صنایع دستی هنری زیبا و محصول دستهای هنرمندانی زحمتکش، کم توقع و وفادار به هنر اجداد و پدرانشان است که به معنای واقعی کلمه «کالای ایرانی» و محور اصلی فرهنگ و هنر این سرزمین است.
علی میرشکارپور سنگتراش سیرجانی که ۶۰ سال سابقه کار در این صنعت را دارد این صنعت دستی را به فرزند و نوه خود منتقل کرده است.
وی میگوید: صنایع دستی و صنعت سنگ بهعنوان یکی از هنرهای تاریخی است که از دیربازدر روستاهای مناطق کوهستانی رونق داشته است و من هنوز این صنعت را عشق میورزم تا فراموش نشود.
این مرد با تجربه در سنگتراشی عنوان کرد: این حرفه سنتی را به فرزندم هم آموزش دادم و امروز نوه من هم نیز مشغول این هنر خوب سنگتراشی است و همراه فرزند و نوهام انواع هاون و برخی ادوات سنگی را تولید میکنیم.
میرشکارپور گفت: بیش از ۶۰ سال پیش با دست خالی سنگ را از کوههای اطراف میآوردم و امروز هم با مجوز قانونی سنگ مر مر، گرانیت و مرمریت مورد نیاز را از معادن اطراف تامین میکنم.
مسعود پسر این هنرمند سنگتراش نیز اظهار کرد: میتوان با خودکفایی و زحمت لقمه نان حلالی را به دست آورد و طلبکار بخش دولتی نبود.
وی شاخصه کار سنگتراشی را احیاء هنر صنایع دستی دانست و افزود: ما با علاقه به این شغل روی آوردیم و در کنار خانه و خانواده امرار معاش میکنیم و تولیدات ما توسط مشتریان در شهرهای همجوار استان کرمان و یزد بهفروش میرسد.
محمد میرشکارپور نوه این پیرمرد سنگتراش که اکنون نیز یک جوان علاقهمند به شغل پدربزرگش است، میگوید: افتخار میکنم که امروز به هنر سنگ روی آوردم و اگر صنایع دستی ما ازبین رود فرهنگمان از بین رفته است.
وی افزود: در خانه خود کارگاه سنگ داریم و سه خانوار با تلاش و کوشش از این هنر مخارج زندگی را تامین میکنند.