افزایش خشونت علیه کادر درمان
پیامدهای پزشک‌ستیزی که در دهه‌های اخیر به آن شاخ و برگ داده شده بود، اکنون بیشتر از گذشته نتایج خود را به نمایش گذاشته است؛ ضرب و شتم پرستاران و پزشکان آن هم این روزها که به دلیل حضور در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا به آنان لقب مدافعان سلامت داده‌اند.
خشونت علیه کادر درمان و ضرب‌وشتم پرستاران در بیمارستان‌های کشور، معضل جدی است که امنیت جانی و روانی کادر درمان را تهدید می‌کند. همراهان بیمار و در بسیاری از موارد خود بیماران، پرستاران را مورد انواع تحقیرها، توهین‌ها و تهدید‌ها قرار می‌دهند.
اگر وزارت بهداشت و ارگان‌های مربوطه در حمایت از کادر درمان مداخله نکنند، مسأله خشونت علیه اعضای کادر درمان بدل به چالش اساسی در نظام بهداشت و سلامت کشور می‌شود. این امر به‌ویژه در زمانی که شیوع ویروس کرونا به مهم‌ترین بحران کشور مبدل شده است، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
پس از انتشار عکس‌های دلخراش محمد ابوترابی متخصص بی‌هوشی و مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) پیرانشهر، که از طرف هفت نفر از همراهان یک بیمار فوت شده، به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، در روز‌های اخیر نیز یک متخصص چشم در بیمارستان شهرستان دنا در یاسوج مورد حمله همراهان بیمار قرار گرفت و از ناحیه دست دچار آسیب جدی شد.
پیش از رسانه‌ای شدن ضرب‌وشتم دکتر ابوترابی، سعید کرمی پرستار بیمارستان امام خمینی کوهدشت نیز به این دلیل که همراهان بیمار را به آرامش دعوت کرده بود از طرف آن‌ها مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
در همان هفته، وحید نصیری معاون حقوقی پارلمانی سازمان نظام پرستاری، از ضرب‌وشتم دو پرستار در مشهد توسط همراهان بیمار خبر داده و گفته بود، «نبود امنیت جانی پرسنل درمانی بیمارستان‌ها مبدل به یک بحران ملی شده. آستانه تحمل پرستاران اندازه‌ای دارد. اگر وزارت بهداشت پول ندارد معوقه‌های ۱۶ ماهه پرستاران را بدهد، حداقل امنیت گروه پرستاری در بیمارستان‌ها را تأمین کند و اگر همین کار را هم نمی‌کند، لااقل از پرستاران مضروب حمایت قانونی یا حداقل دلجویی کند. سازمان نظام پرستاری کشور نیز در گزارش‌های خود گفته، هفته‌ای نیست که دو سه مورد خشونت علیه پرستاران در مراکز درمانی اتفاق نیفتد. بسیاری از این موارد هرگز ثبت و گزارش نمی‌شود.»
این اتفاق‌ها درحالی رخ می‌دهد که پزشکان در ایران همواره از جایگاه اجتماعی بالا و احترام فراوانی برخوردارند، اما چند سالی است که خشونت علیه این قشر رو به فزونی گذاشته به گونه‌ای که دیگر برای مردم شگفتی ایجاد نمی‌کند؛ گویا مردم به شنیدن خبر‌هایی از این دست عادت کرده‌اند.
بسیاری خشونت علیه پزشکان را به خشونت رایج در جامعه گره می‌زنند و معتقدند، این روند در حال تسری و زبانه کشیدن است و جامعه پزشکان نیز از آن در امان نیستند. اما برخی دیگر، خشونت علیه پزشکان را پروژه برنامه‌ریزی شده می‌دانند و حتی برخی از سریال‌های تلویزیون مانند سریال «در حاشیه» با پویش‌هایی که به بهانه مرگ عباس کیارستمی تشکیل شد را در راستای تلاش برای تحقق آن هدف می‌دانند.
خشونت علیه کادر درمان و پزشکان در شرایطی اوج گرفته که عموم مردم ایران در ماه‌های اخیر قدردان زحمات و ایثار فراوان اعضای کادر درمان در مقابله با همه‌گیری بیماری کرونا بوده‌اند و جامعه پزشکان و کادر درمان بیش از ۱۲۰ شهید نثار حفظ سلامت مردم ایران کرده است.
خشونت علیه این قشر از جامعه ضمن اینکه پذیرفتنی نیست، یک آسیب جدی است که نیاز به ریشه‌یابی موشکافانه دارد. مسأله عدم امنیت کادر درمان تنها به ضرب و شتم و کتک خوردن محدود نمی‌شود. کادر درمان و به‌صورت ویژه پرستاران همواره مورد انواع توهین‌ها، تحقیرها و تهدید‌ها از جانب همراهان بیمار قرار می‌گیرند.
اگر وزارت بهداشت و ارگان‌های مربوطه در حمایت از کادر درمان مداخله نکنند، مسأله خشونت علیه اعضای کادر درمان بدل به چالش اساسی در نظام بهداشت و سلامت کشور می‌شود. این امر به‌ویژه در زمانی که شیوع ویروس کرونا به مهم‌ترین بحران کشور مبدل شده است، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
پس از انتشار عکس‌های دلخراش محمد ابوترابی متخصص بی‌هوشی و مراقبت‌های ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) پیرانشهر، که از طرف هفت نفر از همراهان یک بیمار فوت شده، به‌شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، در روز‌های اخیر نیز یک متخصص چشم در بیمارستان شهرستان دنا در یاسوج مورد حمله همراهان بیمار قرار گرفت و از ناحیه دست دچار آسیب جدی شد.
پیش از رسانه‌ای شدن ضرب‌وشتم دکتر ابوترابی، سعید کرمی پرستار بیمارستان امام خمینی کوهدشت نیز به این دلیل که همراهان بیمار را به آرامش دعوت کرده بود از طرف آن‌ها مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
در همان هفته، وحید نصیری معاون حقوقی پارلمانی سازمان نظام پرستاری، از ضرب‌وشتم دو پرستار در مشهد توسط همراهان بیمار خبر داده و گفته بود، «نبود امنیت جانی پرسنل درمانی بیمارستان‌ها مبدل به یک بحران ملی شده. آستانه تحمل پرستاران اندازه‌ای دارد. اگر وزارت بهداشت پول ندارد معوقه‌های ۱۶ ماهه پرستاران را بدهد، حداقل امنیت گروه پرستاری در بیمارستان‌ها را تأمین کند و اگر همین کار را هم نمی‌کند، لااقل از پرستاران مضروب حمایت قانونی یا حداقل دلجویی کند. سازمان نظام پرستاری کشور نیز در گزارش‌های خود گفته، هفته‌ای نیست که دو سه مورد خشونت علیه پرستاران در مراکز درمانی اتفاق نیفتد. بسیاری از این موارد هرگز ثبت و گزارش نمی‌شود.»
این اتفاق‌ها درحالی رخ می‌دهد که پزشکان در ایران همواره از جایگاه اجتماعی بالا و احترام فراوانی برخوردارند، اما چند سالی است که خشونت علیه این قشر رو به فزونی گذاشته به گونه‌ای که دیگر برای مردم شگفتی ایجاد نمی‌کند؛ گویا مردم به شنیدن خبر‌هایی از این دست عادت کرده‌اند.
بسیاری خشونت علیه پزشکان را به خشونت رایج در جامعه گره می‌زنند و معتقدند، این روند در حال تسری و زبانه کشیدن است و جامعه پزشکان نیز از آن در امان نیستند. اما برخی دیگر، خشونت علیه پزشکان را پروژه برنامه‌ریزی شده می‌دانند و حتی برخی از سریال‌های تلویزیون مانند سریال «در حاشیه» با پویش‌هایی که به بهانه مرگ عباس کیارستمی تشکیل شد را در راستای تلاش برای تحقق آن هدف می‌دانند.
خشونت علیه کادر درمان و پزشکان در شرایطی اوج گرفته که عموم مردم ایران در ماه‌های اخیر قدردان زحمات و ایثار فراوان اعضای کادر درمان در مقابله با همه‌گیری بیماری کرونا بوده‌اند و جامعه پزشکان و کادر درمان بیش از ۱۲۰ شهید نثار حفظ سلامت مردم ایران کرده است.
خشونت علیه این قشر از جامعه ضمن اینکه پذیرفتنی نیست، یک آسیب جدی است که نیاز به ریشه‌یابی موشکافانه دارد. مسأله عدم امنیت کادر درمان تنها به ضرب و شتم و کتک خوردن محدود نمی‌شود. کادر درمان و به‌صورت ویژه پرستاران همواره مورد انواع توهین‌ها، تحقیرها و تهدید‌ها از جانب همراهان بیمار قرار می‌گیرند.
منبع: ایرناپلاس
ارسال نظرات
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
عده اي نادان خوب جواب زحمات و از خود كذشتگي هاي اين قشر تحصيلكرده و فداكار رو ميدن!!!!