کلنجار مازندرانیها با کرونا از زبان پرستار مازنی
موج کرونا در استان مازندران قوت گرفته و در حال حاضر تنها چیزی که میتواند اوضاع را کنترل کند، عدم ترددهای غیر ضروری است. مازندران از جمله استانهایی است که بیمارستان هایش شبانه روز با کرونا کلنجار میرود.
همه گیری ویروس کرونا در چند هفته اخیر در لا به لای تمامی بحثهای علمی و غیر علمی داغ، تر و تازه است. این بیماری تا امروز که در حال نوشتن این گزارش هستم، در حدود ۱۳۰ کشور جهان دیده شده و کشورهایی مثل ایتالیا و ایران بعد از چین ضررهای زیادی را تا کنون متحمل شده اند. با وجود اعلام شرایط اضطراری علی الخصوص در استانهای شمالی کشور، عدهای بی توجه به شیوع گسترده کرونا راهی این مناطق شده و کار را برای بومیان مازنی و گیلکی دشوار کردند.
آنطور که از شواهد میشود فهمید حال و روز گیلان و مازندران چندان تعریفی ندارد. تعداد مبتلایان روز به روز در حال افزایش است و دست کم ۹۰ درصد اینها مدیون مسافران تهرانی است که خوشی دو سه روزه را به سلامت هموطنانشان ترجیح دادند.
آنطور که از شواهد میشود فهمید حال و روز گیلان و مازندران چندان تعریفی ندارد. تعداد مبتلایان روز به روز در حال افزایش است و دست کم ۹۰ درصد اینها مدیون مسافران تهرانی است که خوشی دو سه روزه را به سلامت هموطنانشان ترجیح دادند.
بیمارستانهای مازندران مثل بیمارستانهای قم و گیلان مملو از بیمارانی است که با احساس تنگی نفس و تب به دکتر مراجعه میکنند.بیمارستانهای شلوغ و بدون تختی که کادر درمان و پرسنل را کلافه کرده و عملا دیگر جایی برای بیمار جدید ندارد.
با یکی از پرستاران بیمارستان امام خمینی ساری به گفتگو نشستیم. او میگوید: از حال و روز دیگر بیمارستانهای استان مازندران اطلاع دقیقی ندارم، اما انچه در بیمارستان امام خمینی ساری کمبودش احساس میشود، کمبود تجهیزات کادر درمان است.
پرستار بیمارستان امام خمینی ساری ادامه میدهد: در تهیه و وجود ماسک و گان همیشه دچار کمبود هستیم و معلوم نیست ماسکها و گانهایی که روزانه تولید میشود به کجا میرود. از دیگر ابزاری که تضمین جان کادر درمانی به آن وابسته است، شیلد صورت است که مانع از رسیدن ترشحات سرفه بیماران به صورت پرستاران و ورود به بینی و دهان آنها میشود.
این شخص مطلع میگوید: با توجه به وخامت اوضاع، اما هستند پزشکانی که از حاضر شدن در بستر بیمار خودداری کرده و طفره میروند. البته این دلیل نمیشود که از خوبیهای بی دریغ اکثر پزشکان چشم پوشی کنیم.
این پرستار در خصوص سنگینی فعالیت پرستاران میگوید: پرستاران خواه ناخواه ارتباط تنگاتنگی با بیماران دارند. آنها مسئول رسیدگی به حال بیماران بوده و قطعا بدون تجهیزات کافی، خود نیز در معرض ابتلا به کرونا هستند. متاسفانه چندین نفر از پرستاران بیمارستان امام خمینی به کرونا مبتلا شدند. حجم بیماران به قدری زیاد است که هر چند وقت یکبار بخش جدیدی در این بیمارستان، به آنها اختصاص می یابد.
این شخص آگاه میافزاید: شیوع گسترده این بیماری به دلیل نادیده گرفتن آن توسط مسئولین و مردم بود. باید از همان ابتدا راههای ورود و خروج به استانها را میبستند تا به چنین وضعیتی گرفتار نشویم. هر روز تعداد مبتلایان بیشتر میشود و زمانی نیست که مراجعه کنندهای نداشته باشیم.
پرستار مازندرانی میافزاید: شایعه اجبار دانشگاه علوم پزشکی برای به کارگیری دانشجویان پرستاری و اینترن کذب است. حداقل در بیمارستان امام خمینی چنین اتفاقی نیفتاده است. اما این مطلب را شنیده ام که در برخی استانها کادر درمان، قید کار را زده اند و مرخصی گرفته اند. البته ناگفته نماند که در مازندران تمام مرخصیها لغو شده و فقط کسانی که علائم کرونا داشته باشند میتوانند مرخصی بگیرند.
وی میگوید: فراخوانهایی از طرف دانشگاهها برای جذب دانشجویان به منظور کمک رسانی منتشر شده، ولی اجباری در کار نیست. انتقادی که میتوان به بیمارستانهای مازندران وارد کرد، رسیدگی بیشتر به پزشکان از نظر تجهیزات است. پرستاران متاسفانه به قدری که پزشکان از وسائل مختلف حفاظتی برخودار هستند، بهرهای از این خدمات نمیبرند؛ در صورتی که در شرایط کنونی بار بیشتری را به دوش میکشند.
وی به نمایندگی از پرستاران مازندرانی میگوید: از وزارت صمت درخواست رسیدگی به پرونده احتکارگران ماسک و تجهیزات درمانی داریم، همچنین امید داریم در مورد توزیع اقلام از گروههای داوطلب کمک بگیرند. اگر پرسنل بیمارستان خودشان در معرض بیماری قرار بگیرند پس چه کسی برای نابودی و ریشه کن شدن این بیماری پیش قدم میشود؟
این منبع مطلع در پایان گفت: انتظار داریم بیشتر برای ضدعفونی بیمارستان ها دقت به خرج بدهند. تمامی کادر و پرسنل ناقل بیماری هستند؛ چرا که به هیچ وجه بهداشت فردی در بیمارستان رعایت نمی شود. ارتباط با بیماران کرونا راحت بوده و محیطی برای ایزوله کردن وجود ندارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر تلاش زیادی برای برقراری تماس با رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران کردیم؛ اما متاسفانه بی پاسخ ماند. به هرحال باید روشن بشود که چه کسی مرجع اصلی رسیدگی به این امور است.
منبع: شبکه خبر دانشجو
ارسال نظرات