دکتر «دونا متیوز» میگوید که طی دههها کار با صدها خانواده، تحقیق روی
رشد کودکان و مطالعه تحقیقات مرتبط به این واقعیت پی بردم که هرچیزی قابل رشد و پیشرفت است؛ هوش، تواناییهای فیزیکی، قوای عاطفی و عادتهایی که به تندرستی منجر میشوند. برخلاف باور رایج هیچ ویژگی و مهارتی وجود ندارد که نتوان آن را با صبوری، انگیزه، حمایت اجتماعی، فرصت یادگیری و صرف زمان، بهبود بخشید. مهارت
فرزندپروری هم مثل هر چیز دیگری قابل یادگیری و پیشرفت است. شما میتوانید یادبگیرید که ارتباط موثری با فرزندتان برقرار کنید بدون آنکه لازم باشد فرزند کامل و بینقصی
تربیت کنید. اما چطور؟
روی نقاط مثبت تمرکز کنید نه اشتباهات
مهارت پایهای برای
والد خوب بودن، ایجاد ارتباط قوی با فرزند است، اما این کار همیشه آسان نیست. کودک شما ممکن است بهدلیل عصبانیت، بیحوصلگی، پرخاشگری، تکانش گری، تنبلی و عملکرد ضعیف در مدرسه، دایم دچار مشکل باشد. ممکن است مهارتهای اجتماعی، مشکلات یادگیری و نوسانات خلقیاش شما را نگران کند. این نگرانیها قابل درکاند، اما نکته مهم و کلید طلایی، آن است که بدانید وظیفه شما چیست؟ فرزندتان را بهسوی رفتار عالی و بینقص یا موفقیت بیشتر سوق بدهید یا عشق بیقیدوشرط به او بدهید؟ شما قطعا بهعنوان والد تمام تلاشتان را میکنید تا به فرزندتان کمک کنید عملکرد بهتری داشتهباشد، اما وقتی در این مسیر، او را مورد انتقاد و طرد قرار میدهید، احساس دوستداشتنی نبودن و درک نشدن را به فرزندتان منتقل میکنید و ارتباط بین شما مختل میشود.
اصول برقراری ارتباط موثر با فرزند
بیشتر والدینی که من تا حالا با آنها کار کردهام، فکر میکنند وظیفهشان این است که از
فرزندان خود هنگام انجام کارهای نادرست و بد انتقاد کنند. آنها عمدتا روی کارهای اشتباه کودک تمرکز میکنند و درلحظه به آنها واکنش نشان میدهند به این امید که باعث شوند او بهتر عمل کند. این تکنیک، اما معمولا چندان جواب نمیدهد، بهویژه درباره کودکانی که مشکلات یادگیری، هیجانی یا رفتاری دارند. پس چه باید کرد؟ چطور میتوانیم یک ارتباط خوب و موثر با فرزندمان برقرار کنیم؟
مراقب خودت باش| والدین کمتر چنین توصیهای را میشنوند، اما شما باید هر آنچه را که برای خوب نگه داشتن حالتان نیاز دارید، برای خود فراهم کنید؛ خواب، تغذیه خوب، ورزش، حمایت اجتماعی و تفریح، درست همانطور که این چیزها را برای فرزندتان مهیا میکنید. وقتی بهاندازه کافی قوی و سالم باشید، ارتباط مثبتتری با همه افراد مهم زندگیتان ازجمله فرزندتان، خواهیدداشت.
حضور داشتهباش |برای برقراری یک ارتباط خوب، باید حضور کامل داشتهباشید؛ هم ازنظر جسمی و هم ازنظر عاطفی؛ بنابراین وقتی پیش فرزندتان هستید، تلفن همراهتان را کنار بگذارید. به حرفهایش گوش بدهید. پیامی را که با رفتار و حرفهایش قصد دارد به شما منتقل کند، دریافت کنید.
بدون شرط عشق بورز|فرزندتان را همانطور که هست، دوست داشتهباشید. سعی کنید عادتهای نامناسب او را بهعنوان نشانهای از یک نیاز یا مشکل بفهمید و پاسخ مناسب بدهید. برای مثال اگر کودک شما دایم وسط حرفهایتان میپرد، از خود بپرسید که آیا بهاندازه کافی به او گوش میدهید؟ شاید پاسخ مناسب این است که فرزندتان شنیده شود و مورداحترام قرار بگیرد. اگر فرزندتان با شما یا فرد دیگری باعصبانیت رفتار میکند، از خود بپرسید که آیا کودک شما از تواناییهای خودش ناامید شدهاست؟ بدرفتاری او ممکن است به این دلیل باشد که از عشق شما مطمئن نیست. شاید درحال امتحان کردن عشق شماست که ببیند اگر قوانین را زیرپا بگذارد آیا هنوز دوستش خواهیدداشت یا خیر. سعی کنید رفتارهایی را که «بد» توصیف میکنید، با چشم باز بپذیرید تا بفهمید فرزندتان از خلال این رفتارها قصد دارد چه پیامی به شما بدهد. دیدگاه تان را درباره لزوم کامل بودن فرزند، رها کنید. با تمرین و صبوری، رابطهای ایجاد خواهیدکرد که در توفانهای ناگزیر زندگی از هر دویتان مراقبت خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
منبع: زندگی سلام