برای مدافعان شمع یلدای سلامت

خجسته زادروز میلاد دختر گرامی امیرالمومنین ، حضرت زینب کبری (س) در کشور ما روز پرستار نام گرفته است و البته بانویی که در تاریخ مجسمه و تجلی تمام و عیار مقاومت به شمار می رود به مناسبت پرستاری از بازماندگان واقعه ی عاشورا به عنوان مظهر پرستاری و مددکار معرفی گردیده اند که البته این فقط یکی از زوایای درخشان زندگی بزرگ بانوی اسلام و آزادگی است.

در واقع زینب بزرگ، پرچمدار عاشورا و نمایه ی سپیده ی صبح در دل بلندترین و سیاه ترین و ناامید کننده ترین شب های یلدای تاریخ است که از پس آن خورشید دین و اخلاق و انسانیت تولدی تازه یافت.

پرستاری برای رنج های بشر

این نام و این یاد و این فرجام باشکوه در همه تاریخ نه تنها برای زنان بلکه برای همه آزادگان نویدی تازه و الهامی الهی و معنوی بوده و هست و نشان می دهد ، پایداری برای خدا همیشه و در سخت ترین شرایط جوابی در برابر همه ی نامرادی ها و ناملایمات است و این انسان کامل است که می تواند پرستار و التیام بخش دردها و زخمهای بشر باشد و او را از ورطه ی سقوط و سکون و سرکوب و یاس نجات دهد.

امسال البته میلاد باشکوه این اسوه ی مقاومت و روز پرستار، به خاطر پایداری بی نظیر کادر درمان و پرستاران ایران اسلامی، رنگ و بوی دیگری یافته است. البته این فقط حرف ما نیست. حرف هر کسی است که از خارج کشور و بیرون از این شرایط می بیند این حماسه را به چشم دیده و فداکاری ارزنده و مظلومانه فرشتگان سلامت را درک کرده است.

بسیجیان گمنام مظلومانه ترین علمیات

به واقع اگر در دفاع مقدس تندرستی و در میان لشکر خوبان مدافعین سلامت، پرشکان ، امیران و سرداران مجاهد این افتخار بزرگ هستند، به استعاره مقام پرستار، همان بسیجی گمنام اما عرشی است که بی نام و حتی بی نان در مقابل دشمن خطیر حقیر ایستاده و جان داده اما بسیاری از هموطنان را رهایی بخشیده است.

جامعه ای که نه امروز بلکه سالهاست همه از شدت اجحاف صنفی که بر آن می شود خبردارند و چه کسی است که نداند، چه حال که مانند برگ خزان جان می دهند و چه پیش از اینکه همه از سرمایه ها و گردش مالی بزرگ بازار  سلامت و درمان کشور سخن گفته می شد، هیچ سهمی نداشته اند و ندارند.

به جای تبریک و تقدیرهای پوچ

متاسفانه گزارش های وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی هم نشان می دهد، حتی در میانه نبرد بی سلاح این فرشته های خونین بال نبرد با کرونا هم مجموعه های درمانی دولتی و خصوصی نتوانسته اند برای ادای دین به این عزیزان وضعیت شغلی و عدالت درآمدی آن ها را در نظر داشته باشند و پرستاری همچنان در برابر برخی مشاغل پزشکی و پیرا پزشکی ، حرفه ای است که فقط برای عاشقها جذابیت دارد و انگار هم قرار نیست برای کم کردن فاصله ی نابرابری شغلی و درآمدی بین این عزیزان و سایر رده های شغلی بخش سلامت و درمان فکری شود.

فقط می توان امیدوار بود که به جای پیام های منتشر شده و بنرهای تبریک امسال، روز پرستار زمانی برای بازاندیشیدن درباره جایگاه شغل پرستاری و نسبت آن با گردش نجومی سایر بخش های حرف های پزشکی باشد و همه تصمیم گیران و تصمیم سازان تقدیری عملی برای جانبازی این فداکاران صورت بدهند.

* مدیر مسئول خبرگزاری تابناک جوان