بسیاری از لباسهای ما از مواد مصنوعی ساخته شده اند. این لباسها گرچه خوب و راحت به نظر میرسند، اما میتوانند برای پوست و سلامت کلی شما مضر باشند؛ از بدبو کردن بدن گرفته تا بروز ضایعات پوستی، حالت تهوع و حتی مشکلاتی جدی تر. مواد شیمیایی موجود در پارچههای الیاف مصنوعی همنشین خوبی برای پوست شما نیستند. در ادامه میخواهیم ببینیم کدام جنس پارچه برای بدن ما مضر هستند و به جای آنها از چه جنسی باید استفاده کنیم.
کدام پارچه ها را نپوشیم؟
پلی استر: پلی استر یکی از پر طرفدارترین و پر مصرفترین پارچههای الیاف مصنوعی است. گرچه در تولید این پارچه از ترکیبات طبیعیای مثل پنبه هم استفاده میشود تا جلوی چروک و پاره شدن پارچه گرفته شود، اما این پارچه کماکان میتواند برای پوست ما مضر باشد. پارچهی پلی استر، تنفس را برای پوست سخت میکند. به علاوه، با بالا رفتن دمای بدن، مواد شیمیاییای از این پارچه آزاد میشود که بعدها جذب پوست ما میشوند.
این مسأله میتواند مشکلات مختلفی مثل بروز ضایعات پوستی، خارش، قرمزی، اگزما و درماتیت ایجاد کند؛ بنابراین بهتر است از استفاده از لباسها و ملافههایی که از جنس پلی استر هستند خودداری کنید.
ریون (ویسکوز): پارچهی ریون از مادهای به نام سلولز ساخته میشود که از تبدیل شیمیایی خمیر کاغذ به دست میآید. این ماده نه تنها در نتیجهی فرآیند خطرناکی تولید میشود، بلکه به تن کردن آن هم میتواند سلامت ما را به خطر بیندازد. پارچهی ریون میتواند مواد سمیای آزاد کند که ممکن است باعث حالت تهوع، سردرد، استفراغ، درد قفسه سینه، دردهای عضلانی و بی خوابی شود. علاوه بر این ها، فرآیند تولید این پارچه هم آلودگی زیست محیطی بسیار زیادی دارد.
نایلون: جوراب ها، لباسهای خواب، لباسهای زیر، جورابهای شلواری و بسیاری از لباسهای روزمرهی ما از جنس نایلون هستند. این پارچه بسیار بادوام است و تولید آن هم هزینهی زیادی ندارد، به همین دلیل پارچهی پرطرفداری است. اما پارچهی نایلون انتخاب خوبی برای به تن کردن روی یک پوست برهنه نیست. لباسهایی که از جنس نایلون هستند، عرق پوست را به خود جذب نمیکنند، مسألهای که میتواند باعث بدبویی بدن و بروز عفونتهای پوستی شود. در فرآیند تولید این پارچه از مواد سفید کننده یا رنگهای شیمیایی هم استفاده میشود. به تن کردن پارچهی نایلون روی پوست میتواند باعث مشکلات پوستی مختلفی هم شود.
اکریلیک: پارچههای اکریلیک از اکریلونیتریل تولید میشوند که مادهای سرطان زا است و باعث جهش ژنتیکی میشود. قرار گرفتن در معرض این ماده میتواند مشکلات جسمانی مختلفی به بار آورد، از جمله سردرد، سرگیجه، سخت نفس کشیدن، ضعف دست و پا و بسیاری مشکلات دیگر. به تن کردن پارچههای اکریلیک، پوست شما را در معرض خطر جذب مادهی اکریلونیتریل قرار میدهد.
تولید پارچهی اکریلیک هم آلودگی زیست محیطی بسیار زیادی دارد.
کدام پارچه ها را بپوشیم؟
پنبه: پارچههای پنبهای به پوست اجازهی تنفس میدهند، مایعات را از پوست به خود جذب میکنند، پوست را از گرمای تابستان و سرمای زمستان حفظ میکنند، برای کسانی که دچار آلرژی هستند ایجاد حساسیت نمیکنند و بادوام هستند. پارچهی پنبهای یکی از بهترین پارچههایی است که میتوانید با آن بیشترین راحتی را به پوست خود ببخشید.
کشمیر: این پارچه بسیار گران قیمت و ارزشمند است. در تولید پارچهی کشمیر و حس ابریشمی و لطیف آن هیچ مادهی شیمیایی سنگینی به کار نمیرود و به تن کردن آن حس شگفت انگیز و خوشایندی به پوست میدهد.
ابریشم: این پارچهی لطیف نه تنها بافت لوکسی دارد، بلکه از فواید زیادی هم برای سلامتی برخوردار است. پارچههای ابریشمی میتوانند سرعت روند پیری را کاهش دهند، به رفع اگزما و آسم کمک کنند، اثر ضد قارچ دارند، به جلوگیری از بروز آلرژی کمک میکنند و خواب را بهبود میبخشند.
بامبو: پارچه های بامبو جایگزین جدیدی برای پارچه های طبیعی ای هستند که از گذشته مورد استفاده قرار می گیرند. پارچه های تولید شده از بامبو به نرمی و لطافت دیگر پارچه های طبیعی هستند، برای کسانی که دچار آلرژی هستند ایجاد حساسیت نمی کنند، به پوست اجازه ی تنفس می دهند و دمای بدن را تنظیم می کنند. این پارچه می تواند رطوبت پوست را حتی بهتر از پارچه ی پنبه ای، به خود جذب کند و مانند پشم مرینوس، از پوست در برابر پرتوهای فرابنفش محافظت می کند. به علاوه زیست تخریب پذیر هم هست (زیست تخریب پذیری یا زیست فروسایی به تجزیه و انحلال یک ماده ی شیمیایی به وسیله ی ارگانیسم ها، به ویژه باکتری ها گفته می شود).
لنین: پارچههای لنین بسیار راحت و بادوام هستند. نگهداری از این پارچهها هم ساده است و مناسب همهی فصلها هم هستند. مانند برخی از دیگر پارچههای الیاف طبیعی، پارچهی لینن برای کسانی که دچار آلرژی هستند ایجاد حساسیت نمیکنند، بسیار راحت هستند و به پوست هم اجازهی تنفس میدهند.