پیشنهاد چند موسیقی خاطره انگیز در آستانه بهار

 بهار در موسیقی ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و در طول تاریخ موسیقی ایران، قطعه‌هایی داریم که مضمون اصلی آن، بهار و ویژگی‌های آن است. برخی از این قطعه‌ها، مانند «بوی عیدی» فرهاد مهراد،حتی فراتر از بهاریه و به شناسه این فصل تبدیل شده‌اند. در این مطلب، سه قطعه بهاری برجسته را در آستانه نوروز، مرور می‌کنیم.
بهار دلنشین
بعید است کسی «بهار دلنشین» غلامحسین بنان را نشنیده باشد. تصنیفی که با «تا بهار دلنشین آمده سوی چمن/ ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن/ چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر/ تا که گلباران شود کلبه ویران من» این تصنیف با شعر بیژن ترقی و آهنگ سازی روح‌ا... خالقی در دهه 30 شمسی، توسط ارکستر گل‌ها اجرا شد. این تصنیف سال‌ها بعد توسط سالار عقیلی و علی زند‌وکیلی بازخوانی شد اما همچنان از ورژن اصلی آن استقبال می‌شود.
بهار دلکش
درویش خان یکی از پرچم داران آهنگ سازی و موسیقی سنتی ایران است. در حالی که برخی این تصنیف را متعلق به عارف قزوینی می‌دانند اما روح‌ا... خالقی در کتاب «سرگذشت موسیقی ایران» این تصنیف را متعلق به درویش خان دانسته است. فرامرز پایور نیز در کتاب «ردیف آوازی و تصنیف‌های قدیمی» حرف خالقی را تایید کرده و شاعر آن را ملک‌الشعرا بهار نام‌برده است. معروف‌ترین تصنیف «بهار دلکش» را استاد محمدرضا شجریان خوانده است.
بهار می‌آمد
محمد نوری را اغلب باصدای پرصلابت و آثار حماسی‌اش می‌شناسیم اما این خواننده در میان آثار خود، قطعه‌های لطیفی دارد که الحق شنیدنی‌ هستند. قطعه «بهار می‌آمد» یکی از آثار ارزشمند بهاریه پاپ است که حدود 23 سال پیش به آهنگ سازی محمد سریر و خوانندگی محمد نوری متولد شد. «بهار می‌آمد» از قطعات آلبوم «جاودانه با عشق» است که در سال 76 منتشر شد و نسبت به دیگر قطعه‌های معرفی شده، از آن غافل مانده‌ایم.