مشکلات نوجوانان با والدین از کجا نشات می‌گیرد؟

وی افزود: در سال‌های اول تولد، چیزی که بسیار برای کودک مهم است، تعاملی است که با مادر دارد. مادر نسبت به فرزندش احساس مسئولیت، علاقه و محبت ویژه ایی دارد و آن را در آغوش می‌گیرد و با نوازش و محبت رفتار می‌کند. هروقت کودکش مشکل و نیازی دارد به سرعت به او توجه می‌کند و مشکلش را حل می‌کند و به اینصورت مادر با فرزند خود یک رابطه ایمن را برقرار کرده است.
وی گفت: درواقع کودک در ذهن خود تصور می‌کند که دنیا جای امنی است و من در پناه حمایت کسی هستم که والدین مشکلم را رفع می‌کند، اگر بیماری یا رنجی داشته باشم زمانی نمی‌گذرد که مشکل مرا حل می‌کنند.

محبت افراطی یا تفریطی والدین چه بلایی بر سر نوجوانان می‌آورد؟

احساس امنیت به عنوان پایه ایی‌ترین نیاز همه‌ی ما انسان‌ها است، ممکن است والدین به خصوص مادران به خاطر ویژگی‌های خاصی که دارند به صورت افراطی یا تفریطی عمل کنند.
مهدویان گفت: بعضی از مادران دائماً به فرزندانشان توجه می‌کنند و مراقبت‌های زیادی می‌کنند، همه این رفتار‌ها به خاطر این است که نمی‌خواهند کوچکترین اشکال یا کمبودی در فرزندشان به وجود بیاید و بهترین شرایط را برای فرزندانشان تدارک ببینند.
این توجه افراطی باعث می‌شود که فرزند پرتوقع بار بیاید. یعنی نوجوانان انتظار دارند همه چیز بر وفق مرادشان باشد و هیچ چیزی به تاخیر نیفتد و با مشکل رو به رو نشوند.

وی اظهار کرد: درواقع نوجوانان تحملشان در مقابل ناکامی و سختی بسیار کم است و روحیه شکننده ایی دارند. وقتی در زندگی با کمبود و مشکلات مواجه می‌شوند فکر می‌کنند که دنیا روی سرشان خراب شده است و همه چیز به پایان رسیده است. توجه افراطی و محبت زیاد والدین باعث این وضع می‌شود.

وی ادامه داد:، اما برعکس، والدینی که نسبت به مشکلات کودک خود کم توجه باشند، برای مثال اگر کودکشان گریه می‌کند یا گرسنه است و کودک در عذاب و رنج باشد اهمیتی ندهند و به او توجه نکنند، کودک احساس ناامنی می‌کند.
وی گفت: ناامنی به این صورت که کسی حواسش به من نیست، کسی درک نمی‌کند که چه مشکلی دارم و کودک احساس می‌کند این دنیا جای امنی برایش نیست و تصور می‌کند که دنیا مثل یک جنگل است که هیچ حساب و کتابی ندارد؛ بنابراین فرزند این احساس دستش می‌آید که من نمی‌توانم به کسی تکیه کنم و از فردی حمایت دریافت کنم. این باعث می‌شود که به شخصی اعتماد نکند و از دیگران فاصله بگیرد و دوست دارد بقیه را طرد کند قبل از آنکه خودش طرد شوند. روابط پایین اجتماعی از همین‌جا شروع می‌شود.

علیرضا مهدویان افزود: براساس یکی از نظریه‌های روانشناسی، نظریه اریکسون، که در هر مرحله ایی از زندگی هر فرد بحران‌هایی دارد. یعنی باعبور موفقیت آمیز از آن بحران‌ها است که، اگر قدم اول سالم برداشته شود قدم‌های بعدی هم به خوبی برداشته می‌شود.

وی گفت: اولین بحران، بحران امنیت در برابر ناامنی است. این پایه‌ی اولیه که در سال اول تولد می‌باشد، اگر به خوبی شکل بگیرد برای سال دوم و سوم پایه ریزی درست‌تر می‌شود. یعنی بحران دوم بچه‌ها این است که دوست دارند خودشان از عهده‌ی کارهایشان بربیایند، خودشان غذا بخورند چیزی که خیلی اوقات والدین این اجازه را نمی‌دهند.