وقتی در قفل است، چطور وارد شویم؟!
مجید قناد ـ مجری باسابقه کودک ـ در گفتوگو با ایسنا جملههای بالا را با اطمینان در پاسخ به این سوال مطرح کرد که آیا هنوز هم تمایل به فعالیت در حوزه کودک دارد؟
او درباره برنامههای کودک تلویزیون برای نوروز ۹۹ گفت: از دهه هشتاد به بعد کدام مجری و کدام شعر کودکانه به یادماندنی شده است؟ کودکان رکن اصلی و آیندهسازان جامعه هستند. من در عید نوروز برنامهای ندیدم که برای بچهها خوب و سرگرمکننده باشد؛ در صورتی که الان بچهها تشنه و نیازمند برنامههای خوب هستند.
قناد سپس به خبرنگار ایسنا گفت: «شما به عنوان خبرنگار، مسوولان را به چالش بکشید. دهه شصت و هفتاد ما برنامههای به یادماندنی داشتیم؛ از «علی کوچولو» گرفته تا «محله بروبیا». در صورتی که در آن زمان جنگ هم بود. اما چرا تلویزیون آنقدر استقامت و استمرار داشت؟ الان بچهها را دست کم گرفتهاند. الان هم درگیر نوعی جنگ هستیم. یک ویروس است که مرگ و میر ایجاد میکند اما در آن زمان جنگ خونریزی و خرابی هم داشت. «علی کوچولو» کجا رفت؟ «هادی و هدی» کجا رفت؟ «محله بروبیا» کجا رفت؟
شاید آن زمان آدمهایی که در رأس امور بودند فکر میکردند و دوراندیشی داشتند. همه چیز که پول نمیشود.»
قناد دربارهی علت حضور نداشتن هنرمندان مطرح حوزه کودک در تلویزیون گفت: وارد شدن که کاری ندارد اما وقتی در قفل است چطور وارد شویم؟
میگویند اسپاسر بیاورید. اصلا کودک نباید اسپانسر داشته باشد. اسپانسرها یا اپلیکشینهای موبایلی هستند و یا بانکها که به درد کودک نمیخورند. هر کانالی از تلویزیون را که بزنیم تبلیغ است. باید همانطور که تصمیم گرفتند برای کودک تبلیغ نباشد برنامهریزی شود تا مشارکت و اسپانسر هم نباشد.
او انتخاب برنامههای برتر تلویزیونی در چنین شرایطی را نادرست دانست و عنوان کرد: میگویند فلان برنامه اول شده است. با کدام برنامهها مقایسهاش کردید که اول شد؟ باید چندین برنامه باشد تا بتوان مقایسه کرد. شما اگر دائم یک خوراک به کودک دهید مقایسهای نمیتواند بکند باید بین چندین خوراک بهترین را انتخاب کند. ما اگر خوراک مناسب کودکانمان را تامین کنیم به غذای همسایه چشم نمیدوزند.
این مجری و برنامهساز که سابقهی فعالیت چندین ساله در حوزه کودک دارد، در پایان گفت: هنوز هم میتوان اوضاع را درست کرد. در زمان جنگ موشک میزدند اما مدارس باز بودند و همکاران ما کارشان را انجام میدادند. گاهی سعی شده تا کاری انجام شود اما کمرنگ است. هر کس باید از زیر دستش بپرسد چه کار کردهای؟ باید به فکر و ایده پول داد.