۱. مهم نیست محتویات
طرح صیانت مجلس چیست. الآن مهم این است که از آن چه تصویری ساخته شده است و تصویب کلیات آن دارد چه پیام و حسی را به مردم منتقل میکند. آنهم دقیقاً وسط برههای که موضوع کندی سرعت اینترنت بهخاطر مشکلات زیرساختی جزو دغدغههای مهم شده است.
۲. قامت سرمایه اجتماعیمان آنقدر شکننده شده است که هر اتفاقی را که باعث نحیفتر شدن آن شود، باید به آینده موکول کرد. مگر اینکه آن اتفاق باعث شود در میان مدت به
سرمایه اجتماعی اندکی افزوده شود. طرح صیانت این ویژگی را ندارد.
۳. نقطه نگرانی منتقل شده به مردم در جریان این طرح، فیلتر شدن شبکههای اجتماعی و محدودیت آزادیهای فردی است. تکرار دائم این گزاره که «تصویب این طرح باعث فیلتر اینستاگرام و امثالهم نمیشود»، مسموع نیست ظاهراً!
۴. حکمرانان ما باید به نرمافزار مدیریت
شبکههای اجتماعی و به تبع آن، اقناع افکار عمومی برسند. رسیدن به این هدف، مهارتی نیاز دارد که با قانون و ماده و تبصره به دست نمیآید. تصویب هر طرحی، پاسخی به این مسئله نیست. مضاف بر آنکه برخی مفاد طرح صیانت ممکن است به تضعیف این مهارت و تضعیف وجه مردمی بودن انقلاب منجر شود.