راهکاری برای رفع مشکلات یک داروی معده
محققان دانشگاه کاشان موفق به تلقیح موفقیت‌آمیز داروی "لانزوپرازول" با پلیمرها از طریق فناوری دی اکسید کربن فوق بحرانی شدند.
تیم تحقیقاتی در دانشگاه کاشان به سرپرستی دکترغلامحسین صدیفیان، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی و با همکاری دکترسیدعلی سجادیان و مهندس آرزو عامری تلاش کردند تا برای اولین‌بار در دنیا با استفاده از فناوری دی‌اکسید کربن فوق بحرانی کار تلقیح این دارو را با موفقیت به انجام رسانند.
دکترصدیفیان در این ارتباط گفت: امروزه داروی لانزوپرازول به منظور کاهش مقدار اسید تولید شده در معده مورد استفاده قرار گرفته و برای بیماری‌هایی نظیر زخم معده و روده، بیماری‌های گوارشی، التهاب مری ساینده و سندروم زولینگر الیسون بکار می‌رود.
وی با بیان اینکه یکی از مشکلات این دارو آن است که حلالیتش در محیط بدن کم بوده و مقدار آن ۰.۰۴۴ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر است، افزود: هدف از انجام این پژوهش، افزایش حلالیت این دارو از طریق نانو ذره کردن و تلقیح همزمان آن در دو پلیمر محلول در آب است.
صدیفیان خاطرنشان کرد: این روش در زمره فناوری‌های سبز محسوب می‌شود که مشکلات روش‌های سنتی و مرسوم نظیر استفاده از حلال‌های سمی و سیستم‌های ناپایدار را در پی نخواهد داشت.
وی با بیان اینکه در این روش، اندازه ذرات دارو از مقیاس چند میکرومتر به حدود ۱۰۰ نانومتر تقلیل یافته، افزود: از جمله مزایای استفاده از این فناوری، علاوه بر انجام عملیات در دمای پایین، می‌توان به کاهش زمان فرایند تلقیح نیز اشاره کرد.
دستگاهی که قادر است این فناوری را به ثمر رساند توسط این تیم ساخته شده و در آزمایشگاه سیالات فوق بحرانی و نانوفناوری موجود بوده و جهت انجام امور تحقیقاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بنا بر اعلام روابط عمومی وزارت علوم، صدیفیان در پایان با تشکر از معاونت پژوهشی دانشگاه کاشان خاطرنشان کرد: نتایج این پژوهش، اخیراً در مجله سیالات فوق بحرانی (The Journal of Supercritical Fluids, IF=۳.۴۸۱) در ۱۹ صفحه برای ماه اکتبر ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.
دکترصدیفیان در این ارتباط گفت: امروزه داروی لانزوپرازول به منظور کاهش مقدار اسید تولید شده در معده مورد استفاده قرار گرفته و برای بیماری‌هایی نظیر زخم معده و روده، بیماری‌های گوارشی، التهاب مری ساینده و سندروم زولینگر الیسون بکار می‌رود.
وی با بیان اینکه یکی از مشکلات این دارو آن است که حلالیتش در محیط بدن کم بوده و مقدار آن ۰.۰۴۴ میلی‌گرم بر میلی‌لیتر است، افزود: هدف از انجام این پژوهش، افزایش حلالیت این دارو از طریق نانو ذره کردن و تلقیح همزمان آن در دو پلیمر محلول در آب است.
صدیفیان خاطرنشان کرد: این روش در زمره فناوری‌های سبز محسوب می‌شود که مشکلات روش‌های سنتی و مرسوم نظیر استفاده از حلال‌های سمی و سیستم‌های ناپایدار را در پی نخواهد داشت.
وی با بیان اینکه در این روش، اندازه ذرات دارو از مقیاس چند میکرومتر به حدود ۱۰۰ نانومتر تقلیل یافته، افزود: از جمله مزایای استفاده از این فناوری، علاوه بر انجام عملیات در دمای پایین، می‌توان به کاهش زمان فرایند تلقیح نیز اشاره کرد.
دستگاهی که قادر است این فناوری را به ثمر رساند توسط این تیم ساخته شده و در آزمایشگاه سیالات فوق بحرانی و نانوفناوری موجود بوده و جهت انجام امور تحقیقاتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بنا بر اعلام روابط عمومی وزارت علوم، صدیفیان در پایان با تشکر از معاونت پژوهشی دانشگاه کاشان خاطرنشان کرد: نتایج این پژوهش، اخیراً در مجله سیالات فوق بحرانی (The Journal of Supercritical Fluids, IF=۳.۴۸۱) در ۱۹ صفحه برای ماه اکتبر ۲۰۲۰ به چاپ رسیده است.
ارسال نظرات