بهار و تابستان و زمستان جای خود، اما
پاییز حال و هوای دیگری دارد و قدم زدن در برگریزان آن با هوای خنک عصرگاهیاش میتواند علاوه بر تفریح یک ورزش آسان و بی هزینه باشد.
خیلی وقتها زیباترین مکانها و مسیرهای پیادهروی درست بیخ گوش ما هستند و ما از آن غافل شدهایم، مثلاً خیابان ولیعصر، شاید وقتی نام این خیابان را میشنوید تنها مسیر بی آر تیهای راه آهن _ تجریش در ذهنتان نقش ببندد، اما کافی است یک بار همین مسیر را پیاده رفته باشید، آن وقت به هر بهانهای قید مترو و اتوبوس و تاکسی را میزنید و ترجیح میدهید تا مقصد، زیر درختان سر به فک کشیده این خیابان ۹۰ ساله قدم بزنید.
این خیابان در سال ۱۳۰۷ به دستور رضاشاه ساخته شد و تا سال ۵۷ با نام جاده مخصوص پهلوی شناخته میشد، اما پس از انقلاب به مدت دو سال و نیم به نام «خیابان مصدق» و سپس به نام کنونی آن «ولیعصر» تغییر نام یافت. خیابان ولیعصر (عج) که در ۷ دی ماه سال ۱۳۹۰ ثبت ملی شد بلندترین خیابان مُشجر تهران و همچنین بلندترین خیابان خاورمیانه با طول ۱۷.۹ کیلومتر محسوب میشود که از میدان راهآهن در میانه جنوبی تهران آغاز شده و به میدان تجریش در منطقه شمیرانات در شمال تهران میرسد.
بسیاری از مراکز خرید بزرگ، پارکهای عمومی، رستورانها، موزهها، مراکز فرهنگی و دفاتر ملی و بینالمللی در این خیابان قرار دارند.
درختکاری خیابان از همان ابتدای کار آغاز شد، عبدالله مستوفی در کتاب «شرح زندگانی من» درمورد درختان خیابان ولیعصر چنین نوشته است: «در خیابان پهلوی به فاصله هر دو متر، یک چنار و بین هر دو چنار یک بوتهی گل سرخ کاشتند.»
از این جمله میتوان چنین نتیجه گرفت که به طور کلی در این خیابان ۱۸ هزار چنار کاشته شده که البته برخی معتقدند تعداد واقعی درختان ولیعصر ۲۴ اصله درخت است.
اگر از میدان تجریش به سمت پایین حرکت کنید در مسیر خود خیابانها و مکانهای مهمی را میبینید که باغ فردوس، خیابان فرشته، چهاراره پارک وی، هتل استقلال، سازمان صدا و سیما، پارک ملت، بلوار میرداماد، میدان ونک، پارک ساعی، میدان ولیعصر، سینما آفریقا، فرهنگستان هنر، پارک دانشجو و تئاتر شهر، خیابان پاستور، موزه ملی قرآن، میدان منیریه، مهدیه تهران، خیابان مولوی و در نهایت میدان راهآهن از جمله دیدنیهای مسیر پیادهرویتان است.
این خیابان در پاییز میتواند مکان مناسبی برای عکاسی باشد چرا که علاوه بر زمینهای فرش شده با برگهای زرد و نارنجی، شما در مسیر خود پلکانها و دیوارهایی را میبینید که با نقاشیهای هنری جلوه خوبی پیدا کردهاند و پس زمینه مناسبی برای عکاسی محسوب میشوند.
بیشتر بخوانید:
تمامی این ویژگیها باعث شده تا خیابان ولیعصر خیابان خاصی باشد تا جایی که سال گذشته و در آستانه نود سالگی این خیابان، بحث ثبت جهانی آن هم مطرح شد.
جالب است بدانید که در این مسیر تنها پلهها نیستند که شما را جذب خود میکنند طراحیهای دیگری نیز وجود دارد که اگر کمی در هنگام پیادهروی به اطراف خود دقت کنید آنها را خواهید دید، مانند دستان سرسبز طبیعت که درختان را در آغوش خود بغل کردهاند و سعی در حفظ آنها دارند.
همچنین دیوار ساعت که شاید بارها از زیر آن عبور کرده باشید، اما نگاهی به بالای سر خود نکرده باشید، یکی از شگفتیهای این خیابان است. این دیوار شگفتانگیز پر است از ساعتهایی که هرکدام زمان خاصی را نشان میدهند، کسی چه میداند شاید خاطرههایی را در خود حفظ کرده باشند.
یکی از آثار قابل توجه در تقاطع خیابان ولیعصر و زرتشت، چیدمان کفشهایی است که بر روی دیوار تداعیکننده پیاده روی در شهر هستند.
در این مسیر نه گرسنه و تشنه میمانید نه حوصلهتان سر میروید، چون تمام راه پر از کافه و رستوران و مرکز خرید است، ضمن اینکه دو بوستان معروف ملت و ساعی میتواند مکانی برای استراحت شما باشد.