هر بازیکنی ممکن است یک روز در دوران حرفهایاش کارت قرمز دریافت کند، اما گاهی این اتفاق در یک بازی مهم رخ میدهد و باعث میشود حتی آن دیدار با اخراجی که اتفاق افتاد تعریف شود. ستارههای بزرگ هم چنین شرایطی را تجربه کردهاند. در ادامه به پنج اخراج فراموش نشدنی اشاره میشود.
دیوید بکام مقابل آرژانتین
بکام یکی از ستارههای جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه محسوب میشد و بازیکن کلیدی برای تیم ملی انگلیس. با این حال جام جهانی دور از انتظار و تلخ برای این بازیکن تمام شد. او با یک خطای بچگانه روی دیگو پابلو سیمئونه از کیم نیلسن کارت قرمز دریافت کرد.
زینالدین زیدان مقابل ایتالیا
نهم جولای ۲۰۰۶ یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال آخرین بازی دوران حرفهایاش را در فینال جام جهانی تجربه کرد و همچنین در این دیدار اخراج هم شد تا این اتفاق به یکی از به یادماندنیترین صحنههای جام تبدیل شود.
ماتراتزی، زیدان را عصبانی کرد و هافبک فرانسوی با ضربه سر به قفسه سینه بازیکن ایتالیایی زد. لوییس مدینا کانتالخو این صحنه را به اورایکو ایلسوندو گزارش داد و داور آرژانتینی تنها چارهاش نشان دادن کارت قرمز بود.
لیونل مسی مقابل مجارستان
ستاره آرژانتینی در نخستین بازیاش برای تیم ملی در سال ۲۰۰۵ کارت قرمز دریافت کرد. او ۴۷ ثانیه پس از ورود به زمین در بازی دوستانه برابر مجارستان از بازی اخراج شد. دلیل اخراجش درگیری با بازیکن حریف بود.
لوییس سوارس مقابل غنا
در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی زمانی که بازی ۲ بر ۲ بین اروگوئه و غنا مساوی بود در لحظات آخر تیم آفریقایی در آستانه پیروزی قرار گرفت، اما سوارس مانند یک دروازهبان عمل کرد و توپ را از روی خط با دست بیرون آورد. داور پنالتی به نفع غنا گرفت و مهاجم اروگوئهای را اخراج کرد. سوارس پیش از این که به رختکن برود دید که بازیکن غنا ضربه اش را به آسمان زد. او سپس با لوکو آبرئو که زننده آخرین پنالتی بود جشن صعود گرفت.
سرخیو راموس مقابل بارسلونا
یکی از اخراجهای مدافع اسپانیایی که همیشه در یادها خواهد ماند به دیدار برابر بارسا برمیگردد. در ال کلاسیکو سال ۲۰۰۵ در نوکمپ راموس از پشت روی مسی خطا کرد و اخراج شد تا این کارت قرمز برای همیشه در تاریخ ماندگار شود.