از حضور زنان در راهپیمایی های انقلاب تا کمپینهای ضدحجاب امروزی
زن ریحانه است و تندی و تندخویی را از هیچکس بر نمیتابد و تحمل نمیکند و پاییز شکوفههای سرخ لبخندش که امید اهل خانه است، زمانی فرا میرسد که خطر نگاهی ناپاک و دستی آلوده را متوجه خود لمس کند.
فاصله حس امنیت و شادابی زنان تا پژمردگی و دلآشوبی آنها تنها به اندازه گرفتن هویت مستقلی است که با تکاپو و تلاش در مسیر صحیح برای زندگی پرهیاهو و پراسترس خود دنبال میکند.
روزها و شبهای زندگی زنان پیش از پیروزی انقلاب در انبوه استرس و اضطرابی میگذشت که عوامل رژیم منحوس پهلوی با نگرش و دیدگاه ابزارگونه خود به زنان برای آنها رقم زده بودند. دقایق و ساعتهای شب و روز زنان و دختران مثل روزگار زندانیانی میگذشت که هیچگونه اختیاری از خود نداشتند و از کوچکترین حقوق انسانی خویش هم محروم بودند.
اغلب شاهان، وابستگان، نزدیکان و درباریان وی در رژیم پهلوی به فکر عیش و نوش و خوش گذرانیهای پوچ و آلوده به گناهی بودند که سواستفادههای جنسی از زنان را نیز به صورت حقی مسلم برای خود برمیشمردند و هیچکس هم حق هیچ گونه اعتراضی نداشت.
شرایط خفقان و ذلت باری که زنان پیش از انقلاب با آن مواجه بودند، یکی از ننگینترین دورههای سلنطنت طلبان در ایران شناخته میشود و همه این سوءاستفادهها و محدودیتها نارضایتی همه زنان با پوششها و حجابهای مختلف را به دنبال داشت.
از آن زن محجبهای که همیشه چادر به سر داشت گرفته تا زنانی که به نوعی متفاوتتر از زنان محجبه در سطح جامعه آن روز ظاهر میشدند گرفته تا دختران محصل و دانشآموز همه و همه خواهان برچیده شدن بساط سلطه طلبی و به دور از اخلاق پهلویها بودند.
یکدل شدن زنان پیش از انقلاب برای برچیده شدن بساط ولنگاری پهلویها!
تماشا و مرور اندک تصاویری که از حضور زنان در تظاهرات و راهپیماییهای پیش از انقلاب به یادگار مانده، بیانگر آزادی خواهی زنان آزاد اندیشی است که از ولنگاری و بیحیایی سران پهلوی به ستوه آمده بودند. نه کسی برای آنها مثل مسیح علینژاد از آن طرف دنیا در شبکههای اجتماعی و فضای مجازی کمپین تشکیل داده بود و نه تحمل اذیت و آزارهای عوامل نکبت بار پهلویها را داشتند.
زنان و دختران بیشماری با یکدیگر در کنار مردان انقلابی در شلوغی خیابانهای پایتخت در زمستان سال ۱۳۵۷ قد علم کردند و برای تحقق حقوق انسانیشان از حق تحصیل و اشتغال گرفته تا رفت و آمد و تردد امن در جامعه به میدان مبارزه با رژیم پهلوی قدم گذاشتند.
خشم و اضطراب سران کشورهای سلطهای که امروزه با گذشت ۴ دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، چهره خبیث خود را با دورویی و وعده وعیدهای پوچ بزک دوزک میکنند، از همین حجابی است که خود زنان در بهمن ماه سال ۱۳۵۷ خود را مقید به رعایت آن میدانستند.
مبارزه با حجاب اسلامی زنان مسلمان و برداشتن آن از سر زنان از نخستین اهداف شومی است که دشمنان انقلاب اسلامی در این ۴۰ سال برای تحقق آن از هیچ تلاشی فروگذار نکردهاند و هزینههای بسیاری هنگفتی را به آن اختصاص دادهاند. جبهه اصلی که دشمنان عملیات اصلی خود را در آن طراحی و اجرا میکنند، فضای مجازی و بستر شبکههای اجتماعی است که اغلب افراد امروزه با آن سر و کار دارند.
کمپینهای مجازی، تجمعات، راه اندازی صفحات ضد اخلاقی و مستهجن، ترویج فساد و بی بند و باری در شبکههای اجتماعی مختلف در فضای مجازی و تشویق و ترغیب زنان به دست کشیدن از حجاب به بهانه ایجاد محدودیت، همه و همه تنها بخشی از تلاش شبانه روزی دشمنان انقلاب اسلامی برای تحقق خیال خامی است که درباره براندازی نظام جمهوری اسلامی در سر دارند.
رفتار ضد انسانی و غیر اخلاقی پهلویها، جامعه ایران را به ستوه آورده بود
رفتارهای غیرمنطقی و غیراخلاقی شاه، فرزندان و بردار و خواهرهای وی، امنیت اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و فرهنگی مردم ایران و به ویژه زنان را مخدوش کرده بود و این موضوع موجب ایجاد یک نفرت عمومی از این خانواده شده و سرانجام به سقوط و زوال آنها منجر شد.
موسی حقانی پژوهشگر تاریخ انقلاب اسلامی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: در جریان تظاهرات پیش از پیروزی انقلاب اسلامی زنان و دختران کشور با ظواهر و عقاید مختلف حضور داشتند و یک دل و یک صدا خواهان سرنگونی رزیم پهلوی بودند.
وی در ادامه تصریح کرد: نه تنها زنان محجبه بلکه زنانی هم که ظاهر حجاب و پوشش آنها با زنان محجبه متفاوت بود، در راهپیمایی مردم علیه خاندان پهلوی به خیابانها میآمدند و فریاد «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» را برای رهایی از چنگال هوسآلود شاهان و درباریان وی سر میدادند.
این پژوهشگر تاریخی اضافه کرد: رفتار پهلویها با مردم ایران و به ویژه رفتارهای غیرانسانی و دور از شان و شخصیت زنان و دختران، جامعه ایران را به ستوه آورده بود و اعتراض مکرر آنها را تا سقوط خاندان پهلوی به دنبال داشت و این موضوع هم در دوره پهلوی اول و هم در دوره پهلوی دوم وجود داشت.
حقانی تاکید کرد: تضییع حقوق زنان و سوء استفاده از آنها مثل سایر مردمی که مورد استثمار قرار میگرفتند و همچنین عدم رعایت آزادیهای مرسوم و رایج و تعارض رفتار شاهان و درباریان با فرهنگ دینی و ملی ایران، پای زنها را نیز به اعتراضات و تظاهرات خیابانی باز و آنها را با سایر مردم همدل کرد.
وی همچنین افزود: اغلب زنان در دوره پهلوی بنا بر شرایطی که برای جامعه ایجاد شده بود مجبور به انتخاب پوششی مغایر با ارزشهای اسلامی_ایرانی خود شده و تحت فشار بودند و هویت دینی و مذهبی خود را در معرض خطر میدیدند و نفوذ گسترده غربیها و شاهان غرب گرا نیز کاملاً مشهود بود.
این پژوهشگر تاریخی تصریح کرد: اجرای یک تئاتر خیابانی توسط عوامل شاهنشاهی در شیراز که حاوی صحنههای مستهجن، زننده و غیراخلاقی بود، اعتراضات مردم و به ویژه زنان و دختران با پوشش مختلف حجاب را به دنبال داشت و همه این مسائل گواه تلاش زنان ایرانی در جهت بازپس گیری حرمت به غارت رفته شخصیت زنان در نگاه عوامل رژیم منحوس پهلوی بود.
حقانی تاکید کرد: رفتارهای غیرمنطقی و غیراخلاقی شاه، فرزندان و بردار و خواهرهای وی، امنیت اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و فرهنگی مردم ایران و به ویژه زنان را مخدوش کرده بود و این موضوع موجب ایجاد یک نفرت عمومی از این خانواده شده و سرانجام به سقوط و زوال آنها منجر شد.
وی همچنین اظهار کرد: روحانیت از دیرباز ملجأ و پناهگاه مردم ایران به شمار میرفت و در راس انقلاب اسلامی نیز یک مرجع دینی و یک روحانی وارسته قرار داشت و همین امر موجب شد تا مردم گرایش بیشتری به داشتن جامعهای سلامی و معنوی پیدا کنند و زنان نیز در جنبشهای انقلابی تغییر روند جامعه نقشی مهم و ماندگار ایفا کردند.
برخی از خودفروختههای وطن فروش طی تمام این سالها خود را برای تضعیف انقلاب اسلامی و کمرنگ شدن و به حاشیه بردن اسلام به آب و آتش زده و کمپینهای متعددی را در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی که مدیریت آنها بر عهده سردمداران کفر وسلطه طلبی است، بر ضد حجاب اسلامی به راه انداختهاند.
نگاهی گذرا به صفحات مجازی نشانگر تلاش بی وقفه دشمن تا بن دندان مسلحی است که در شبکههای اجتماعی برای مردم و عموم مخاطبان خود به قهرمانپروری دروغین و ارائه چهرهای بزک شده از این قهرمانهای دروغین میپردازد.
پیروزی انقلاب اسلامی بهای سنگینی را دربرداشته و همچنین نباید فراموش کرد که زنان و دختران ایرانی برای رهایی از دستها و نگههای هوسآلود خود را به تظاهرات ضدشاهنشاهی میرساندند. زنان و دختران ایرانی هرگز عفاف و حیای خود را مایه دشمن شاد کنی این مرز و بوم قرار نخواهند داد. تعداد محدود و انگشت شماری از زنان و دخترانی هم که خود را پیرو فعالان کوته فکر و وطن فروشی چون مسیح علینژاد میدانند هم در خواب غفلتی به سر میبرند که ای کاش بیدار شوند.
منبع: خبرنگاران جوان
از سال 1320 جو دانشگاه ها چپ مارکسیستی بود و همه مبارز علیه شاه.
روشنفکر های اون زمان مثل الان لیبرال نبودند که دنبال مهره ی امریکا باشند
زیاده روی و اجبار قابل قبول نیست از هر جهتی