رعنا آزادیور بهمن ۱۴۰۰، پس از مجموعه پرمخاطب «زخم کاری» با سریال «جیران» به نمایش خانگی بازگشت. او در طول انتشار سریال مهدویان، به واسطه نقش خاص و بازی خوبش مورد تحسین و توجه تماشاگران بود و طولی نکشید که با یکی دیگر از نقشهای منفی کارنامهاش برای دومینبار به نمایش خانگی آمد. تاثیر نقش او در «زخم کاری»، بر زیر ذرهبین رفتن آزادیور در «جیران» بیتاثیر نبود.
زنان تشنه قدرت و دسیسهگر
رعنا آزادیور با نقش «سمیرا» به عنوان زنی دسیسهگر، سلطهجو و تشنه قدرت و ثروت مورد توجه مخاطبان سریال قرار گرفت و تاثیر شخصیت او در پیشرفت قصه نیز زیاد بود. بازی خوب آزادیور برای نمایش شرارتهای این شخصیت باعث شد
مخاطب او را به عنوان شخصیتی ترسناک بپذیرد و تا انتهای قصه بابت تصمیمات او ترس و دلهره داشته باشد. در حالی که تاثیر این نقش همچنان همراه مخاطب بود، رعنا آزادیور دوباره با سریال «جیران» و یکی دیگر از نقشهای منفی کارنامهاش به نمایش خانگی آمد. «تاجالدوله» یکی از همسران عقدی ناصرالدین شاه است که در قدرتطلبی، فریب دیگران، نقشه کشیدن و فتنهگری دست کمی از «سمیرا» ندارد. در قسمتهای اخیر «جیران» دیدیم که «تاجی» چگونه با فریب و نیرنگ شرایط را برای ولایت عهدی پسرش فراهم کرد و موانع را از سر راه برداشت. فضایی که نقش «سمیرا» به وجود آورده بود، همچنان در ذهن مخاطب باقی مانده، بنابراین «زخم کاری» ناخودآگاه به تاثیر هر چه بیشتر نقش «تاجی» در «جیران» کمک کرده است و انتشار این دو سریال با فاصله زمانی نه چندان طولانی به نفع رعنا آزادیور تمام شده است. شاهد این ادعا نیز واکنشهای مخاطبان راجع به شخصیت «تاجی» است.
وجود تفاوت در عین شباهت
بازی رعنا آزادیور در سریال «
زخم کاری» بیش از «جیران» در مرکز توجهات قرار گرفت، اما او در سریال فتحی نیز موفق شده یکی از بازیهای خوبش را به نمایش بگذارد. «تاجی» به اقتضای زمانه و موقعیت شخصیت درون گراتر و آرامتری است، به همین دلیل رعنا آزادیور باید در «جیران» بیشتر با ایما و اشاره و حرکات سنگین و آرام، خشم و فریبندگی کاراکترش را نشان بدهد و از پس ایفای نقش خود برمیآید. در واقع آن خشم و سلطهگری «سمیرا» در شخصیت «تاجی» نمود متفاوتی دارد، بنابراین در عین حال که شباهتهایی کلی میان دو شخصیت وجود دارد، اما این نقشها تفاوتهای بسیاری با یکدیگر دارند و رعنا آزادیور نیز خود را تکرار نکرده است.
منبع: روزنامه خراسان