مولوی طارق جمیل که اهل سنت است بحشی از حدیث غدیر درباره امام علی (ع) را روایت میکند. پیامبراکرم (ص) درباره امام علی (ع) می فرمایند: من کنت مولاه فهذا علی مولاه
ترجمه حدیث: هر که من مولا و فرمانروای اویم علی مولای او است.
شرح حدیث "من کنت مولاه فهذا علی مولاه"
خبرگزاری ایران پرس نوشت: برکه غدیر، آبگیری در بین راه مکه و مدینه بود که کاروانیان در کنار آن خستگی سفر را از تن میزدودند. اما آنروز در کنار این برکه، واقعهای رخ داد که نام آن را در تاریخ ماندگار کرد. پیامبر بزرگوار اسلام از آخرین سفر حج خود باز میگشت، هیاهوی کاروانیان، صدای سم اسبان و زنگ شتران در فضا پیچیده بود، اما درمیان این هیاهو – سیمای نورانی و آرام پیامبر خدا، نشان میداد که آن حضرت در اندیشهای ژرف فرورفته و گویی منتظر حادثهای است.
وقتی کاروان به غدیر خم رسید؛ پیامبر حضور دلنشین جبرئیل - فرشته وحی - را احساس کرد و جبرئیل با پیامی نورانی از جانب خداوند، رسول خدا (ص) را چنین خطاب قرار داد: «ای پیامبر - آنچه ازطرف پروردگارت بر تو نازل شده است - بطور کامل به مردم برسان و اگر چنین نکنی، رسالت او را انجام نداده ای.» (سوره مائده قسمتی از آیه ۶۷)
بعد از نماز ظهر، رسول خدا (ص) با چشمانی درخشان و سیمایی تابناک از منبری که از جهاز شتران برپا شده بود، بالا رفت. علی را فرا خواند تا در سمت راست ایشان بایستد. آنگاه رسول خدا درحالی که دست راستش بر شانه علی (ع) قرار داشت، ابتدا به حمد و ثنای الهی پرداخت و سپس تصریح کرد که باید فرمان مهمی را ابلاغ کنم که اگر این پیام را نرسانم، رسالت الهی را انجام نداده ام. رسول خدا (ص) پس از بیان جملاتی دست علی (ع) را بلند کرد و فرمود:
من کنت مولاه فهذا علی مولاه (هر کس که من مولای او هستم، علی نیز مولای اوست).
پس از این سخنان، فرشته وحی بر پیامبر نازل شد و آیه ۳ سوره مائده را به ارمغان آورد که میفرماید:
امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین (جاودان) شما برگزیدم.
گوشها و دلها همچنان در گیرودار درک این معنی از هستی بود که بازهم صدای پیامبر از بلندای منبر به گوش رسید:
«ای مردم؛ نور هدایت از جانب حق تعالی درمن سرشته شده و بعد از آن در طینت علی و سپس در نسل او قرارداده شده است. تا آنگاه که نوبت به امام قائم رسد.» قصیده بلند آسمانی غدیر به انتها نزدیک میشد و صدای آخرین پیامبر وحی رساتر از هر زمان در صحرای حجاز میپیچید:ای مردم؛ من، منذر و ترساننده ام و علی، هادی و راهنماست.ای پیروان من، من پیامبر خدا هستم و علی وصی و جانشین من است.»
لحظهای نگاه رسول خدا (ص) به دور دستها دوخته شد گویی آنچه را که پس از خود بر تاریخ بشر میگذشت و برای روزهای آینده در پیش بود، درمقابلش مجسم میدید پس آنگاه با صدایی رساتر بانگ برآورد: «آنان که درغدیر خم گرد آمده اند، سخنان مرا به دیگر کسان برسانند. من بزودی از میان شما خواهم رفت و دو گوهر گرانبها برای شما به ودیعه میگذارم آن دو قرآن و اهل بیت من هستند.»
واقعه غدیر یک رویداد معمولی نیست، خداوند بزرگ درباره واقعه غدیر به پیامبر بزرگ اسلام دستور جانشینی حضرت علی (ع) را پس از پیامبر داد و درستی امر رسالت پیامبر (ص) را منوط به ابلاغ ولایت مولای متقیان به مسلمانان اعلام کرد.
پیامبر گرامی اسلام با قرائت خطبه غدیر تکلیف آحاد جامعه اسلامی را مشخص کرد.
از این رو باید واقعیت فرهنگ و آموزههای غدیر سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شود تا همگان حقیقت ولایت علی علیه السلام را بدانند.
به بیان دیگر غدیر در واقع بیانگر واقعه بزرگ و مهم تاریخ اسلام و بیانگر موضوع کامل شدن دین و تمام نمودن نعمت از سوی خداوند به مومنین است. غدیر یکی از بزرگترین وقایع تاریخ جهان و یک فرصت طلایی برای شناخت تاریخ اسلام و فصل ممیز تاریخ اسلام از تاریخ جاهلی است. بر همه مسلمانان واجب است غدیر را شناخته و فرهنگ و آموزههای آن را درک کنند.
چند ماه از حادثه بسیار مهم و تاریخی غدیر خم گذشته بود که رسول اکرم (ص) دیده از جهان خاکی فرو بست و روح مطهرش به عالم ملکوت عروج کرد. ارتحال پیامبر موجی از غم و اندوه در فضای جامعه نوپای اسلامی ایجاد کرد.
بار مصیبت چنان سنگین شد که بسیاری در حیرت فرو رفته و از خود بیخود گشتند و از تصمیم گیری مناسب و شایسته بازماندند جمعی نیز که از قبل خود را آماده چنین روزی کرده بودند، حال و هوای جامعه را برای ایجاد گرد و غبار؛ مناسب یافتند و با گل آلود نمودن آب به دنبال گرفتن ماهی مراد خود رفتند.
اندیشمندان اسلامی معتقدند اگر پس از درگذشت پیامبر اکرم به سفارشهای روز غدیر و موارد مکرر دیگری که پیامبر، علی (ع) را پیشوا و جانشین خود معرفی فرموده بود، عمل کرده بودند، اسلام جهان گیر و عدالت فراگیر میشد. شاید برای همین است که هوشمندان تاریخ بشر که به گونهای از این واقعه آگاهی یافته اند، از انحرافی که پس از رحلت پیامبر پیش آمد، اظهار تأسف کرده اند؛ ولتر، فیلسوف مشهور فرانسوی تأسف خویش را چنین اظهار کرده است: آخرین اراده محمد انجام نشد؛ او علی را به جای خود منصوب کرده بود….