صفحه نخست

دیگه چه خبر

فرهنگ و هنر

خانواده و جامعه

چند رسانه ای

صفحات داخلی

۰۶ آذر ۱۳۹۸ - ۱۴:۰۳

پاسخ به ثبت اختراعات کودک نابغه: ولش کنید، بگذارید بچگی کند!

شعر و رمان تا فیزیک کوانتوم و علم رباتیک در یک کودک ۱۰ ساله کرمانشاهی جمع شده است. «امیرحسین آهی» کسی است که به عنوان کودک نخبه بسیجی از او تقدیر شده و ایده‌های خلاقانه‌ای دارد که اساتید برجسته دانشگاه هم آن‌ها را تایید و تحسین کرده‌اند.
کد خبر: ۱۱۵۵۳
تعداد نظرات: ۳۴ نظر
«امیر حسین آهی» کودک ۱۰ ساله کرمانشاهی است که از هوش سرشار و نبوغ خاصی بردارخودار بوده و علی‌رغم سن کم و کمبود بسیاری از امکانات، با اتکا به استعداد خارق‌العاده و حمایت‌های خانواده‌اش، توانسته معلومات بسیاری را فرا بگیرد و به یاری ذهن خلاق‌اش دست به ابداعات چشمگیری بزند.

امیرحسین، نظریات و ایده‌های جالبی بویژه در حوزه علم فیزیک دارد و به شدت به این رشته علاقه‌مند است؛ او دنیا را از دریچه خاصی می‌نگرد و دقت فراوانی نسبت به اتفاقات و وقایع پیرامون‌اش دارد و با ادبیاتی قوی و دلنشین صحبت می‌کند که می‌تواند برای همگان جذاب باشد.
 
 
این کودک خلاق و مبتکر، نوآوری‌های جالبی هم دارد. او توانسته یک ربات امدادگر و یک دستگاه پرتونگار لیزی که توانایی ضعیف کردن ویروس‌ها را دارد، بسازد.

سرودن شعر نو که بسیاری از آن‌ها در مطبوعات چاپ شده، نوشتن یک داستان بلند که به گفته پدرش یک فصل آن هم به اتمام رسیده، بخشی از استعداد شگرف این کودک کرمانشاهی است.

امیرحسین در جشنواره ملی ابوریحان هم حائز رتبه برتر شده و تقدیرنامه‌های بسیار زیادی در زمینه فیزیک و ادبیات گرفته است و اخیراً هم به عنوان کودک نخبه بسیجی توسط مشاور علمی و فناوری فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از او در دانشگاه رازی تقدیر شد.
 در زیر گفت و گوی فارس با امیرحسین آهی و پدر و مادرش را می خوانید:


* به عنوان اولین سؤال می‌خواهم بپرسم چه زمان شما متوجه استعداد خاص امیرحسین شدید؟

پدر امیرحسین: در سن ۴-۵ سالگی متوجه شدیم امیرحسین در خلوت با خودش حرف‌هایی می‌زند؛ ما آن حرف‌ها را نوشتیم و به آقای «حساس» در روزنامه باختر نشان دادیم که موجب شگفتی ایشان شد و گفتتند، این شعر‌ها سبک دارد و محال است یک بچه این اشعار را گفته باشد. ایشان بعداً اشعار امیر را در روزنامه به چاپ رساند.

بعد از آن امیرحسین شروع به داستان‌نویسی کرد. داستان‌هایی که به طرز باورنکردنی دارای ادبیاتی خاص و پخته بود. برای ما همیشه جای سؤال بود که او چطور می‌تواند اینقدر خوب با کلمات بازی کند.

* داستان‌هایش چاپ شده؟

پدر امیرحسین: نه، او داستان‌ها و شعر‌های بسیار زیادی گفته که من و مادرش همه آن‌ها را تایپ کرده‌ایم، ولی هنوز به غیر از چند مورد که در روزنامه‌های محلی چاپ شده در جای دیگری کار نشده‌اند.

 چطور امیر حسین وارد کار‌های علمی شد؟

پدر امیرحسین: در واقع نقطه عطف و تولد امیرحسین زمانی بود که یکی از آشنایان یک کیت ربات به او هدیه داد و بعد از ساخت آن ربات، امیرحسین به طرز عجیبی متحول شد و شروع کرد به ساخت ربات و ارائه طرح و ایده در این مورد. ما ساخته‌های امیرحسین را به آموزش و پرورش بردیم آن‌ها خوششان آمد و برایش نمایشگاهی برگزار کردند که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد.

امیر حسین در یک نمایشگاه، دستگاه لیزری را دید و تصمیم گرفت مشابه آن را بسازد و ساخت؛ آن دستگاه یک کاربرد داشت، ولی دستگاه لیزر ساخت امیرحسین دو کاربرد دارد.

 امیر حسین در مورد این دستگاه لیزر برایمان بگو!

امیرحسین: شما با دستگاه من می‌توانید شکست نور را ببینید و می‌توانید ببیند برای هر طیف رنگی که در مقابل نور این لیزر قرار می‌گیرد چه اتفاقی می‌افتد؛ چون به خاطر طول موج و امواج مختلف تغییرات طیف‌های رنگ مختلف هم متفاوت خواهد بود. کارکرد دیگر این دستگاه بیوشیمی بود که می‌توان بوسیله لیزر میکروب‌ها را ضعیف کرد و یا کشت؛ این دستگاه در تولید سرم نیز کاربرد دارد.


 این دستگاه، ثبت اختراع شد؟


پدر امیر حسین: متأسفانه هیچکدام از اختراعات امیرحسین ثبت نشده و این کار هزینه‌های زیادی در بر دارد. ما هر جا می‌رویم فقط یک حرف می‌شنویم «ولش کنید، بگذارید بچگی کند».

سؤال من این است مگر ما چند نفر مثل امیرحسین در این شهر داریم؟ یعنی ما با دست خودمان فرصت‌ها و استعداد‌ها را نابود کنیم؟
 
 

 اینکه دستاوردی اختراع محسوب شود (یعنی از قبل نبوده باشد) یک بحث است و ثبت آن بحثی دیگر؛ آیا کارشناس یا مرجعی آمده که بگوید این ساخته امیرحسین یک اختراع محسوب می‌شود؟

پدر امیرحسین: بله، بعضی از افراد دانشگاهی اصرار دارند که باید دستاورد‌های امیرحسین را به عنوان اختراع ثبت کرد. امیرحسین امسال در جشنواره جابر بن حیان برگزیده کشوری شد و تاکنون بار‌ها در جشنواره‌های استانی مقام کسب کرده است.

پدر امیرحسین: چیز‌های بسیار زیادی ساخته است مثل: دستگاه شبیه‌ساز زلزله، دستگاه تشخیص انحراف نور، پرتونگار لیزری، دستگاه ترکیب نور، ربات‌های مسیریاب و آتش‌نشان و....


 امیرحسین چه طرح‌ها و ایده‌های دیگری دارد؟


پدر امیرحسین: طرح‌ها و ایده‌های زیادی دارد و مدام در حال ایده‌پردازی است. امیرحسین یک ایده بسیار خوب دارد که دارد روی آن کار می‌کند، ولی به توصیه بعضی از افراد در حال حاضر نمی‌توانم در باره‌اش توضیح دهم و قرار شده این موضوع را با افراد متخصص از کشور «کره جنوبی» مطرح کنیم.

مادر امیرحسین: امیر حسین از کلاس اول معادلات و فرمول‌های طولانی را حل می‌کرد و تنها پیشنهاد معلمان این بود که او را در مدرسه تیزهوشان بگذاریم و درسش را از کلاس ششم شروع کند؛ متأسفانه آن‌ها هیچ پیشنهاد بهتری برای استفاده از استعداد امیرحسین نداشتند.


 امیرحسین تو در مدرسه چالش خاصی نداری؟


امیرحسین: متأسفانه من مقداری از مدرسه زده شده‌ام، چون من تقریبا تمام مطالبی که در سر کلاس‌ها مطرح می‌شود را بلدم و این حوصله ام را سر می‌برد؛ گاهی اوقات برای اینکه به من خوش بگذرد، مطالبی را که بلدم در کلاس برای بچه‌ها توضیح می‌دهم؛ ولی متأسفانه فقط تعداد کمی از دانش‌آموزان به حرف‌هایم گوش می‌دهند و متوجه صحبت‌های من نمی‌شوند. من این کار را می‌کنم، چون حضرت علی (ع) می‌فرماید: زکات علم، یاد دادن آن است.

 با این وضعیت احساس می‌شود فرزند شما باید تحصیلاتش را به طریق دیگری ادامه بدهد!

پدر امیرحسین: در کرمانشاه این مسیر بسته است؛ ما هر جا رفتیم به بن بست رسیدیم و به بهانه‌های مختلف ما را رد کردند. نهایت حمایتشان در حد یک «ماشاء‌الله» و «آفرین» گفتن بوده؛ ما به این چیز‌ها احتیاج نداریم. حتی کمک مالی هم نمی‌خواهیم.


توقع اصلی شما چیست؟


پدر امیرحسین: من نمی‌توانم امیرحسین را آموزش دهم، توانش را ندارم؛ او سؤالاتی می‌پرسد که من به سختی می‌توانم پاسخ آن را بیابم و این یعنی امیرحسین بیش از هر چیز به یک استاد نیاز دارد.

 شما در این خصوص با دانشگاه‌ها ارتباط برقرار کرده‌اید؟

پدر امیرحسین: ما با دانشگاه رازی، دانشگاه صنعتی و جهاد دانشگاهی ارتباط برقرار کردیم؛ در یکی از این دانشگاه‌ها گفتند که او بیشتر از یک دانشجوی فوق‌لیسانس بلد است و ما چیزی نداریم که به او یاد بدهیم.

مادر امیرحسین: امیرحسین در جشنواره استانی سال قبل «جابر‌بن‌حیان» استان کرمانشاه و جشنواره هویت کودکان ایرانی در یزد مقام کسب کرد؛ سال قبل نگذاشتند امیرحسین به علت سن کم‌اش در جشنواره جابر بن حیان کشوری شرکت کند، ولی امسال با پیگیری‌ها و رایزنی‌های آقای یزدان‌پناه (مدیرکل آموزش و پرورش استان کرمانشاه) توانست در این جشنواره کشوری شرکت کند و به خاطر ساخت ربات کاوشگر برگزیده جشنواره شد.


امیرحسین در مورد این ربات کاوشگر برایمان توضیح بده.


امیر حسین: این ربات می‌تواند در زیر آوار حرکت کند و به مصدومان کمک‌های اولیه برساند. این ربات مجهز به یک سنسور است که در تاریکی تمام چراغ‌هایش روشن می‌شود و دوربین و سنسور صوتی دوطرفه دارد و در حال اضافه کردن امکان برقراری ارتباط بین مصدوم و امدادگران، به این ربات هستم.


امیرحسین می‌خواهی چکاره شوی؟


امیرحسین: برایم فرقی ندارد؛ نه پول برایم مهم است و نه شهرت، فقط دوست دارم کاری بکنم که به درد مردم بخورد.

به نظر تو بهترین کاری که می‌توانی انجام دهی که به درد مردم بخورد، چیست؟

امیرحسین: می‌خواهم یک فیزیکدان شوم که بتوانم دستگاه‌های مختلف پزشکی بسازم و فن‌آوری‌هایی مثل ساخت ماهواره‌ها را کسب کنم که بتوانم با توجه به زیاد شدن جمعیت و افزایش جنگ‌ها، یک سیاره دیگری برای زندگی کردن انسان‌ها پیدا کنم.


 تو پهپاد هم ساخته‌ای؟


امیرحسین: بله یک پهپاد ساخته‌ام که سرعتی است و جزو پهپاد‌های تیغه‌ای است. پهپاد دیگری در دست ساخت دارم که در نوع خود در جهان کمیاب است و از سفره‌ماهی الگو گرفته‌ام؛ این پهپاد قدرتی است و دو موتور دارد و برای فیلمبرداری از محل اتفاقات و حوادث مناسب است.


 امیرحسین چه چیز‌هایی دیگری ساخته است؟


پدر امیرحسین: چیز‌های بسیار زیادی ساخته است مثل: دستگاه شبیه‌ساز زلزله، دستگاه تشخیص انحراف نور، پرتونگار لیزری، دستگاه ترکیب نور، ربات‌های مسیریاب و آتش‌نشان و....

پدر امیرحسین: ما با دانشگاه رازی، دانشگاه صنعتی و جهاد دانشگاهی ارتباط برقرار کردیم؛ در یکی از این دانشگاه‌ها گفتند که او بیشتر از یک دانشجوی فوق‌لیسانس بلد است و ما چیزی نداریم که به او یاد بدهیم.

 شما (پدر امیرحسین) چقدر به او در ساخت این دستگاه‌ها کمک می‌کنید؟

پدر امیر حسین: امیر حسن ایده می‌دهد و من مجبورم بروم هزینه و تحقیق کنم و جواب سؤالاتش را پیدا کنم؛ من ابتدا کمکی به او نمی‌کنم، ولی در ادامه کار‌ها برای حفظ سلامتی‌اش کار‌های سخت و خطرناک مثل دریل‌کاری یا کار‌هایی که با برق مستقیم سروکار دارد را خودم انجام می‌دهم.

 نهاد‌هایی مثل بنیاد نخبگان و کانون پرورش فکری با شما همکاری می‌کنند؟

مادر امیر حسین: در گذشته با کانون پرورش فکری در زمینه شعر و داستان ارتباط داشتیم، ولی در حال حاضر با عوض شدن کارمند مربوطه، هیچ ارتباطی نداریم! امیر حسین را بنیاد نخبگان هم بردیم، ولی آن‌ها هم با ما همکاری نکردند.

به عنوان سؤال پایانی، راهکار و توقع اصلی شما در رابطه با استعداد‌هایی مثل امیرحسین چیست؟

پدر امیرحسین: من توقع دارم در کرمانشاه جایی باشد که بچه‌های با استعداد را پرورش دهد و افکارشان را پردازش کند و از آن‌ها حمایت و به درستی هدایتشان کند؛ در مورد امیرحسین تنها توقعم این است که یک کسی باشد که به خوبی او را آموزش دهد.
منبع: فارس / کد خبر: ۱۳۹۸۰۹۰۵۰۰۰۲۱۵
ارسال نظرات
انتشار نظرات حاوی توهین، افترا و نوشته شده با حروف (فینگلیش) ممکن نیست.
نظرات مخاطبان
انتشار یافته: ۳۴
در انتظار بررسی: ۰
ناشناس
|
|
۰۰:۱۳ - ۱۴۰۱/۰۶/۰۱
نظرات رو خوندم .متاسفم برای بعضی از غرض ورزیها و حسادتهای بعضی از هموطنان .کو غیرت ایرانیان.بجای اینکه بچه های میهن رو تشویق و حمایت کنید چرا توهین و تحقیر .پس کو انسانیت
ناشناس
|
|
۲۱:۳۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۲۱
یه چیز جالب هست که تمام نخبه هایی که بوده شاعر و داستان نویسند . تفکر ما اینه ولی واقعا جی می کنه ؟ شعر یه توپ دارم قلقلیه رو می نویسه

بعد هم جوری که میگن در حد یه دانشجو فوق لیسانس بلده همینو ازش بپرسی فرق خازن و سلف چیه جا میزنه

من خودم در هشتمین جشنواره جابربن حیان حضور داشتم و میگم چنان طرح هایی وجود داشته که 100 برابر از این قوی تر بوده . این هم نهایتش یه مدار نوریاب ساده که توی 5 مین جلسه کلاس رباتیک یاد میدن و با چنتا کیت یه ربات مسخره ساخته بود . اگه قرار باشه ربات این پسر رو رتبه بندی کنم در بین همنوعان خودش رتبه دهم رو میگیره . هونجا یکی که یادم نمیاد کی بود یه طرح ساخته بود (خودش نه کیت) که بطور کامل کار های تشخیص رنگ رو انجام می داد و روی ال سی دی می برد . حداقل ایشون خودش ساخته بود و یا یکی دیگه اضطراب سنج ساخته بود و ...

من واقعا برام جالبه که افرادی مثل امیر حسین چطور توی خبرنگاری ها معروف میشن در حالی که افرادی هستند 100 برابر بهتر از امیر حسین ولی جز خانوادش و خداش هیچکس نمیشناسش .

شاید بگید من هم تحت تاثیر قرار گرفتم و الکی اینجور میگم ولی من خودم این پسر رو توی جشنواره دیدم . خوب اگه از کره جنوبی درخواست داره چرا تا الان ثبت نشده . معلومه که چرا . 1 : طرح بحدی نبوده که ثبت بشه 2 : اگر هم بخاد ثبت بشه این امیرحسین نمیتونه از طرحش دفاع کنه. مگ نمی گفتید که ایشون در حد فوق لیسانس بلده . پس چرا نمیتونه حتی از دست ساخته مسخره خودش دفاع کنه . پدرش میگن که همکاری نکردند . ولی من خودم میشناسم کسی رو توی همین سن اختراع ثبت کرده . پس الکی گول این اخبارو نخورید اینا از دم چرندیاته و بهتر از ایشون هم خیلی هست ...
توی همین سن و شایدم فقیر تر
ناشناس
|
|
۱۵:۱۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۸
در کشوری که تعهد ارزش داره نه تخصص همین می شود. باید این کودک را به کشورهای کافر فرستاد تا استعدادهایش شکوفا شود.
ناشناس
|
|
۰۶:۵۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۷
این خانواده رو چند سال دیگه توی آمریکا یا کانادا خواهید دید . . . . اونجا بهش بها میدن و روش سرمایه گذاری میکنن
ابراهیم
|
|
۲۲:۵۴ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
امیرحسین هاروکشوروبعضیامیخوان چیکارپول بسته معیشتی روبدین تمام شب واریزیارانه که میگفتن شب مصیبت هست برامون حالادیگه خدابخیرکنه چه عذابی میخوان بکشنداقایون
حمیدرضا م
|
|
۲۱:۰۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
یک مشت خائن وطنفروش دارند استعدادهای بچه های کشورو از بین میبرند در صورتیکه باید از این نوابغ حمایت همه جانیه شود.
ناشناس
|
|
۲۰:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
بازم یک بچه رو نخبه کردین! طراحی ماشین های شرکت های بنز و بی.ام.و. و غنی سازی در زیرزمین خانه خودشون یادتون نره....
آقا من نه شما، بچه 10 ساله که با پدر و مادر کم سواد بزرگ شده و قطعا سواد آنچنانی برای تحقیق و پژوهش ندارد چگونه می تواند وسایلی بسازد که کاملا علم محور و تکنولوژی لازمند. آخه پهپاد؟! شبیه ساز زلزله؟ پرتونگار لیزر؟
مردم رو چی فرض می کنید با این خبرها...
واقعا بذارید بچگیشو بکنه، رسوای عالمش نکنید که وقتی بزرگ شد به خاطر بی آبرو شدنش توسط پدر و مادر و خبرنگارهای تعطیل تر از اونها نتونه جلوی همسن و سالهاش سرشو بلند کنه...
ناشناس
|
|
۲۰:۴۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
دوست عزیز... بسیاری از کارهایی که این دوست کوچولومون انجام داده یا قبلا انجام شدن و یا نمونه مشابه شون وجود داره... هوش سرشار ایشون باید در راستای بهینه تری راهنمایی بشه، مطمئنا در کرمانشاه و یا حداقل تهران میتوانید از اساتید فن بهره بگیرید که انرژی ایشون صرف کارهای تکراری نشود...
ناشناس
|
|
۲۰:۳۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
حرف کاملا درستی زدن که گفتن ولش کنید و بگذارید بچگیش رو بکنه.
روان پوکٍش
|
|
۲۰:۳۳ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
بنظر نباید به این استعدادها اهمیت داد، چون باعث آبادانی وپیشرفت میشه وایران جزء کشورهای قوی درهمه زمینه ها میشه، واین چیزجالبی نیست، زندگی آخرش مرگه باید تنبل وخزعبل بود.
ناشناس
|
|
۱۹:۳۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
چه جور نخبه ای هست که 2 کلاسه هم نزده؟ اصلا جایی از شغل پدرش نمیگن- احتمالا معلم هست
امین
|
|
۱۹:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
کشوری که درگیر مشکلات سیاسی داخلی و خارجی و فساد هم همه جای اون رو گرفته هیچ وقت نمی تونه به این پسر نخبه کمک کنه و اینجا موندش فقط سبب نابودیش میشه.باید مهاجرت کنه بره جایی که به علمش و استعدادش بها بدن
ناشناس
|
|
۱۹:۱۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
در اینجا جایی برای شکوفایی چنین نخبه ای نیست بهتره از طریق همان کره جنوبی و انثالهم کاراشو به میش ببرین ایشالا که موفق میشه
ناشناس
|
|
۱۹:۱۳ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
کلا نوابغ کشور آنقدر بچگی کردند که تصمیم گرفتند به کشوری دیگر بروند که بزرگی کنند.
ناشناس
|
|
۱۸:۵۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
بچه واقعا نابقه است. ولی اقلا سرش رو شونه کنید پدرجان.
ناشناس
|
|
۱۸:۵۲ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
آخرش میفرستنش کارگر بازار روز بشه کیسه سیب زمینه این ور اون ور کنه اونوقت خنگولهای حکومتیا ....
ناشناس
|
|
۱۸:۴۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
اینکه فرموده انداز یک فوق لیسانس بیشتر سواد دارد جای تامل دارد
اولا فوق لیسانس چه رشته ای؟ و در ثانی به فرضفوق لیسانس فنی
فوق لیسانس فنی مستلزم فهمیدن روابط ریاضی و فیزیک و محاسبات پیچیده آن است آیا این بچه میتواند واقعا یک انتگرال ساده سه بعدی را حل کند
ناشناس
|
|
۱۸:۲۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
چرا چرند می نویسید و ملت را سرکار می گذارید.
شاید این بچه، بچه باهوش و علاقمندی باشد............
از یک کارشناس ارشد بیشتر می داند!!!!!
فرد خیلی باهوش هم باید آموزش ببیند. بدون آموزش کشک است.
ناشناس
|
|
۱۸:۲۴ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
ولش کنید بچگی کند بزرگتر که شد یادش میرود اگر هم نرفت صادر میشود به خارج!
محمدتبریزی
|
|
۱۸:۲۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
حالا که صاحبت نمی شوند برو کانادا...............
خدمتگذار
|
|
۱۷:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
با سلام و تحیات
من آمادگی حمایت از امیر حسین در ثبت اختراعات و تثبیت جایگاهش رو دارم.
در صورت تمایل فقط پدر ایشان ارتباط برقرار نماید.
این حمایت قانونمند و در چارچوب تشکیلات دولتی خواهد بود.
ناشناس
|
|
۱۷:۲۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
چرا فقط تو ایران از این امیرحسین ها پیدا میشه؟ بیچاره مردم بقیه جاهای دنیا چقدر خنگن!!!
ناشناس
|
|
۱۷:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
ژن خوب اینه نه اون
ناشناس
|
|
۱۷:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
این که یک کودک یا نوجوان در این سن تمایلش به کسب علم و ایده پردازی و اختراع است بسیار بسیار ارزشمند است و شاید دو سوم مسیر همین علاقه مندی و عشق به ابتکار و اختراع است که منجر به اختراعات بزرگ می شود.

این نوجوان و نوجوانان دیگر باید تحت پوشش مراکز علمی و پژوهشی قرار بگیرند تا شکوفا شوند

البته این حمایت ها و تشویق هایی که از نوجوانان انجام می گیرد در اکثر مواقع یک آفت بسیار بزرگ دارد و آن اغراق و بزرگنمایی است که متاسفانه در این متن و همچنین گفتار پدر این کودک دیده می شود این تشویق ها بیشتر توسط افرادی انجام می گیرد که اطلاعات کمتری در مورد زمینه کاری پروژه های انجام شده توسط کودک دارند و آن را بسیار بزرگتر از آن چیزی که هست می بینند و این موجب می شود که کودک وقتی با متخصصین رو به رو می شود و ارزش واقعی پروژه را فهمید سر خورده شود

به عنوان مثال آنچه در مورد رباتیک کودکان و ساختن ربات توسط آنها مطرح می شود در بالاترین سطح کار با آردوینو است که تفاوت خیلی زیادی با طراحی ربات دارد و اختراع محسوب نمی شود و این را کسانی که در این زمینه فعالیت داشته اند به خوبی متوجه می شوند و شاید یکی از دلایلی که این پروژه ها ثبت نمی شود هم همین باشد

اما به هر حال این کودکان به دلیل علاقمندی و گرایش شان به موضوعات علمی و احیانا استعداد بالاترشان نسبت به همردیفان شان باید توجه ویژه از سوی مسئولین دریافت کنند تا استعدادشان به فعلیت برسد
ناشناس
۰۹:۳۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۱۰
یهو یاد اون کودکی افتادم که گفتن طراح خودرو های کانسپت است و در دانشگاه سر کورس های طراحی صنعتی می نشیند و شرکت تسلا موتورز و ولوو هم خواهان به خدمت گرفتن اش هستند برنامه تلویزیونی بهش دادن و حتی ایشون تا مشاور افتخاری رئیس جمهور هم بالا رفت و بعد از مکاتبه با تسلا موتورز و ولوو متوجه شدند ادعا ها همه کذب بوده.
اون موقع هم گفتیم عاقاااااااااا نقاشی کردن خودرو با طراحی خودرو فرق داره ملت گفتن شما چشم ندارید پیشرفت نوجوان های این مملکت رو ببینید.
حالا خوب شد طرف ضایع شد؟آبروش رفت؟
ناشناس
|
|
۱۷:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
به نظر من هم اجازه دهيد بچگي كند . اين بچه يه مو به سرش نمونده كچل شده ولش كنيد .
ناشناس
|
|
۱۷:۰۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
متاسفانه این خانواده توهم این رو دارن که بچشون مخترعه. اینکه من یه ادعایی کنم که این لیزر میتونه میکروب رو ضعیف کنه یه ادعا هست صرفا. حالا یه بچه 10 ساله بگه انتظاری ازش نیست ولی اینکه یه بزرگتر باور کنه مشکله!
دانشگاه ها و بنیاد نخبگان و غیره که رفتن مطمئنا اونا بررسی کردن دیدن صرفا بچه خلاقی هست و تخیلاتش رو به اسم اختراع به زبان میاره و خانوادش هیچ سندی به عنوان اختراع (دستگاه فیزیکی قابل تست) ارائه ندادن!
شاید مبتلا به اوتیسم هست، اوتیستی ها در برخی زمینه ها توانایی های خارق العاده دارن! (مثل نقاشی تمام جزئیاتی که روز قبل از یک منظره در یک نگاه دیدن!)
ناشناس
|
|
۱۶:۵۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
انشااله آمریکا میبینیمت .
ناشناس
|
|
۱۶:۴۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
بفرستش خارج!!!
امیر
|
|
۱۶:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
ای عزیز دل برادر
آخه فرزند شما کلی هوش و استعداد دارد ، قبول
برای مسئولین چه سودی دارد ؟!
می خواهد با این هوش و استعداد نون مسئولین را آجر کند ؟!
مثل اینکه نمیدانی اینجا ایران است ، مهد استعداد کشی و نخبه کشی
برو بساط هوش و استعدادت را در بلاد کفر بگستران !
برو تا دیر نشده و فرزندت بیش از این دلسرد نشده
ناشناس
|
|
۱۶:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
سلام انشالله موفق باشند ولی به نظرم یه مشکلی هست ظاهر و کارهای که کرده تا حدی نشون میده احتمالا فشار زیادی روی این بچه بوده، امیدوارم اینطور نباشه و ایشان کودکی شاد و علاقمند به علم و دانش و ابتکار باشند.
ناشناس
|
|
۱۶:۳۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
پدر امیر حسین: امیر حسن ایده می‌دهد و من مجبورم بروم هزینه و تحقیق کنم و جواب سؤالاتش را پیدا کنم؛
وقتی تحقیق و اجرا رو پدره انجام میده و پسره فقط ایده میده پس اختراع رو پدر انجام میده .ثبت اختراع هزینه کمی داره و اینا هم اختراعی ثبت نکردن که انقدر بوق و کرنا کردن
منم پسر 7 ساله است
ازفردا همه کارهای شرکتو میگم پسرم ایده داه منم تحقیق کردم و اختراعشم ثبت کنم
این که نشد نخبگی
ناشناس
|
|
۱۶:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
مملکت بی صحاب جهان سومی بهتر از این نمیشه.فقط و فقط محکم تر کردن پایه قدرت در چنین کشورهایی مهمه
ناشناس
|
|
۱۶:۲۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۶
از طرز صحبت ها معلومه که متاسفانه در توهم به سر میبرن
ربات مسیریاب رو خب چجوری ثبت اختراع کنن!
هرکی گفته بذارین بچگی کنه درست ترین حرف رو زده، متاسفانه همچین بچه هایی قربانی عقده های پدر و مادراشون میشن.