اسیدهای ارگانیک موجود در سرکه سیب ممکن است به مرگ باکتری های مسبب آکنه و کاهش ظهور جای زخم کمک کند.

محدود کردن مصرف لبنیات. دو مطالعه بزرگ گزارش کردند افرادی که شیر بیشتری مصرف می کنند احتمال بیشتری دارد دارای جوش های بیشتر باشند، اما به پژوهش های بیشتر در این زمینه نیاز است.

ماسک عسل و دارچین. عسل و دارچین دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد باکتری، و ضد التهاب هستند، از این رو ممکن است برای پوست های مستعد آکنه مفید باشند.

کاهش استرس. برخی مطالعات پیوند بین استرس و افزایش شدت آکنه را نشان داده اند. تکنیک های تن‌آرامی و تغییرات سبک زندگی که ممکن است به کاهش سطوح استرس کمک کنند را مد نظر قرار دهید.