البته او پیش از این هم اموال مردم را به آنها پس داده بود. بدهی زیادی دارد و با مزد کمی که میگیرد، به زور زندگیاش را میچرخاند، اما تاکنون نان
حرام نخورده است. ۵۰۰ میلیون لای زباله او در سکوت نیمهشب، زمانی که با جاروی دسته بلندش خیابان را از زباله پاک میکرد، روی پل بزرگراه کردستان و لای کپهای خرت و پرت، کیف پولی پیدا کرد که یک برگه چک ۵۰۰میلیون تومانی هم داخل آن بود. محمدی کیف پول و چک را تحویل صاحبش داد و وقتی از میزان مژدگانی که دریافت کرده میپرسیم، لبخندی زده و میگوید: «مثل هر شب وظیفهام را که جارو کردن خیابان است، انجام دادم و خوشحالم که دل یک پدر را شاد کردم.»
یاد گرفتهام نان حلال بخورم
«دلتنگ بچههایم هستم معمولاً ۳سال در ایران کار میکنم و چندماهی برای دیدن همسر و بچههایم به پنجشیر میروم. شرایط مالی سختی داریم. هر ماه فقط میتوانم یک میلیون تومان برای بچههایم به افغانستان بفرستم. آنها درس میخوانند و من بهعنوان یک پدر باید از آنها حمایت کنم.» محمدی میگوید: «از پدرم یاد گرفتم نان بازوی خودم را بخورم. مرد زحمتکشی بود. مثل همه کشاورزها سخت کار میکرد تا خرج خانوادهاش را تأمین کند. وقتی خواستم برای کار به ایران بیایم، گفت آدم اگر از گرسنگی بمیرد، باز هم نباید سهم دیگران را بردارد.» او ۱۵سال پیش هم در خیابان رشید تهرانپارس توانسته دل یک
شهروند را شاد کند و ۱۸میلیون تومان پول نقد را که متعلق به یک زوج جوان بوده، به آنها پس داده است.
منبع: همشهری آنلاین