کشف بزرگترین منطقه آتشفشانی روی زمین

جریان مذاب از مرز‌های خارجی هسته زمین در عمق ۳ هزار کیلومتری حدود ۱۲۰ میلیون سال قبل جدا شد و بصورت یک «ابرحباب» با سرعت زیاد به سطح زمین راه یافت. این امر باعث ظاهرشدن منطقه‌ای با تعداد زیادی آتشفشان‌ها شد که در هاوایی و ایسلند نیز مشاهده شده است. در پی آن، حرکت تخته سنگ‌های تکتونیک باعث تخریب قسمت آتشفشانی شد و یک قطعه آن به سمت جنوب حرکت کرد و اکنون در بستر جزیره شمالی بخشی از نیوزیلند است.

این تغییرات با سرعت یکسان در جهت عمودی پخش شد که در جهت افقی چندان محسوس نبود. این اختلاف برای صخره‌های فلات Manihiki در شمال ساموآ و فلات انتونگ جاوا در شمال جزایر سلیمان نیز یکسان بود. تمام آن‌ها قطعاتی از یک منطقه آتشفشانی به اندازه بیش از دو هزار کیلومتر بودند.