وجود خرچنگ نعل اسبی در ایران تکذیب شد

در پی بارش‌های مناسب و فراوان در چند سال اخیر که در اثر منفی شدن جریانات اقیانوس اطلس شمالی در مناطقی از عرض‌های کمربند بیابانی شمال آفریقا و خاورمیانه رخ می‌دهند در مناطق بیابانی و خشکی که در سال‌های گذشته به نظر خالی از حیات می‌آمدند، گونه‌هایی مشاهده می‌شوند که کمتر دیده شده بودند.

از جمله این گونه‌ها نوعی سخت پوست مقاوم از جنس Triops که در زبان انگلیسی به Tadpole Shrimp یا میگوی بچه وزغی (به دلیل شباهت به نوزاد وزغ یا قورباغه) معروف است.

کپسول‌های تخم این میگو‌ها قادرند صد‌ها سال در شرایط سخت و خشکسالی در خاک باقی بمانند و پس از بارندگی‌های فراوان و تشکیل حوضچه‌های آب در میان بیابان‌ها پس از چند روز باز شده و نوزادان میگو خارج شوند و سریعا با تغذیه از جلبک‌ها رشد کرده و حداکثر تا ۳ ماه در صورت خشک نشدن حوضچه زنده بمانند.

اولین فسیل‌های یافت شده از این میگو‌ها به حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش بر می‌گردد (بیش از ۷۰ میلیون سال پیش از ظهور اولین دایناسورها)، اگرچه نزدیکترین گونه به گونه‌های موجود امروزی در فسیل‌های حدود ۱۸۰ میلیون سال قبل یافت شده است.

این میگو‌ها در طول تاریخ کمتر دستخوش تغییرات ظاهری شده‌اند، اگرچه این تغییرات صفر نیست، متاسفانه در برخی اخبار حضور این گونه را در کشور با گونه خرچنگ‌های نعل اسبی که کاملا متعلق به رده‌ای مجزا و دریازی هستند، اشتباه گرفته اند.