حال و روز سینما و تلویزیون خوب نیست

پروانه معصومی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با تابناک جوان درباره حضور چند دهه‌ای خود در سینما و تلویزیون اظهار کرد: درباره این‌که چگونه واردعرصه بازیگری شدم نمی‌خواهم صحبت کنم، چون تمام این مطالب را بارها پاسخ داده‌ام و با جستجو ساده اینترنتی می‌توان همه آنها را خواند، اما به هر حال نزدیک به نیم قرن است که من در سینما وتلویزیون حضور دارم و خوشحالم که بابت این حضور نیز سرافکنده نیستم.

وی افزود: همیشه سعی کردم در کارهایی حضور داشته باشم تا بتوان از آن دفاع کنم. برای همین اگر کارنامه من در قبل و بعد از انقلاب را ارزیابی کنید متوجه می‌شوید که توجه به کیفیت جز اولویت‌های ویژه من بوده و است. من کار خود را در سینما با فیلم «رگبار » بهرام بیضایی آغاز کردم و در ادامه نیز دو تجربه سینمایی دیگر نیز با وی داشتم. حضور در کار این فیلمساز پیسکوت و بزرگ، نکات بسیاری را به من آموخت.

نزدیک به نیم قرن است که من در سینما و تلویزیون حضور دارم و خوشحالم که بابت این حضور نیز سرافکنده نیستم

این بازیگر ادامه داد: اما بعد از انقلاب اسلامی این فیلم «گل‌های داودی» ساخته رسول صدر عاملی بود که مرا به مردم کشورم معرفی کرد، به‌نحویکه از هر نوع قشر و سلیقه‌ای بعد از این فیلم مرا می‌شناختند. این کار در زمان خود توانست در گیشه موفقیت بسیاری داشته باشد. درباره «گل‌های داودی» یک نکته جالب وجود دارد، آن‌هم این‌که با اینکه این فیلم سال 63 ساخته شده و از آن حدود 34 سال می‌گذرد هنوز هم مردم وقتی مرا می‌بینند درباره این فیلم حرف می‌زند. این امر نشان می‌دهد برخی آثار هیچگاه در سینما تاریخ مصرف ندارند.

معصومی ادامه داد: در ادامه چند کار دیگر بازی کردم تا موقعیت کار با ناصر تقوایی در «ناخدا خورشید» فراهم شد. این کار هم از جمله آثار ماندگار سینمای ایران است که از بازی در آن بسیار خوشنودم. درباره دیگر کارهایم نیز باید بگویم که همه آنها را به نوعی دوست دارم، هرچند ممکن است در میان کارنامه بازیگری من کار ضعیف نیز وجود داشته باشد که به نظرم اتفاقی عجیب نیست، چون بزرگترین بازیگران دنیا نیز در پرونده کاری خود حداقل یک دو فیلم ضعیف دارند.

وی درباره تجربه حضورش در تلویزیون نیز گفت: سریال «زندگی و جنگ» اولین تجربه بازیگری من در تلویزیون بود، اما بزرگترین کار تلویزیونی که در آن حضور داشتم «یوسف پیامبر» نام دارد که بابت حضور در آن به خود افتخار می کنم. این سریال توانست در بسیاری از کشورهای دنیا پخش شود، برای همین هم از کنار چنین کاری به راحتی نمی‌توان گذشت. دیگر کار تلویزیونی که از حضور در آن لذت فراوان بردم «امام علی» است. در این من نقش کوتاهی داشتم، اما همان نقش نیز برایم زیبایی‌های خاص خود را داشت.

این بازیگر با بیان این‌که بازیگری، بازنشستگی ندارد، بیان کرد: بازیگری از آن دست مشاغلی است که بازنشستگی ندارد. این امر نیز تنها به دلیل شرایط اقتصادی نیست، بلکه در خیلی مواقع عشقی که بازیگر به کارش دارد باعث می‌شود وی نتواند از بازی دست بردارد. به شخصه برای من چنین شرایطی وجود دارد، چون تا زمانی که جلوی دوربین حضور دارد احساس سرزندگی می‌کنم. برای همین هم اکنون در سریالی طنز با عنوان «موقعیت خاص» حضور دارم که به زودی از سیما روی آنتن خواهد رفت.

بازیگر فیلم سینمایی «مسافر ری» ادامه داد: برای من چندان تفاوتی نمی‌کند که کارم در چه ژانری تولید می‌شود، بلکه آنچه اهمیت دارد کیفیت نقش است، چون یکی اثر تاریخی ممکن است با وجود عظیم بودن به دلیل فیلمنامه بد، ضعیف باشد، اما یک اثر طنز، کاملاً موقعیتی متفاوت داشته باشد. با توجه به این توضیح اگر کارنامه هنری مرا ارزیابی کنید، می‌توانید گوناگونی ژانر را در آن به خوبی مشاهده کنید.

وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره شرایطی ماندگاری یک بازیگر در سینما و تلویزیون نیز چنین، تصریح کرد: اینکه بازیگری به شهرت برسد، چندان اهمیتی ندارد، چون شهرت همانگونه که سریع می‌آید، می‌تواند سریع نیز برود، بنابراین آنچه مهم است، حضور قوی و ماندگار در سینما و تلویزیون است. این توضیحات را دادم تا بگویم جوانانی که علاقمند به بازیگری هستند، سعی کنند را خود را از طریق صحیح که همان دانشگاه و درس خواندن است در سینما شروع کنند، چون این مسیر ماندگار است.

این بازیگر در بخش دیگری از سخنان خود شرایط اقتصادی این روزهای سینما و تلویزیون را خوشایند توصیف نکرد و گفت: شرایط تولید در سینما و تلویزیون بسیار سخت شده است. این مسئله نیز به نوعی در تمای بخش‌های جامعه دیده می‌شود. برای همین بهترین راهکار برای رهایی از فشارهایی موجود حمایت از کار و سرمایه ایرانی است تا با تولید داخلی بتوان هنر و اقتصاد را شکوفا کرد.

وی در انتهای این گفت‌وگو با بیان این‌که در بازیگر افسوسی ندارد، گفت: هر چند شاید برخی نقش‌های باشد که دوست داشتم من آنها را بازی می‌کردم. خواسته‌ای در میان همه بازیگران به نوعی وجود دارد، اما افسوسی در سینما و تلویزیون ندارم، چون کار خوب در کارنامه من کم نیست و بابت آن نیز از خداوند سپاسگذارم.