تلاوت زیبای قرآن در هواپیما توسط خلبان + فیلم

لِتَسْتَوُوا عَلى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنا هذا وَ ما کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ «۱۳»
تا بر پشت آن‌ها قرار گیرید و آنگاه که بر آن استقرار یافتید نعمت پروردگارتان را یاد کنید و بگویید منزّه است آن که این مرکب را براى ما رام کرد و ما بر آن توانا نبودیم.
وَ إِنَّا إِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ «۱۴»
و همانا ما به سوى پروردگارمان باز خواهیم گشت.

۱- بهره‌گیرى از نعمت‌ها باید همراه یاد خدا و تشکّر از او باشد (نه سبب غرور و غفلت). لِتَسْتَوُوا ... ثُمَّ تَذْکُرُوا
۲- نعمت‌ها و تناسب آن‌ها با نیازها، جلوه‌اى از ربوبیّت الهى است. «نِعْمَةَ رَبِّکُمْ»
۳- راه شکر را از خدا بیاموزیم. تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ ... وَ تَقُولُوا ...
۴- تسبیح الهى نمونه حمد و ذکر الهى است. تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ ... سُبْحانَ الَّذِی‌
۵- رام بودن زمین و مرکب حیوانى براى انسان، از نعمت‌هاى بزرگ الهى است. «سَخَّرَ لَنا هذا»
۶- اگر خداوند حیوانات را رام نمى‌ساخت، انسان ز بهره‌گیرى آن عاجز بود. «ما کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ»
۷- اعتراف به عجز، خود نمونه‌اى از شکر است. «وَ ما کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ»
۸- به هنگام سوار شدن بر مرکب براى سفر، خدا را سپاس گوییم و به یاد سفر نهایى باشیم. تَذْکُرُوا نِعْمَةَ رَبِّکُمْ إِذَا اسْتَوَیْتُمْ عَلَیْهِ وَ تَقُولُوا ... إِنَّا إِلى رَبِّنا لَمُنْقَلِبُونَ‌
تفسیر نور (۱۰ جلدى)، ج‌۸، ص: ۴۴۱

 

منبع تفسیر: دانشنامه اسلامی