مبتلایان به وسواس فکری چگونه درمان می‌شوند؟

آرش میراب زاده روانپزشک، استاد دانشگاه و معاون آموزشی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در گفت و گو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان،  وسواس فکری-عملی بیان کرد: وسواس فکری-عملی یک اختلال اضطرابی است که به شدت مختل کننده است؛ هرچه این وسواس  افزایش پیدا کند و شدت بگیرد سخت‌تر می‌توان با آن مقابله کرد و فرد بیمار بیشتر از آن رنج خواهد برد.

این استاد دانشگاه درباره علائم بروز وسواس فکری-عملی گفت: فکر کردن به افکار منفی یکی از مهم‌ترین عوامل برای  بروز وسواس فکری-عملی است که فرد توان مقابله با آن را نداشته و گاهی اوقات به انجام کار‌های هیجانی و تکراری می‌پردازد.

افراد وسواسی چه حرکاتی را از خود بروز می‌دهند؟

میراب زاده با اشاره به حرکات افراد وسواسی اظهار کرد: بعضی از افرادی که به وسواس فکری-عملی مبتلا هستند چندین بار در طی روز به شستن ظروف تمیز می‌پردازند و هر چه بیشتر آن را می‌شویند از نظرشان کثیف‌تر می‌شود و دوباره احتیاج به شستن مجدد دارد.

تفکر سحر آمیز چیست؟

این روانپزشک تصریح کرد: در بیماران مبتلا به «وسواس فکری- عملی» یک نوع تفکر سحر آمیز وجود دارد؛  به این معنا که افراد مدام با خود تکرار می‌کنند: «اگر به انجام این کار نپردازم حتما دچار ایراد خواهد شد» یا «اگر این ماهی در فلان اقیانوس غرق شود حتما پدر بنده فوت خواهد شد».

«دارو درمانی» و «روان درمانی» روش های درمان وسواس فکری_ عملی

میراب زاده درباره روش‌های درمان اختلال «وسواس فکری- عملی» گفت: افرادی که از اختلال یا وسواس فکری-عملی رنج می‌برند بهتر است هر چه سریع‌تر به روان پزشک مراجعه کرده و با روش‌های «دارو درمانی» و «روان درمانی» این اختلال وسوسه برانگیز را از خود دور کنند.

این روانپزشک ادامه داد: افراد مبتلا به اختلال یا وسواس فکری_ عملی باید تنها به روانپزشک مراجعه کنند؛ چرا که این افراد تنها با مصرف دارو بهبود می‌یابند و مراجعه آن‌ها به روان شناسان یا مشاوران درمانی کار اشتباهی است.

این استاد دانشگاه و معاون دانشجویی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی افرود: این وسواس  طی پروسه چند ماه بهبود می‌یابد و درمان این اختلال سریع نیست بنابراین نباید انتظار معجزه داشت.

آیا اختلال یا وسواس «فکری- عملی» به طور کامل بهبود می‌یابد؟

میراب زاده در پایان گفت: اختلال یا وسواس «فکری-عملی» بیماری مزمنی است که بعد از مراحل درمانی به مقدار بسیار کمی در فرد باقی می‌ماند و نباید انتظار زیادی از درمان کامل آن اختلال داشته باشیم؛ روانپزشکان با انجام برخی تکنیک‌ها در مراحل درمانی تنها قصد کنترل، کاهش و جلوگیری از افرایش اختلال  یا وسواس «فکری-عملی» را دارند.